امامزاده محمد محروق: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11489200.jpg|بندانگشتی|نمایی از امامزاده]] | |||
اِمامزاده محمد مَحروق <br> | اِمامزاده محمد مَحروق <br> | ||
<p>واقع در نیشابور. مدفونِ این بنا در منابع موجود، محمد بن حسین بن زید بن امام زین‌العابدین (ع) معرفی شده، اما در کتیبۀ سنگ مزار، نام محمدبن حسین بن امام زین‌العابدین(ع) آمده است. امامزادۀ دیگری از فرزندان بلافصل امام موسی بن جعفر (ع) نیز در همین بقعه مدفون است. در دورۀ سلجوقی، بر مرقد این دو امامزاده، بقعه‌ای احداث شد، که در حملۀ مغول ازبین رفت. در دورۀ تیموری نیز در این محل بقعه‌ای بنا شد، و در زمان شاه‌طهماسب صفوی، ایوان و قسمت‌های دیگری بدان افزوده گردید. براساس کتیبۀ موجود، بانی آن میرکمال‌الدین بن شاه‌حسین یوسف محمد، و معمار آن حیدرعلی بن ذوالفقار بوده است. بنای بقعه که به‌مرور زمان بسیار آسیب دیده بود، طی سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۴ش مرمت شد. ضریح شاهزاده حسین قزوین در ۱۳۴۶ش به این مکان انتقال یافت، و بر مرقد امامزادۀ محروق نصب شد. این بنا گنبدخانه‌ای در میانه دارد که ایوان بزرگ و اتاق‌های متعددی پیرامون آن را فراگرفته‌اند. دو درِ منبت‌کاری‌شدۀ نفیس از دورۀ صفوی مورخ ۹۷۶ و ۹۷۸ق در این بنا وجود دارد.</p> | <p>واقع در نیشابور. مدفونِ این بنا در منابع موجود، محمد بن حسین بن زید بن امام زین‌العابدین (ع) معرفی شده، اما در کتیبۀ سنگ مزار، نام محمدبن حسین بن امام زین‌العابدین(ع) آمده است. امامزادۀ دیگری از فرزندان بلافصل امام موسی بن جعفر (ع) نیز در همین بقعه مدفون است. در دورۀ سلجوقی، بر مرقد این دو امامزاده، بقعه‌ای احداث شد، که در حملۀ مغول ازبین رفت. در دورۀ تیموری نیز در این محل بقعه‌ای بنا شد، و در زمان شاه‌طهماسب صفوی، ایوان و قسمت‌های دیگری بدان افزوده گردید. براساس کتیبۀ موجود، بانی آن میرکمال‌الدین بن شاه‌حسین یوسف محمد، و معمار آن حیدرعلی بن ذوالفقار بوده است. بنای بقعه که به‌مرور زمان بسیار آسیب دیده بود، طی سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۴ش مرمت شد. ضریح شاهزاده حسین قزوین در ۱۳۴۶ش به این مکان انتقال یافت، و بر مرقد امامزادۀ محروق نصب شد. این بنا گنبدخانه‌ای در میانه دارد که ایوان بزرگ و اتاق‌های متعددی پیرامون آن را فراگرفته‌اند. دو درِ منبت‌کاری‌شدۀ نفیس از دورۀ صفوی مورخ ۹۷۶ و ۹۷۸ق در این بنا وجود دارد.</p> | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۵
اِمامزاده محمد مَحروق
واقع در نیشابور. مدفونِ این بنا در منابع موجود، محمد بن حسین بن زید بن امام زین‌العابدین (ع) معرفی شده، اما در کتیبۀ سنگ مزار، نام محمدبن حسین بن امام زین‌العابدین(ع) آمده است. امامزادۀ دیگری از فرزندان بلافصل امام موسی بن جعفر (ع) نیز در همین بقعه مدفون است. در دورۀ سلجوقی، بر مرقد این دو امامزاده، بقعه‌ای احداث شد، که در حملۀ مغول ازبین رفت. در دورۀ تیموری نیز در این محل بقعه‌ای بنا شد، و در زمان شاه‌طهماسب صفوی، ایوان و قسمت‌های دیگری بدان افزوده گردید. براساس کتیبۀ موجود، بانی آن میرکمال‌الدین بن شاه‌حسین یوسف محمد، و معمار آن حیدرعلی بن ذوالفقار بوده است. بنای بقعه که به‌مرور زمان بسیار آسیب دیده بود، طی سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۴ش مرمت شد. ضریح شاهزاده حسین قزوین در ۱۳۴۶ش به این مکان انتقال یافت، و بر مرقد امامزادۀ محروق نصب شد. این بنا گنبدخانه‌ای در میانه دارد که ایوان بزرگ و اتاق‌های متعددی پیرامون آن را فراگرفته‌اند. دو درِ منبت‌کاری‌شدۀ نفیس از دورۀ صفوی مورخ ۹۷۶ و ۹۷۸ق در این بنا وجود دارد.