باباطاهر، مقبره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


باباطاهر، مقبره <br>
باباطاهر، مقبره <br>
<p>مقبره‌ای تاریخی در جنوب شهر خرّم‌آباد، مربوط به دوره خوارزمشاهیان. این مقبره که در غرب قلعۀ فلک‌الافلاک قرار گرفته بنابر باور مردم منطقه به باباطاهر عریان، شاعر مشهور ایرانی، تعلّق دارد. ساختمان این بنا هشت‌ضلعی است و در چهار گوشۀ مقبره چهار اتاق احداث شده است. بر فراز بقعه گنبد نیم‌کرویِ ساده‌ای قرار دارد. این مقبره ضریحی چوبی دارد که در وسط بنا قرار گرفته است. مقبرۀ مزبور از احترام خاصی میان اهالی برخوردار است و سبک قدیمی معماری آن بر ارزش گردشگری آن افزوده است. بنای آرامگاه در سال ۱۳۸۴ش با شمارهٔ ۱۴۴۷۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.</p>
<p>مقبره‌ای تاریخی در جنوب شهر [[خرم آباد، شهر (لرستان)|خرّم‌آباد]]، مربوط به دوره [[خوارزمشاهیان]]. این مقبره که در غرب قلعۀ [[فلک الافلاک، قلعه|فلک‌الافلاک]] قرار گرفته بنابر باور مردم منطقه به [[باباطاهر همدانی|باباطاهر عریان]]، شاعر مشهور ایرانی، تعلّق دارد. ساختمان این بنا هشت‌ضلعی است و در چهار گوشۀ مقبره چهار اتاق احداث شده است. بر فراز بقعه گنبد نیم‌کرویِ ساده‌ای قرار دارد. این مقبره ضریحی چوبی دارد که در وسط بنا قرار گرفته است. مقبرۀ مزبور از احترام خاصی میان اهالی برخوردار است و سبک قدیمی معماری آن بر ارزش گردشگری آن افزوده است. بنای آرامگاه در سال ۱۳۸۴ش با شمارهٔ ۱۴۴۷۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.</p>
----
----



نسخهٔ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۶

مقبرۀ باباطاهر
نام فارسی مقبرۀ باباطاهر
کشور ایران
استان لرستان
موقعیت جنوب خرم‌آباد، غرب قلعۀ فلک‌الافلاک
کاربری آرامگاه
مشخصات معماری بنای هشت‌ضلعی با گنبد نیم‌کرویِ ساده‌ و چهار اتاق در گوشه‌های مقبره
زمان ساخت دورۀ خوارزمشاهیان

باباطاهر، مقبره

مقبره‌ای تاریخی در جنوب شهر خرّم‌آباد، مربوط به دوره خوارزمشاهیان. این مقبره که در غرب قلعۀ فلک‌الافلاک قرار گرفته بنابر باور مردم منطقه به باباطاهر عریان، شاعر مشهور ایرانی، تعلّق دارد. ساختمان این بنا هشت‌ضلعی است و در چهار گوشۀ مقبره چهار اتاق احداث شده است. بر فراز بقعه گنبد نیم‌کرویِ ساده‌ای قرار دارد. این مقبره ضریحی چوبی دارد که در وسط بنا قرار گرفته است. مقبرۀ مزبور از احترام خاصی میان اهالی برخوردار است و سبک قدیمی معماری آن بر ارزش گردشگری آن افزوده است. بنای آرامگاه در سال ۱۳۸۴ش با شمارهٔ ۱۴۴۷۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.