آفرین لاهوری، شاه فقیرالله (لاهور ۱۰۷۰ـ۱۱۵۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<br /> شاعر فارس‌گوی شبه‌قاره. از ۲۰سالگی به سرودن شعر پرداخت. آزاد بلگرامی وی را هنگام تصنیف ''قصۀ هیرورانجها'' دید و در دیدار بعدی شعری از او خواست که آفرین مثنوی''انبان معرفت'' را به او داد. با [[آرزو، سراج الدین علی خان (۱۰۹۹ـ کلهنو ۱۱۶۹ق)|سراج‌الدین آرزو]] نوشت‌وخواند داشت. در شاعری پیرو شیوۀ صائب و گاه ناصرعلی سرهندی بود. از آثارش: ''دیوان اشعار''؛ مثنوی عرفانی ''ابجد فکر''؛ ''مهتاب و کتان/جان ودل''؛ | <br /> شاعر فارس‌گوی شبه‌قاره. از ۲۰سالگی به سرودن شعر پرداخت. آزاد بلگرامی وی را هنگام تصنیف ''قصۀ هیرورانجها'' دید و در دیدار بعدی شعری از او خواست که آفرین مثنوی ''انبان'' ''معرفت'' را به او داد. با [[آرزو، سراج الدین علی خان (۱۰۹۹ـ کلهنو ۱۱۶۹ق)|سراج‌الدین آرزو]] نوشت‌وخواند داشت. در شاعری پیرو شیوۀ [[صایب تبریزی، محمدعلی (تبریز ۱۰۱۰ـ اصفهان ۱۰۸۷ق)|صائب]] و گاه ناصرعلی سرهندی بود. از آثارش: ''دیوان اشعار''؛ مثنوی عرفانی ''ابجد فکر''؛ ''مهتاب و کتان/جان ودل''؛ [[امرتسر]]، ۱۳۱۹ش؛ مثنوی ''فکر عبث''. | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۸
آفرین لاهوری، شاه فقیرالله (لاهور ۱۰۷۰ـ۱۱۵۴ق) Afarin-e Lahori, Shah Faqirullah
شاعر فارس‌گوی شبه‌قاره. از ۲۰سالگی به سرودن شعر پرداخت. آزاد بلگرامی وی را هنگام تصنیف قصۀ هیرورانجها دید و در دیدار بعدی شعری از او خواست که آفرین مثنوی انبان معرفت را به او داد. با سراج‌الدین آرزو نوشت‌وخواند داشت. در شاعری پیرو شیوۀ صائب و گاه ناصرعلی سرهندی بود. از آثارش: دیوان اشعار؛ مثنوی عرفانی ابجد فکر؛ مهتاب و کتان/جان ودل؛ امرتسر، ۱۳۱۹ش؛ مثنوی فکر عبث.