بروجن، شهرستان: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
}}بُروجِن، شهرستان | }}بُروجِن، شهرستان | ||
واقع در شرق استان چهارمحال و | واقع در شرق استان [[چهارمحال و بختیاری]]، مشتمل بر بخشهای مرکزی، بُلداجی، و گندمان، با مرکزیت اداری [[بروجن، شهر|شهر بروجن]]. از شمال به شهرستان شهرکرد، از شرق به شهرستانهای مبارکه و سمیرم در استان اصفهان، از جنوب به شهرستان لُردگان، و از غرب به شهرستان اَردَل محدود است. اراضی آن کوهستانی است و کوههای بلندی در آن قرار دارند، از جمله [[هزاردره]] با ارتفاع ۳,۸۶۳متر، چرو، دودلو، گندمان، و برآفتاب که ارتفاع همگی آنها بالاتر از ۳هزار متر است. رودخانۀ آغبلاغ، بیشۀ کتک، و دریاچۀ گل از عوارض مهم آبی آن بهشمار میآیند. | ||
<br/> <!--12220200--> | اقلیم این شهرستان معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمهخشک و جمعیت آن 122,483نفر است (۱۳9۵ش). آبادیهای مهم آن عبارتاند از بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان. دامداری، کشاورزی، و قالیبافی بخشی از مشاغل ساکنان آن است. راههای شهرضا و مبارکه به شهرکرد، یاسوج، و اردل خطوط ارتباطی آن را تشکیل میدهند. عموم مردم این شهرستان از طوایف لر بختیاری هستند. | ||
----<br/> <!--12220200--> | |||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:چهارمحال و بختیاری]] | [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:چهارمحال و بختیاری]] |
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۸
بروجن، شهرستان | |
---|---|
کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
استان | چهارمحال و بختیاری |
بخش | مرکزی، بُلداجی و گندمان |
جمعیت | ۱۱۵,۲۸۶ نفر (۱۳۸۵ش) |
موقعیت | جنوب شهرستان شهرکرد، غرب شهرستانهای مبارکه و سمیرم در استان اصفهان، شمال شهرستان لُردگان، و شرق شهرستان اَردَل |
نوع اقلیم | معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمهخشک |
تولیدات و صنایع مهم | دامداری، کشاورزی، و قالیبافی |
شهر ها و آبادی های مهم | بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان |
بُروجِن، شهرستان
واقع در شرق استان چهارمحال و بختیاری، مشتمل بر بخشهای مرکزی، بُلداجی، و گندمان، با مرکزیت اداری شهر بروجن. از شمال به شهرستان شهرکرد، از شرق به شهرستانهای مبارکه و سمیرم در استان اصفهان، از جنوب به شهرستان لُردگان، و از غرب به شهرستان اَردَل محدود است. اراضی آن کوهستانی است و کوههای بلندی در آن قرار دارند، از جمله هزاردره با ارتفاع ۳,۸۶۳متر، چرو، دودلو، گندمان، و برآفتاب که ارتفاع همگی آنها بالاتر از ۳هزار متر است. رودخانۀ آغبلاغ، بیشۀ کتک، و دریاچۀ گل از عوارض مهم آبی آن بهشمار میآیند.
اقلیم این شهرستان معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمهخشک و جمعیت آن 122,483نفر است (۱۳9۵ش). آبادیهای مهم آن عبارتاند از بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان. دامداری، کشاورزی، و قالیبافی بخشی از مشاغل ساکنان آن است. راههای شهرضا و مبارکه به شهرکرد، یاسوج، و اردل خطوط ارتباطی آن را تشکیل میدهند. عموم مردم این شهرستان از طوایف لر بختیاری هستند.