روح بخش، عزت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:عزت روح بخش.jpg|بندانگشتی|عزت روح بخش]]
روح‌بخش، عزّت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)<br>
روح‌بخش، عزّت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)<br>


خط ۲۹: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}[[پرونده:عزت روح بخش.jpg|بندانگشتی|عزت روح بخش]]
 
[[پرونده:Ezzat Rouhbakhsh.jpg|بندانگشتی|عزت روح بخش]]
[[پرونده:Ezzat Rouhbakhsh.jpg|بندانگشتی|عزت روح بخش]]
<p>خوانندۀ ایرانی ترانه و آواز. خوانندگی را با اجرای قطعات کوچک در نمایش‌های مدرسه شروع کرد و با بهره‌گیری از آثار هنرمندان گوناگون، صدایش را پرورش داد. از اواخر دهۀ ۱۳۲۰ در برنامه‌های تئاتر و سپس در رادیو، حضور یافت. با خواندن آهنگ‌هایی از ویولن‌نوازان نغمه‌پردازی چون [[نیاکان، شاپور (کاشان ۱۳۰۵ـ تهران ۱۳۷۳ش)|شاپور نیاکان]] و [[وفادار، مجید (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۵۴ش)|مجید وفادار]]، در نیمۀ اول دهۀ ۱۳۳۰ به اوج شهرت رسید؛ و از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ به‌بعد فعالیت او به‌تدریج کاهش یافت. از صدای گرم و حزینش در چند فیلم ایرانی نیز استفاده شد و از اواخر دهۀ ۱۳۳۰ دیگر از او اثری منتشر نشد.</p>
<p>خوانندۀ ایرانی ترانه و آواز. خوانندگی را با اجرای قطعات کوچک در نمایش‌های مدرسه شروع کرد و با بهره‌گیری از آثار هنرمندان گوناگون، صدایش را پرورش داد. از اواخر دهۀ ۱۳۲۰ در برنامه‌های تئاتر و سپس در رادیو، حضور یافت. با خواندن آهنگ‌هایی از ویولن‌نوازان نغمه‌پردازی چون [[نیاکان، شاپور (کاشان ۱۳۰۵ـ تهران ۱۳۷۳ش)|شاپور نیاکان]] و [[وفادار، مجید (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۵۴ش)|مجید وفادار]]، در نیمۀ اول دهۀ ۱۳۳۰ به اوج شهرت رسید؛ و از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ به‌بعد فعالیت او به‌تدریج کاهش یافت. از صدای گرم و حزینش در چند فیلم ایرانی نیز استفاده شد و از اواخر دهۀ ۱۳۳۰ دیگر از او اثری منتشر نشد.</p>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۹

روح‌بخش، عزّت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)

عزت روح بخش
زادروز ۱۲۸۶ش
درگذشت تهران ۱۳۶۷ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی خواننده
گروه مقاله موسیقی
عزت روح بخش
عزت روح بخش

خوانندۀ ایرانی ترانه و آواز. خوانندگی را با اجرای قطعات کوچک در نمایش‌های مدرسه شروع کرد و با بهره‌گیری از آثار هنرمندان گوناگون، صدایش را پرورش داد. از اواخر دهۀ ۱۳۲۰ در برنامه‌های تئاتر و سپس در رادیو، حضور یافت. با خواندن آهنگ‌هایی از ویولن‌نوازان نغمه‌پردازی چون شاپور نیاکان و مجید وفادار، در نیمۀ اول دهۀ ۱۳۳۰ به اوج شهرت رسید؛ و از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ به‌بعد فعالیت او به‌تدریج کاهش یافت. از صدای گرم و حزینش در چند فیلم ایرانی نیز استفاده شد و از اواخر دهۀ ۱۳۳۰ دیگر از او اثری منتشر نشد.