آلبرتی، لئون باتیستا (۱۴۰۴ـ۱۴۷۲م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
آلبرتی، لئون باتیستا (۱۴۰۴ـ۱۴۷۲م)(Alberti, Leon Battista)<br/> [[File:10177500.jpg|thumb| | آلبرتی، لئون باتیستا (۱۴۰۴ـ۱۴۷۲م)(Alberti, Leon Battista)<br/> [[File:10177500.jpg|thumb|کلیسای سانتا ماریا نوولا در فلورانس. نما توسط معمار ایتالیایی رنسانس لئون باتیستا آلبرتی (1404-1472 پس از میلاد) طراحی شده است]] معمار و نظریه‌پرداز ایتالیایی در دورۀ رنسانس<ref>Renaissance</ref>. اصول معماری کلاسیک<ref>classical</ref> را شرح داد؛ کتابش با نام ''در باب معماری''<ref>De re aedificatoria/On Architecture</ref>، که نگارش آن را در ۱۴۵۲م آغاز کرد و تا هنگام مرگ به آن پرداخت، دربرگیرندۀ اصلاحات این اصول در دورۀ رنسانس است؛ این کتاب در ۱۴۸۵م منتشر، و در ۱۹۵۵ با نام ده دفتر ''در باب معماری''<ref>Ten Books on Architecture</ref> به انگلیسی ترجمه شد. طرح‌های آلبرتی برای کلیساهای [[سان سباستیان|سان سباستیانو]]<ref>San Sebastiano</ref>، که در ۱۴۶۰م آغاز شد، و سان آندرِ‌آ<ref>San Andrea</ref> (۱۴۷۰م، هر دو در [[مانتوا، شهر|مانتوا]]<ref>Mantua</ref>) ـ تنها بناهای باقی‌مانده‌ای که آلبرتی آن‌ها را به‌تمامی طراحی کرد ـ به''''''سبب به''''''کارگیری شیوۀ بیان کلاسیک بارزند، و ظهور مانریسم (شیوه‌گری)<ref>Mannerism</ref> را بشارت می‌دهند. رساله''''''هایش در باب نقاشی (۱۴۳۶م) و مجسمه''''''سازی (ح ۱۴۶۴م)، نخستین رساله''''''هایی بودند که در آن''''''ها علاوه''''''بر فن، به نظریه نیز پرداخته شده است. آلبرتی آثاری نیز در ریاضی، اخلاق، دین، و دستورزبان نگاشت.<br/> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۴۸
| لئون باتیستا آلبرتی Leon Battista Alberti | |
|---|---|
| زادروز |
۱۴۰۴م |
| درگذشت | ۱۴۷۲م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| شغل و تخصص های دیگر | نظریه‌پرداز |
| آثار |
کتاب: در باب معماری طراحی کلیساهای سان سباستیانو، سان آندرِ‌آ رساله‌های در باب نقاشی (۱۴۳۶م) و مجسمه‌سازی (ح ۱۴۶۴م) |
| گروه مقاله | معماری |
آلبرتی، لئون باتیستا (۱۴۰۴ـ۱۴۷۲م)(Alberti, Leon Battista)
معمار و نظریه‌پرداز ایتالیایی در دورۀ رنسانس[۱]. اصول معماری کلاسیک[۲] را شرح داد؛ کتابش با نام در باب معماری[۳]، که نگارش آن را در ۱۴۵۲م آغاز کرد و تا هنگام مرگ به آن پرداخت، دربرگیرندۀ اصلاحات این اصول در دورۀ رنسانس است؛ این کتاب در ۱۴۸۵م منتشر، و در ۱۹۵۵ با نام ده دفتر در باب معماری[۴] به انگلیسی ترجمه شد. طرح‌های آلبرتی برای کلیساهای سان سباستیانو[۵]، که در ۱۴۶۰م آغاز شد، و سان آندرِ‌آ[۶] (۱۴۷۰م، هر دو در مانتوا[۷]) ـ تنها بناهای باقی‌مانده‌ای که آلبرتی آن‌ها را به‌تمامی طراحی کرد ـ به‌سبب به‌کارگیری شیوۀ بیان کلاسیک بارزند، و ظهور مانریسم (شیوه‌گری)[۸] را بشارت می‌دهند. رساله‌هایش در باب نقاشی (۱۴۳۶م) و مجسمه‌سازی (ح ۱۴۶۴م)، نخستین رساله‌هایی بودند که در آن‌ها علاوه‌بر فن، به نظریه نیز پرداخته شده است. آلبرتی آثاری نیز در ریاضی، اخلاق، دین، و دستورزبان نگاشت.