آفرین لاهوری، شاه فقیرالله (لاهور ۱۰۷۰ـ‍۱۱۵۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها

<br /> شاعر فارس‌گوی شبه‌قاره. از ۲۰‌سالگی به سرودن شعر پرداخت. آزاد بلگرامی وی را هنگام تصنیف ''قصۀ هیرورانجها'' دید و در دیدار بعدی شعری از او خواست که آفرین مثنوی''انبان معرفت'' را به او داد. با [[آرزو، سراج الدین علی خان (۱۰۹۹ـ کلهنو ۱۱۶۹ق)|سراج‌الدین آرزو]] نوشت‌وخواند داشت. در شاعری پیرو شیوۀ صائب و گاه ناصرعلی سرهندی بود. از آثارش: ''دیوان اشعار''؛ مثنوی عرفانی ''ابجد فکر''؛ ''مهتاب و کتان/جان ودل''؛ امرتسر، ۱۳۱۹ش؛ مثنوی ''فکر عبث''.