آلفرد کبیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آلفرد کبیر (ح ۸۴۹ ـ ح ۹۰۱م)(Alfred the Great)<br/> پادشاه آنگلوساکسون<ref>Anglo-Saxon</ref> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آلفرد کبیر|نام=Alfred the Great|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ونتیجِ آکسفوردشر، ح ۸۴۹م|تاریخ مرگ=ح ۹۰۱م|دوره زندگی=|ملیت=آنگلوساکسون|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فرمانروا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=پادشاه آنگلوساکسون (۸۷۱ـ۸۹۹م)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=اِتِلوولف (پدر) - اتلرد (برادر)|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=پیشبرد نگارش سالنامۀ آنگلوساکسون|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}آلفرد کبیر (ح ۸۴۹ ـ ح ۹۰۱م)(Alfred the Great)<br/> پادشاه [[آنگلوساکسون ها|آنگلوساکسون]]<ref>Anglo-Saxon</ref> (۸۷۱ـ۸۹۹م)، که در برابر نیروهای مهاجم [[دانمارک]] از [[انگلستان]] دفاع کرد و نیروی دریایی انگلستان را بنیاد نهاد. در ۸۷۱م به جانشینی برادرش اتلرد<ref>Aethelred</ref> در [[وسکس]]<ref>Wessex</ref> به سلطنت رسید. در دوران سلطنت او مجموعه قوانین تازه‌ای به اجرا درآمد. آلفرد کبیر به تشویق ترجمۀ آثار ارزشمند لاتین پرداخت (تعدادی را شخصاً ترجمه کرد) و به پیشبرد نگارش سالنامۀ آنگلوساکسون<ref>Anglo-Saxon Chronicle</ref> همت گماشت. آلفرد برخلاف دیگر پادشاهان آنگلوساکسون، که در برابر دانمارک تسلیم شده بودند، با نبردهای شدید و حربۀ دیپلماسی توانست وسکس را از سلطۀ دانمارک برهاند. براساس سالنامۀ آنگلوساکسون، درپی تصرف [[لندن (انگلستان)|لندن]] در ۸۶۶م، همۀ مردم انگلیسی‌تبار، به استثنای کسانی که در اسارت دانمارکی‌ها بودند، حاکمیت او را پذیرفتند. از این‌رو، آلفرد را نخستین پادشاه انگلستان می‌توان دانست. آلفرد در ونتیج<ref>Wantage</ref>، واقع در [[آکسفوردشر]]<ref>Oxfordshire</ref>، زاده شد. کوچک‌ترین پسر اِتِلوولف<ref>Ethelwulf</ref> ( ـ۸۵۸م)، پادشاه ساکسونز غربی، بود. آلفرد همراه برادرش اِتِلرِد<ref>Ethelred</ref> در ۸۷۰م چندین‌بار با دانمارکی‌ها جنگید. در نبرد اشداون در ۸۷۱م بر دانمارکی‌ها غلبه کرد و پس از چندین نبرد دیگر با دانمارکی‌ها و شکست‌دادن آن‌ها در آوریل ۸۷۱م پادشاه و جانشین برادر خود اتلرد شد. هنگامی‌که دانمارکی‌ها بخش‌های دیگری از انگلستان را به اشغال نظامی خود درآوردند، یک دورۀ پنج‌ساله صلحِ ناپایدار برقرار شد. در زمان صلح، آلفرد ساختار ارتش را نیز اصلاح و تقویت کرد و سپاهیانی را که در اختیار داشت به دو بخش تقسیم کرد، نیمی را به‌صورت ذخیره به خانه‌هایشان فرستاد و نیم دیگر را حاضر به خدمت نگه‌داشت. این روش به او امکان داد تا در صورت لزوم با فراخوانی نیروهای ذخیره بتواند به جنگ ادامه دهد. آلفرد در سراسر قلمرو خود، برای ایجاد ساختار سازمان‌یافتۀ دفاعی، دژهای متعددی احداث کرد و به‌سبب پایه‌گذاری نیروی دریایی انگلستان شهرت دارد. آلفرد ناوگانی از شناورهای کارآمد ایجاد کرد، که ملوانانِ آن‌ها را ساکنان [[فریزیایی، جزایر|جزایر فریزیایی]]<ref>Frisians</ref> (جزایری در دریای شمال متعلق به دانمارک، [[آلمان]]، و [[هلند]]) تشکیل می‌دادند. آلفرد با ناوگان دریایی خود چندین‌بار با موفقیت دانمارکی‌ها را در دریا به چالش طلبید.<br/> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:بریتانیا]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:بریتانیا]] | ||
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۲
| آلفرد کبیر Alfred the Great | |
|---|---|
| زادروز |
ونتیجِ آکسفوردشر، ح ۸۴۹م |
| درگذشت | ح ۹۰۱م |
| ملیت | آنگلوساکسون |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| خویشاوندان سرشناس | اِتِلوولف (پدر) - اتلرد (برادر) |
آلفرد کبیر (ح ۸۴۹ ـ ح ۹۰۱م)(Alfred the Great)
پادشاه آنگلوساکسون[۱] (۸۷۱ـ۸۹۹م)، که در برابر نیروهای مهاجم دانمارک از انگلستان دفاع کرد و نیروی دریایی انگلستان را بنیاد نهاد. در ۸۷۱م به جانشینی برادرش اتلرد[۲] در وسکس[۳] به سلطنت رسید. در دوران سلطنت او مجموعه قوانین تازه‌ای به اجرا درآمد. آلفرد کبیر به تشویق ترجمۀ آثار ارزشمند لاتین پرداخت (تعدادی را شخصاً ترجمه کرد) و به پیشبرد نگارش سالنامۀ آنگلوساکسون[۴] همت گماشت. آلفرد برخلاف دیگر پادشاهان آنگلوساکسون، که در برابر دانمارک تسلیم شده بودند، با نبردهای شدید و حربۀ دیپلماسی توانست وسکس را از سلطۀ دانمارک برهاند. براساس سالنامۀ آنگلوساکسون، درپی تصرف لندن در ۸۶۶م، همۀ مردم انگلیسی‌تبار، به استثنای کسانی که در اسارت دانمارکی‌ها بودند، حاکمیت او را پذیرفتند. از این‌رو، آلفرد را نخستین پادشاه انگلستان می‌توان دانست. آلفرد در ونتیج[۵]، واقع در آکسفوردشر[۶]، زاده شد. کوچک‌ترین پسر اِتِلوولف[۷] ( ـ۸۵۸م)، پادشاه ساکسونز غربی، بود. آلفرد همراه برادرش اِتِلرِد[۸] در ۸۷۰م چندین‌بار با دانمارکی‌ها جنگید. در نبرد اشداون در ۸۷۱م بر دانمارکی‌ها غلبه کرد و پس از چندین نبرد دیگر با دانمارکی‌ها و شکست‌دادن آن‌ها در آوریل ۸۷۱م پادشاه و جانشین برادر خود اتلرد شد. هنگامی‌که دانمارکی‌ها بخش‌های دیگری از انگلستان را به اشغال نظامی خود درآوردند، یک دورۀ پنج‌ساله صلحِ ناپایدار برقرار شد. در زمان صلح، آلفرد ساختار ارتش را نیز اصلاح و تقویت کرد و سپاهیانی را که در اختیار داشت به دو بخش تقسیم کرد، نیمی را به‌صورت ذخیره به خانه‌هایشان فرستاد و نیم دیگر را حاضر به خدمت نگه‌داشت. این روش به او امکان داد تا در صورت لزوم با فراخوانی نیروهای ذخیره بتواند به جنگ ادامه دهد. آلفرد در سراسر قلمرو خود، برای ایجاد ساختار سازمان‌یافتۀ دفاعی، دژهای متعددی احداث کرد و به‌سبب پایه‌گذاری نیروی دریایی انگلستان شهرت دارد. آلفرد ناوگانی از شناورهای کارآمد ایجاد کرد، که ملوانانِ آن‌ها را ساکنان جزایر فریزیایی[۹] (جزایری در دریای شمال متعلق به دانمارک، آلمان، و هلند) تشکیل می‌دادند. آلفرد با ناوگان دریایی خود چندین‌بار با موفقیت دانمارکی‌ها را در دریا به چالش طلبید.