آریاس ناوارو، کارلوس (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۲۲

آریاس ناوارو، کارْلوس (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹م)(Arias Navarro, Carlos)
سیاستمدار اسپانیایی. در جنگ داخلی اسپانیا دادستان دولتی بود و در سرکوب وحشیانۀ مردم استان مالاگا^[۱] به دست ملی‌گرایان به «قصاب مالاگا^[۲]» شهرت یافت. پس از ترور لوئیس کارِرو بلانکو^[۳] در دسامبر ۱۹۷۳م به مقام نخست‌وزیری رسید و درپی مرگ فرانکو در ۱۹۷۵م نخستین نخست‌وزیر دولت پادشاهی شناخته شد. او در زمان سلطنت خوان کارلوس اول^[۴] در ۱۹۷۶م استعفا کرد و نشان داد انعطاف‌ناپذیرتر از آن است که انتقال قدرت به دموکراسی را بپذیرد. در دورۀ فعالیت‌های سیاسی خود مدیرکل امنیتی (۱۹۵۷ـ‌۱۹۶۵م)، شهردار مادرید (۱۹۶۵ـ‌۱۹۷۳م) و وزیر کشور در ژوئن ۱۹۷۳م بود.

↑ Málaga
↑ Butcher of Málaga
↑ Luis Carrero Blanco
↑ Juan Carlos I

[1] Málaga

[2] Butcher of Málaga

[3] Luis Carrero Blanco

[4] Juan Carlos I

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+[[پرونده:10103600.jpg|بندانگشتی|کارلوس آریاس ناوارو]]
-آریاس ناوارو، کارْلوس (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹)(Arias Navarro, Carlos)<br/> سیاستمدار اسپانیایی. در [[جنگ داخلی اسپانیا]] دادستان دولتی بود و در سرکوب وحشیانۀ مردم [[مالاگا، استان|استان مالاگا]]<ref>Málaga</ref> به دست ملی‌گرایان به «قصاب مالاگا<ref>Butcher of Málaga</ref>» شهرت یافت. پس از ترور لوئیس کارِرو بلانکو<ref>Luis Carrero Blanco</ref> در دسامبر ۱۹۷۳م به مقام نخست‌وزیری رسید و درپی مرگ فرانکو در ۱۹۷۵م نخستین نخست‌وزیر دولت پادشاهی شناخته شد. او در زمان سلطنت [[خوان کارلوس|خوان کارلوس اول]]<ref>Juan Carlos I</ref> در ۱۹۷۶م استعفا کرد و نشان داد انعطاف‌ناپذیرتر از آن است که انتقال قدرت به دموکراسی را بپذیرد. در دورۀ فعالیت‌های سیاسی خود مدیرکل امنیتی (۱۹۵۷ـ‌۱۹۶۵م)، شهردار [[مادرید، شهر|مادرید]] (۱۹۶۵ـ‌۱۹۷۳م) و وزیر کشور در ژوئن ۱۹۷۳م بود.
+آریاس ناوارو، کارْلوس (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹م)(Arias Navarro, Carlos)<br /> سیاستمدار اسپانیایی. در [[جنگ داخلی اسپانیا]] دادستان دولتی بود و در سرکوب وحشیانۀ مردم [[مالاگا، استان|استان مالاگا]]<ref>Málaga</ref> به دست ملی‌گرایان به «قصاب مالاگا<ref>Butcher of Málaga</ref>» شهرت یافت. پس از ترور لوئیس کارِرو بلانکو<ref>Luis Carrero Blanco</ref> در دسامبر ۱۹۷۳م به مقام نخست‌وزیری رسید و درپی مرگ فرانکو در ۱۹۷۵م نخستین نخست‌وزیر دولت پادشاهی شناخته شد. او در زمان سلطنت [[خوان کارلوس|خوان کارلوس اول]]<ref>Juan Carlos I</ref> در ۱۹۷۶م استعفا کرد و نشان داد انعطاف‌ناپذیرتر از آن است که انتقال قدرت به دموکراسی را بپذیرد. در دورۀ فعالیت‌های سیاسی خود مدیرکل امنیتی (۱۹۵۷ـ‌۱۹۶۵م)، شهردار [[مادرید، شهر|مادرید]] (۱۹۶۵ـ‌۱۹۷۳م) و وزیر کشور در ژوئن ۱۹۷۳م بود.
 &nbsp;