یوژنو ـ ساخالینسک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Католическая церковь в Южно-Сахалинске. (1).JPG.jpg|بندانگشتی|کلیسای کاتولیک در یوژنو ساخالینسک]] | |||
یوژْنو ـ ساخالینْسْک (Yuzhno-Sakhalinsk) | یوژْنو ـ ساخالینْسْک (Yuzhno-Sakhalinsk) | ||
(به ژاپنی: تویوهارا<ref>Toyohara</ref>؛ با نام سابق ولادیمیروفکا<ref>Vladimirovka </ref> از ۱۸۸۱ تا ۱۹۴۵) مرکز اداری، فرهنگی، و اقتصادی [[ساخالین، استان|استان ساخالین]]، در [[خاور دور روسیه]]، در نزدیکی جنوبی‌ترین قسمت [[ساخالین، جزیره|جزیرۀ ساخالین]]<ref>Sakhalin </ref>، با 181,728 نفر جمعیت (2010) و 164,7 کیلومتر مربع مساحت. فعالیت‌های اقتصادی آن ماهی‌گیری، کنسروسازی، و تولید کاغذ است. در اواسط دهۀ ۱۹۹۰، نفت در نزدیکی این شهر کشف شد. در ۱۸۸۱، این شهر با نام ولادیمیروفکا تأسیس شد. برطبق [[پیمان پورتسموت|پیمان پورتسموث]]<ref>Treaty of Portsmouth</ref>، که به جنگ روسیه و ژاپن (۱۹۰۴ـ۱۹۰۵) پایان داد، این شهر و جنوب جزیرۀ مزبور به ژاپن واگذار شد. ژاپنی‌ها این شهر را به مرکز اداری و تجاری ناحیه تبدیل کردند. شوروی در پایان [[جنگ جهانی دوم]]، ساخالین را اشغال و آن را مرکز استان ساخالین جنوبی کرد (۱۹۴۷). در ۱۹۹۰، شهر مزبور طلایه‌دار تبدیل برنامه‌ریزی اقتصادی متمرکز شوروی به نظام بازار آزاد شد، اما خصوصی‌سازی و ایجاد فرهنگ سرمایه‌گذاری با موفقیت چندانی روبه‌رو نشد. | (به ژاپنی: تویوهارا<ref>Toyohara</ref>؛ با نام سابق ولادیمیروفکا<ref>Vladimirovka </ref> از ۱۸۸۱ تا ۱۹۴۵) مرکز اداری، فرهنگی، و اقتصادی [[ساخالین، استان|استان ساخالین]]، در [[خاور دور روسیه]]، در نزدیکی جنوبی‌ترین قسمت [[ساخالین، جزیره|جزیرۀ ساخالین]]<ref>Sakhalin </ref>، با 181,728 نفر جمعیت (2010) و 164,7 کیلومتر مربع مساحت. فعالیت‌های اقتصادی آن ماهی‌گیری، کنسروسازی، و تولید کاغذ است. در اواسط دهۀ ۱۹۹۰، نفت در نزدیکی این شهر کشف شد. در ۱۸۸۱، این شهر با نام ولادیمیروفکا تأسیس شد. برطبق [[پیمان پورتسموت|پیمان پورتسموث]]<ref>Treaty of Portsmouth</ref>، که به جنگ روسیه و ژاپن (۱۹۰۴ـ۱۹۰۵) پایان داد، این شهر و جنوب جزیرۀ مزبور به ژاپن واگذار شد. ژاپنی‌ها این شهر را به مرکز اداری و تجاری ناحیه تبدیل کردند. شوروی در پایان [[جنگ جهانی دوم]]، ساخالین را اشغال و آن را مرکز استان ساخالین جنوبی کرد (۱۹۴۷). در ۱۹۹۰، شهر مزبور طلایه‌دار تبدیل برنامه‌ریزی اقتصادی متمرکز شوروی به نظام بازار آزاد شد، اما خصوصی‌سازی و ایجاد فرهنگ سرمایه‌گذاری با موفقیت چندانی روبه‌رو نشد. | ||
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۰
.JPG.jpg)
یوژْنو ـ ساخالینْسْک (Yuzhno-Sakhalinsk)
(به ژاپنی: تویوهارا[۱]؛ با نام سابق ولادیمیروفکا[۲] از ۱۸۸۱ تا ۱۹۴۵) مرکز اداری، فرهنگی، و اقتصادی استان ساخالین، در خاور دور روسیه، در نزدیکی جنوبی‌ترین قسمت جزیرۀ ساخالین[۳]، با 181,728 نفر جمعیت (2010) و 164,7 کیلومتر مربع مساحت. فعالیت‌های اقتصادی آن ماهی‌گیری، کنسروسازی، و تولید کاغذ است. در اواسط دهۀ ۱۹۹۰، نفت در نزدیکی این شهر کشف شد. در ۱۸۸۱، این شهر با نام ولادیمیروفکا تأسیس شد. برطبق پیمان پورتسموث[۴]، که به جنگ روسیه و ژاپن (۱۹۰۴ـ۱۹۰۵) پایان داد، این شهر و جنوب جزیرۀ مزبور به ژاپن واگذار شد. ژاپنی‌ها این شهر را به مرکز اداری و تجاری ناحیه تبدیل کردند. شوروی در پایان جنگ جهانی دوم، ساخالین را اشغال و آن را مرکز استان ساخالین جنوبی کرد (۱۹۴۷). در ۱۹۹۰، شهر مزبور طلایه‌دار تبدیل برنامه‌ریزی اقتصادی متمرکز شوروی به نظام بازار آزاد شد، اما خصوصی‌سازی و ایجاد فرهنگ سرمایه‌گذاری با موفقیت چندانی روبه‌رو نشد.