احمد بن حسین نیشابوری خزاعی (قرن ۵ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


احمد بنِ حسین نیشابوری خُزاعی (قرن ۵ق)<br>
احمد بنِ حسین نیشابوری خُزاعی (قرن ۵ق)<br>
<p>فقیه و محدث شیعی. از شاگردان سیدِ مرتضی و [[سید رضی، محمد بن حسین (بغداد ۳۵۹ـ ۴۰۶ق)|سیدِ رضی]] و [[شیخ طوسی، محمد (طوس ۳۸۵ـ نجف ۴۶۰ق)|شیخ طوسی]] بود و در [[ری، شهر|ری]] اقامت داشت. از آثارش: ''الأمالی فی‌الأخبار'' (در ۴ جلد)؛ ''عیون الأحادیث''؛ ''الروضة'' در فقه؛ ''السنن و المفتاح'' در اصول. [[ابوالفتوح رازی حسین بن علی|ابوالفتوح رازی]] نوادۀ اوست. </p>
<p>فقیه و محدث شیعی. از شاگردان سیدِ مرتضی و [[سید رضی، محمد بن حسین (بغداد ۳۵۹ـ ۴۰۶ق)|سیدِ رضی]] و [[شیخ طوسی، محمد (طوس ۳۸۵ـ نجف ۴۶۰ق)|شیخ طوسی]] بود و در [[ری، شهر باستانی|ری]] اقامت داشت. از آثارش: ''الأمالی فی‌الأخبار'' (در ۴ جلد)؛ ''عیون الأحادیث''؛ ''الروضة'' در فقه؛ ''السنن و المفتاح'' در اصول. [[ابوالفتوح رازی حسین بن علی|ابوالفتوح رازی]] نوادۀ اوست. </p>
<br><!--11132900-->
<br><!--11132900-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:دین اسلام]]

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۶

احمد بنِ حسین نیشابوری خُزاعی (قرن ۵ق)

فقیه و محدث شیعی. از شاگردان سیدِ مرتضی و سیدِ رضی و شیخ طوسی بود و در ری اقامت داشت. از آثارش: الأمالی فی‌الأخبار (در ۴ جلد)؛ عیون الأحادیث؛ الروضة در فقه؛ السنن و المفتاح در اصول. ابوالفتوح رازی نوادۀ اوست.