بردسیر، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
بَرْدْسیر، شهر <br> | بَرْدْسیر، شهر <br> | ||
(نام سابق: قلعۀ مشیز) شهری در [[کرمان، استان|استان کرمان]] و مرکز اداری [[بردسیر، شهرستان|شهرستان بَردسیر]]. با ارتفاع ۲,۰۴۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۸۱۴کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۶۳کیلومتری جنوب غربی کرمان، سر راه کرمان به سیرجان، قرار دارد. جمعیت آن 25,152نفر (۱۳9۵ش) و گویش مردم آن فارسی با گویش کرمانی است. بَردسیر از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است و بقعۀ جالبی با نام مقبرۀ سید محمد دارد که از نظر عظمت بسیار ارزشمند است. این امامزاده بزرگ‌ترین گنبد کشور بعد از [[سلطانیه، گنبد|سلطانیه]] و بلندترین مناره در کشور را با 74متر ارتفاع و بیش از 260 پله دارد. آینه‌کاری این امامزده پرجاذبه بوده و بهترین نوع کاشی معرق بر روی این امامزاده قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک است. | |||
<p></p> | <p></p> | ||
<p>'''تاریخچه'''</p> | <p>'''تاریخچه'''</p> | ||
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۳
| بردسیر، شهر | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | کرمان |
| شهرستان | بردسیر |
| بخش | مرکزی |
| جمعیت | 25,152نفر (1395ش) |
| موقعیت | ۸۱۴کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۶۳کیلومتری جنوب غربی کرمان، سر راه کرمان به سیرجان |
| نوع اقلیم | معتدل و خشک |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲,۰۴۰متر |
| برخی بناهای مهم | امامزاده سید محمد |
بَرْدْسیر، شهر
(نام سابق: قلعۀ مشیز) شهری در استان کرمان و مرکز اداری شهرستان بَردسیر. با ارتفاع ۲,۰۴۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۸۱۴کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۶۳کیلومتری جنوب غربی کرمان، سر راه کرمان به سیرجان، قرار دارد. جمعیت آن 25,152نفر (۱۳9۵ش) و گویش مردم آن فارسی با گویش کرمانی است. بَردسیر از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است و بقعۀ جالبی با نام مقبرۀ سید محمد دارد که از نظر عظمت بسیار ارزشمند است. این امامزاده بزرگ‌ترین گنبد کشور بعد از سلطانیه و بلندترین مناره در کشور را با 74متر ارتفاع و بیش از 260 پله دارد. آینه‌کاری این امامزده پرجاذبه بوده و بهترین نوع کاشی معرق بر روی این امامزاده قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک است.
تاریخچه
اردشیر اول ساسانی این شهر را بنا کرد و آن را بِه‌اردشیر نامید. در پاره‌ای از مدارک، نام باستانی آن را گُوارْدْشیر یا گُواشیر ذکر کرده‌اند. با فروپاشی امپراتوری ساسانی و تسلط اعراب به ایران، بَردسیر نام گرفت.