آقا محمدرضا قمشه ای اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
از جمله اساتیدش می‌توان به محمدجعفر لاهیجی لنگرودی، [[نوری، حسن بن علی (قرن ۱۳ـ۱۴ق)|میرزا حسن نوری]]، و [[لاریجانی، سید رضی ( ـ تهران ۱۲۷۰ق)|آقا سیدرضی لاریجانی مازندرانی]] اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست. پیکرش در [[ابن بابویه، گورستان|ابن بابویه]] دفن شد.   
از جمله اساتیدش می‌توان به محمدجعفر لاهیجی لنگرودی، [[نوری، حسن بن علی (قرن ۱۳ـ۱۴ق)|میرزا حسن نوری]]، و [[لاریجانی، سید رضی ( ـ تهران ۱۲۷۰ق)|آقا سیدرضی لاریجانی مازندرانی]] اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست. پیکرش در [[ابن بابویه، گورستان|ابن بابویه]] دفن شد.   
----
----
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]

نسخهٔ ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۹

آقا محمدرضا قمشه‌ای اصفهانی
Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani
زادروز قمشه اصفهان 1234ق
درگذشت تهران ۱۳۰۶ق
نام‌های دیگر آقا محمدرضا صهبای قمشه‌ای
شغل و تخصص اصلی حکیم و عارف
آثار رساله در شرح اسفار اربعه؛ دیوان اشعار
خویشاوندان سرشناس شیخ ابوالقاسم قمشه‌ای (پدر)

آقا محمدرضا قمشه‌ای اصفهانی (قمشه اصفهان 1234- تهران ۱۳۰۶ق) Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani



(یا: آقا محمدرضا صهبای قمشه‌ای؛ معروف به حکیم صهبا) حکیم و عارف قرن ۱۳ق و از حکمای اربعهٔ تهران، فرزند شیخ ابوالقاسم قمشه‌ای. پدرش از فضلا و علمای قمشه بود. آقا محمدرضا قمشه‌ای که از اساتید و مدرسان کتب حکمت و عرفان در قمشه و اصفهان بود، از زادگاهش راهی اصفهان شد و از آن‌جا نیز به تهران مهاجرت کرد. فتح باب عرفانیات در تهران از او آغاز شده است. رسالاتی در حکمت و عرفان از او باقی مانده که همه چاپ شده و به زبان عربی است؛ از جمله رساله در شرح اسفار اربعه. دیوان اشعار با تخلص صهبا نیز دارد.

از جمله اساتیدش می‌توان به محمدجعفر لاهیجی لنگرودی، میرزا حسن نوری، و آقا سیدرضی لاریجانی مازندرانی اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست. پیکرش در ابن بابویه دفن شد.