فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان (Philosophy in the Tragic Age of the Greeks) | فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان (Philosophy in the Tragic Age of the Greeks) | ||
(به آلمانی: ''Philosophie im tragischen Zeitalter der Griechen'') عنوان کتابی از [[نیچه، فریدریش ویلهلم (۱۸۴۴ـ۱۹۰۰)|فردریش نیچه]]، به آلمانی. کتاب که در واقع | (به آلمانی: ''Philosophie im tragischen Zeitalter der Griechen'') عنوان کتابی از [[نیچه، فریدریش ویلهلم (۱۸۴۴ـ۱۹۰۰)|فردریش نیچه]]، به آلمانی. کتاب که در واقع پس از مرگ نیچه نخست به زبان فرانسوی منتشر شده، نه اثر مستقل و کامل، بلکه مجموعه‌ای از یادداشت‌ها، مقالات و طرح‌های ناتمام اوست که تا سال 1873م به قصد تحلیل تاریخی فلسفۀ یونان باستان نوشته شده، اما نه تکمیل و نه تدوین شده‌اند. این کتاب که در شکل چاپی مقدمه‌هایی از یادداشت‌های نیچه بر ابتدای آن افزوده شده، چندمرتبه در ایران ترجمه شده؛ از جمله ''سی‍ر حکمت در یونان: فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان'' (برگردانِ مجید شریف- چاپ نخست 1378؛ چاپ هشتم: 1402ش) و ''حکمت در دوران شکوفای فکری یونانیان'' (کامبیز گوتن- چاپ نخست 1384؛ چاپ چهارم: 1398ش). | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
'''گزارش محتوا''' | '''گزارش محتوا''' | ||
نیچه تحت تأثیر [[شوپنهاور، آرتور (۱۷۸۸ـ۱۸۶۰)|شوپنهاور]] کمتر در جستجوی شناخت عینی فلاسفۀ ماقبل [[سقراط]] است تا شناخت خودش و تأیید خویش با کلمات آنان. به عقیدۀ او فلسفه عالی‌ترین تخیل است. فلسفه با کار هنری خويشاوند است و اساساً ذهنی است. نیچه که قبل از آنکه هرمان الکساندر دیلز<ref>Hermann Alexander Diels</ref> چاپ انتقادی بزرگ فلاسفۀ ماقبل سقراطی خود (''قطعات پیشاسقراطی''<ref>''Die Fragmente der Vorsokratiker''</ref>) را منتشر کند به کار پرداخته بود، با چنین عقایدی به هیچ‌وجه نمی‌توانست اثری تاریخی به معنای متعارف کلمه به وجود آورد. او در فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان سلسله‌تصاویری از [[طالس]]، [[آناکسیماندروس]]، [[پارمنیدس|پارمنیدس،]] [[هراکلیتوس]] و [[آناکساگوراس]] به دست داده است. این متفکران به مثابه قهرمانان یک دانش عاطفی ظاهر می‌شوند که از همان نفخه‌ای که اسطوره و تراژدی را به وجود آورده زاده شده است. برعکس سقراط آغاز عقل‌گرایی را نشان | نیچه تحت تأثیر [[شوپنهاور، آرتور (۱۷۸۸ـ۱۸۶۰)|شوپنهاور]] کمتر در جستجوی شناخت عینی فلاسفۀ ماقبل [[سقراط]] است تا شناخت خودش و تأیید خویش با کلمات آنان. به عقیدۀ او فلسفه عالی‌ترین تخیل است. فلسفه با کار هنری خويشاوند است و اساساً ذهنی است. نیچه که قبل از آنکه هرمان الکساندر دیلز<ref>Hermann Alexander Diels</ref> چاپ انتقادی بزرگ فلاسفۀ ماقبل سقراطی خود (''قطعات پیشاسقراطی''<ref>''Die Fragmente der Vorsokratiker''</ref>) را منتشر کند به کار پرداخته بود، با چنین عقایدی به هیچ‌وجه نمی‌توانست اثری تاریخی به معنای متعارف کلمه به وجود آورد. او در فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان سلسله‌تصاویری از [[طالس]]، [[آناکسیماندروس]]، [[پارمنیدس|پارمنیدس،]] [[هراکلیتوس]] و [[آناکساگوراس]] به دست داده است. این متفکران به مثابه قهرمانان یک دانش عاطفی ظاهر می‌شوند که از همان نفخه‌ای که اسطوره و تراژدی را به وجود آورده زاده شده است. برعکس سقراط آغاز عقل‌گرایی را نشان می‌دهد و از بخت بد، تمدن سنت دوگانۀ مذهبی و مابعدالطبیعی را ویران می‌سازد. | ||
---- | ---- | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | [[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[رده:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]] | [[رده:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]] | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۵
فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان (Philosophy in the Tragic Age of the Greeks)
(به آلمانی: Philosophie im tragischen Zeitalter der Griechen) عنوان کتابی از فردریش نیچه، به آلمانی. کتاب که در واقع پس از مرگ نیچه نخست به زبان فرانسوی منتشر شده، نه اثر مستقل و کامل، بلکه مجموعه‌ای از یادداشت‌ها، مقالات و طرح‌های ناتمام اوست که تا سال 1873م به قصد تحلیل تاریخی فلسفۀ یونان باستان نوشته شده، اما نه تکمیل و نه تدوین شده‌اند. این کتاب که در شکل چاپی مقدمه‌هایی از یادداشت‌های نیچه بر ابتدای آن افزوده شده، چندمرتبه در ایران ترجمه شده؛ از جمله سی‍ر حکمت در یونان: فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان (برگردانِ مجید شریف- چاپ نخست 1378؛ چاپ هشتم: 1402ش) و حکمت در دوران شکوفای فکری یونانیان (کامبیز گوتن- چاپ نخست 1384؛ چاپ چهارم: 1398ش).
گزارش محتوا
نیچه تحت تأثیر شوپنهاور کمتر در جستجوی شناخت عینی فلاسفۀ ماقبل سقراط است تا شناخت خودش و تأیید خویش با کلمات آنان. به عقیدۀ او فلسفه عالی‌ترین تخیل است. فلسفه با کار هنری خويشاوند است و اساساً ذهنی است. نیچه که قبل از آنکه هرمان الکساندر دیلز[۱] چاپ انتقادی بزرگ فلاسفۀ ماقبل سقراطی خود (قطعات پیشاسقراطی[۲]) را منتشر کند به کار پرداخته بود، با چنین عقایدی به هیچ‌وجه نمی‌توانست اثری تاریخی به معنای متعارف کلمه به وجود آورد. او در فلسفه در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک یونانیان سلسله‌تصاویری از طالس، آناکسیماندروس، پارمنیدس، هراکلیتوس و آناکساگوراس به دست داده است. این متفکران به مثابه قهرمانان یک دانش عاطفی ظاهر می‌شوند که از همان نفخه‌ای که اسطوره و تراژدی را به وجود آورده زاده شده است. برعکس سقراط آغاز عقل‌گرایی را نشان می‌دهد و از بخت بد، تمدن سنت دوگانۀ مذهبی و مابعدالطبیعی را ویران می‌سازد.