پرسیه، شارل (۱۷۶۴ـ۱۸۳۸): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =شارل پرسیه | ||
|نام = | |نام =Charles Percier | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=پاریس۱۷۶۴م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۸۳۸م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=فرانسوی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =معمار | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=نویسنده | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =جایزۀ رم | ||
|آثار = | |آثار =شاتوی امپراتریس ژوزفین، طراحی آرک دو کاروزل در پاریس (۱۸۰۶ـ۱۸۰۷) | ||
کتاب: کاخها، خانهها و... در رُم (۱۷۹۸)، و مجموعۀ تزیینات داخلی (۱۸۰۱) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =معماری | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیتهای مهم = | |فعالیتهای مهم =مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار) بنیاد گذاشت | ||
|رشته = | |رشته = | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
پرسیه، شارل (۱۷۶۴ـ۱۸۳۸)(Percier, Charles) | |||
معمار و نویسندۀ فرانسوی، زادۀ پاریس. با | معمار و نویسندۀ فرانسوی، زادۀ [[پاریس، شهر|پاریس]]. با [[فونتن، پیر (۱۷۶۲ـ۱۸۵۳)|پیر فرانسواز لئونار فونتن]]<ref>Pierre François Léonard Fontaine</ref> (۱۷۶۲ـ۱۸۵۳) درس معماری خواند، و جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> را بُرد. در سالهای ۱۷۹۴ـ۱۸۱۴ با فونتن سبک «امپراتوری» را در تزیینات خلق کرد، که شاتو<ref>château | ||
</ref>ی امپراتریس ژوزفین<ref>Empress Joséphine </ref> شاخصترین نمونۀ آن است. نیز مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)<ref>Ecole des Beaux Arts </ref> را بنیاد گذاشتند. پرسیه و فونتن معماران محبوب ناپلئون بودند. چندین عملیات مرمت و نوسازی در کاخهای سلطنتی و طراحی آرک دو کاروزل<ref>Arc du Carrousel </ref> در پاریس (۱۸۰۶ـ۱۸۰۷) از کارهای آنان است. بیشتر بهسبب نوشتههایشان شهرت یافتند؛ ''کاخها، خانهها و... در رُم''<ref>''Palais, maisons, etc à Rome / Palaces, houses, etc in Rome'' </ref> (۱۷۹۸)، و''مجموعۀ تزیینات داخلی''<ref>''Recueil de decorations intérieures / Collection of interior decorations''</ref> (۱۸۰۱) از آن جملهاند. | </ref>ی امپراتریس ژوزفین<ref>Empress Joséphine </ref> شاخصترین نمونۀ آن است. نیز [[بوزار، مدرسه|مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)]]<ref>Ecole des Beaux Arts </ref> را بنیاد گذاشتند. پرسیه و فونتن معماران محبوب ناپلئون بودند. چندین عملیات مرمت و نوسازی در کاخهای سلطنتی و طراحی آرک دو کاروزل<ref>Arc du Carrousel </ref> در پاریس (۱۸۰۶ـ۱۸۰۷) از کارهای آنان است. بیشتر بهسبب نوشتههایشان شهرت یافتند؛ ''کاخها، خانهها و... در رُم''<ref>''Palais, maisons, etc à Rome / Palaces, houses, etc in Rome'' </ref> (۱۷۹۸)، و ''مجموعۀ تزیینات داخلی''<ref>''Recueil de decorations intérieures / Collection of interior decorations''</ref> (۱۸۰۱) از آن جملهاند. | ||
---- | ---- | ||
<br/> <br/> <!--13096300--> | <br/> <br/> <!--13096300--> | ||
[[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] |
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۱۷
شارل پرسیه Charles Percier | |
---|---|
زادروز |
پاریس۱۷۶۴م |
درگذشت | ۱۸۳۸م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | معمار |
شغل و تخصص های دیگر | نویسنده |
فعالیتهای مهم | مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار) بنیاد گذاشت |
آثار |
شاتوی امپراتریس ژوزفین، طراحی آرک دو کاروزل در پاریس (۱۸۰۶ـ۱۸۰۷) کتاب: کاخها، خانهها و... در رُم (۱۷۹۸)، و مجموعۀ تزیینات داخلی (۱۸۰۱) |
گروه مقاله | معماری |
جوایز و افتخارات | جایزۀ رم |
پرسیه، شارل (۱۷۶۴ـ۱۸۳۸)(Percier, Charles)
معمار و نویسندۀ فرانسوی، زادۀ پاریس. با پیر فرانسواز لئونار فونتن[۱] (۱۷۶۲ـ۱۸۵۳) درس معماری خواند، و جایزۀ رم[۲] را بُرد. در سالهای ۱۷۹۴ـ۱۸۱۴ با فونتن سبک «امپراتوری» را در تزیینات خلق کرد، که شاتو[۳]ی امپراتریس ژوزفین[۴] شاخصترین نمونۀ آن است. نیز مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)[۵] را بنیاد گذاشتند. پرسیه و فونتن معماران محبوب ناپلئون بودند. چندین عملیات مرمت و نوسازی در کاخهای سلطنتی و طراحی آرک دو کاروزل[۶] در پاریس (۱۸۰۶ـ۱۸۰۷) از کارهای آنان است. بیشتر بهسبب نوشتههایشان شهرت یافتند؛ کاخها، خانهها و... در رُم[۷] (۱۷۹۸)، و مجموعۀ تزیینات داخلی[۸] (۱۸۰۱) از آن جملهاند.