آلفرد وبر: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آلفرد وبر (1868- | آلفرد وبر (1868-1958م) (Alferd Weber) | ||
جامعهشناس آلمانی و برادر کوچکتر ماکس | جامعهشناس آلمانی و برادر کوچکتر [[وبر، ماکس (۱۸۶۴ـ۱۹۲۰)|ماکس وبر]]، او در [[ارفورت]]<ref>Erfurt</ref> به دنیا آمد، و تحصیلات خود را در [[برلین]] و [[پراگ]] به پایان رساند و در [[هایدلبرگ]] به تدریس پرداخت. او میان «فرآیند تمدن» و «فرآیند فرهنگ» فرق مینهاد و اولی را تراکمی و مدام و دومی را گهگاهی، غیر مداوم و غیر قابل پیش بینی میدانست. به عقیده وی فرهنگ حاصل «تعالی درونی<ref>immannent transcendence</ref>» انسان است و بر حسب قانون علّی<ref>Casual law</ref> نمیتوان به تحلیل آن پرداخت. | ||
آثار اصلی او: ''جامعه شناسی فرهنگ''<ref>Principles of Culture Sociology</ref> (1920- | آثار اصلی او: ''جامعه شناسی فرهنگ''<ref>''Principles of Culture Sociology''</ref> (1920-1921م)، ''تاریخ فرهنگی به مثابهی جامعه شناسی فرهنگ''<ref>''Cultural History as Clture Sociology''</ref> (1935م) و ''امر تراژیک و تاریخ''<ref>''The Tragic and History''</ref> (1943م) است. | ||
منابع: | منابع: | ||
1- ریس، ویلیام، فرهنگ | 1- ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه، 1399ش، ترجمه، [[اعوانی، غلامرضا (سمنان ۱۳۲۱ش)|غلامرضا اعوانی]] و دیگران، چاپ اول، [[تهران، شهر|تهران]]، انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران. | ||
----<references /> | ----<references /> |
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۸
آلفرد وبر (1868-1958م) (Alferd Weber)
جامعهشناس آلمانی و برادر کوچکتر ماکس وبر، او در ارفورت[۱] به دنیا آمد، و تحصیلات خود را در برلین و پراگ به پایان رساند و در هایدلبرگ به تدریس پرداخت. او میان «فرآیند تمدن» و «فرآیند فرهنگ» فرق مینهاد و اولی را تراکمی و مدام و دومی را گهگاهی، غیر مداوم و غیر قابل پیش بینی میدانست. به عقیده وی فرهنگ حاصل «تعالی درونی[۲]» انسان است و بر حسب قانون علّی[۳] نمیتوان به تحلیل آن پرداخت.
آثار اصلی او: جامعه شناسی فرهنگ[۴] (1920-1921م)، تاریخ فرهنگی به مثابهی جامعه شناسی فرهنگ[۵] (1935م) و امر تراژیک و تاریخ[۶] (1943م) است.
منابع:
1- ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه، 1399ش، ترجمه، غلامرضا اعوانی و دیگران، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.