اهر، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | |||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین = | |||
| نام قدیمی =قراچهداغ | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = آذربایجان شرقی | |||
| شهرستان = اهر | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = ۴۸۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۸۰کیلومتری شمال شرقی تبریز | |||
| جمعیت = 100,641نفر (1395) | |||
| نوع اقلیم = معتدل مایل به سرد و نیمهخشک | |||
| ارتفاع از سطح دریا =۱,۳۴۰متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = | |||
| برخی بناهای مهم =بقعۀ شیخ شهابالدین محمود اهری، بازار قدیمی، و مسجد شیخ عماد | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
اهر، شهر <br> | اهر، شهر <br> | ||
<p>(نام سابق: قراچهداغ) شهری در شرق استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان اهر. با ارتفاع ۱,۳۴۰ متر، در منطقهای کوهستانی، در ۴۸۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۸۰کیلومتری شمال شرقی تبریز، سر راه مشگینشهر به تبریز، قرار دارد. رودخانۀ اهرچای از کنار این شهر میگذرد. اقلیم اهر معتدل مایل به سرد و نیمهخشک و جمعیت آن 100,641نفر است (۱۳۸۵). در روزگار باستان دژ نظامی دولت ماد بود و اوزانلار نام داشت. بعد از اسلام، اهر یا اهریج نامیده شد. در ۲۳ق به تصرّف مسلمانان درآمد. از ۱۹۴ تا ۲۱۵ق، در دست بابک خرّمدین بود. پس از سلجوقیان و خوارزمشاهیان مرکز حکومت جهانپهلوان، اتابک آذربایجان، بود و در ۱۲۰۲ش، به تصرّف روسها درآمد. در جنگهای ایران و روس، ستاد فرماندهی عباسمیرزا بود. </p> | <p>(نام سابق: قراچهداغ) شهری در شرق استان [[آذربایجان شرقی]] و مرکز اداری [[شهرستان اهر]]. با ارتفاع ۱,۳۴۰ متر، در منطقهای کوهستانی، در ۴۸۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۸۰کیلومتری شمال شرقی تبریز، سر راه مشگینشهر به تبریز، قرار دارد. رودخانۀ اهرچای از کنار این شهر میگذرد. اقلیم اهر معتدل مایل به سرد و نیمهخشک و جمعیت آن 100,641نفر است (۱۳۸۵). در روزگار باستان دژ نظامی دولت ماد بود و اوزانلار نام داشت. بعد از اسلام، اهر یا اهریج نامیده شد. در ۲۳ق به تصرّف مسلمانان درآمد. از ۱۹۴ تا ۲۱۵ق، در دست بابک خرّمدین بود. پس از سلجوقیان و خوارزمشاهیان مرکز حکومت جهانپهلوان، اتابک آذربایجان، بود و در ۱۲۰۲ش، به تصرّف روسها درآمد. در جنگهای ایران و روس، ستاد فرماندهی عباسمیرزا بود. </p> | ||
<p>بقعۀ شیخ شهابالدین محمود اهری، بازار قدیمی، و مسجد شیخ عماد از بناهای تاریخی آن است.</p> | <p>بقعۀ شیخ شهابالدین محمود اهری، بازار قدیمی، و مسجد شیخ عماد از بناهای تاریخی آن است.</p> | ||
----<br><!--11657600--> | ----<br><!--11657600--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:آذربایجان شرقی]] | [[رده:آذربایجان شرقی]] |
نسخهٔ ۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۸
اهر، شهر | |
---|---|
کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
استان | آذربایجان شرقی |
شهرستان | اهر |
جمعیت | 100,641نفر (1395) |
موقعیت | ۴۸۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۸۰کیلومتری شمال شرقی تبریز |
نوع اقلیم | معتدل مایل به سرد و نیمهخشک |
ارتفاع از سطح دریا | ۱,۳۴۰متر |
برخی بناهای مهم | بقعۀ شیخ شهابالدین محمود اهری، بازار قدیمی، و مسجد شیخ عماد |
اهر، شهر
(نام سابق: قراچهداغ) شهری در شرق استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان اهر. با ارتفاع ۱,۳۴۰ متر، در منطقهای کوهستانی، در ۴۸۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۸۰کیلومتری شمال شرقی تبریز، سر راه مشگینشهر به تبریز، قرار دارد. رودخانۀ اهرچای از کنار این شهر میگذرد. اقلیم اهر معتدل مایل به سرد و نیمهخشک و جمعیت آن 100,641نفر است (۱۳۸۵). در روزگار باستان دژ نظامی دولت ماد بود و اوزانلار نام داشت. بعد از اسلام، اهر یا اهریج نامیده شد. در ۲۳ق به تصرّف مسلمانان درآمد. از ۱۹۴ تا ۲۱۵ق، در دست بابک خرّمدین بود. پس از سلجوقیان و خوارزمشاهیان مرکز حکومت جهانپهلوان، اتابک آذربایجان، بود و در ۱۲۰۲ش، به تصرّف روسها درآمد. در جنگهای ایران و روس، ستاد فرماندهی عباسمیرزا بود.
بقعۀ شیخ شهابالدین محمود اهری، بازار قدیمی، و مسجد شیخ عماد از بناهای تاریخی آن است.