آلفونسین فوکس، رایول ریکاردو (۱۹۲۷-۲۰۰۹م): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =رییس جمهور آرژانتین (۱۹۸۳- | |سمت =رییس جمهور آرژانتین (۱۹۸۳-۱۹۸۹م) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}سیاستمدار آرژانتینی، از ۱۹۸۳ تا | }}سیاستمدار آرژانتینی، از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۹م رئیسجمهور آن کشور. دورۀ ریاست جمهوری او مقارن با برقراری حکومت غیرنظامیان در [[آرژانتین]] بود. از همینرو، هیئت تحقیقی برای رسیدگی به تخلفات ارتش مبنی بر نقض [[حقوق بشر]] تشکیل داد، که به محاکمه و زندانیشدن بسیاری از افسران ارتش و رهبران سیاسی انجامید. مشکلات اقتصادی سبب شدند که او درصدد جلب کمک [[صندوق بین المللی پول|صندوق بینالمللی پول]]<ref>International Monetary Fund</ref> برآید و تدابیری ریاضتی به اجرا گذارد که به استمهال پرداخت بدهیها<ref>debt restructuring</ref> و اصلاحات مالی منجر شد. آلفونسین که در آکادمی نظامی و نیز در دانشگاه در رشتۀ حقوق تحصیل کرده بود، در ۱۸سالگی به حزب اتحاد رادیکال<ref>Radical Union Party (UCR)</ref> پیوست و سرانجام به رهبری آن رسید تا آن که در نوامبر ۱۹۹۵م رهبری حزب را به دیگری سپرد. او از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۲م در مسائل سیاسی محلّی فعال بود و در ۱۹۵۳م در رژیم دستراستی [[پرون، خوان دومینگو (۱۸۹۵ـ۱۹۷۴)|خوان پرون]]<ref>Perón</ref> به زندان افتاد. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶م عضو کنگرۀ ملی آرژانتین بود. با بازگشت حکومت غیرنظامیان در ۱۹۸۳م و قانونی شدن فعالیتهای سیاسی، آلفونسین و حزب اتحاد رادیکال پیروزیهای چشمگیری بهدست آوردند و او به ریاست جمهوری آرژانتین رسید. اما شکست سیاستهای اقتصادی او و تورّم فوقالعاده سبب شدند که آلفونسین در ۱۹۸۹م، ماهها پیش از پایان دورۀ ریاست جمهوریاش، ناچار به کنارهگیری شود. جانشین او، [[منم، کارلوس (۱۹۳۰)|کارلوس مِنِم]]<ref>Carlos Menem</ref>، از هواداران راه و رسم پرون بود. | ||
| |
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۹
آلفونْسین فوکس، رائول ریکاردو (۱۹۲۷-۲۰۰۹م)(Alfonsin Foulkes, Raul Ricardo)
رایول ریکاردو آلفونسین فوکس Raul Ricardo Alfonsin Foulkes | |
---|---|
زادروز |
۱۹۲۷م |
درگذشت | ۲۰۰۹م |
ملیت | آرژانتینی |
تحصیلات و محل تحصیل | آکادمی نظامی و رشته حقوق |
شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار آرژانتینی، از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۹م رئیسجمهور آن کشور. دورۀ ریاست جمهوری او مقارن با برقراری حکومت غیرنظامیان در آرژانتین بود. از همینرو، هیئت تحقیقی برای رسیدگی به تخلفات ارتش مبنی بر نقض حقوق بشر تشکیل داد، که به محاکمه و زندانیشدن بسیاری از افسران ارتش و رهبران سیاسی انجامید. مشکلات اقتصادی سبب شدند که او درصدد جلب کمک صندوق بینالمللی پول[۱] برآید و تدابیری ریاضتی به اجرا گذارد که به استمهال پرداخت بدهیها[۲] و اصلاحات مالی منجر شد. آلفونسین که در آکادمی نظامی و نیز در دانشگاه در رشتۀ حقوق تحصیل کرده بود، در ۱۸سالگی به حزب اتحاد رادیکال[۳] پیوست و سرانجام به رهبری آن رسید تا آن که در نوامبر ۱۹۹۵م رهبری حزب را به دیگری سپرد. او از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۲م در مسائل سیاسی محلّی فعال بود و در ۱۹۵۳م در رژیم دستراستی خوان پرون[۴] به زندان افتاد. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶م عضو کنگرۀ ملی آرژانتین بود. با بازگشت حکومت غیرنظامیان در ۱۹۸۳م و قانونی شدن فعالیتهای سیاسی، آلفونسین و حزب اتحاد رادیکال پیروزیهای چشمگیری بهدست آوردند و او به ریاست جمهوری آرژانتین رسید. اما شکست سیاستهای اقتصادی او و تورّم فوقالعاده سبب شدند که آلفونسین در ۱۹۸۹م، ماهها پیش از پایان دورۀ ریاست جمهوریاش، ناچار به کنارهگیری شود. جانشین او، کارلوس مِنِم[۵]، از هواداران راه و رسم پرون بود.