مجید خلج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نوازندهی ایرانی تنبک، زنگ سرانگشتی و سازهای کوبهای. یادگیری موسیقی را از هفت سالگی در خانهی فرهنگ قزوین شروع کرد. در ۲۵ سالگی با تشویق و معرفی [[داریوش طلایی]] به مرکز مطالعات موسیقی شرق دانشگاه | نوازندهی ایرانی تنبک، زنگ سرانگشتی و سازهای کوبهای. یادگیری موسیقی را از هفت سالگی در خانهی فرهنگ قزوین شروع کرد. در ۲۵ سالگی با تشویق و معرفی [[داریوش طلایی]] به مرکز مطالعات موسیقی شرق [[دانشگاه سوربون]]<ref>La Sorbonne</ref> [[پاریس، شهر|پاریس]] راه یافت. او همچنین فارغالتحصیل رشتهی معماری از دانشکدهی معماری پاریس است. | ||
از فعالیتهای مهم خلج به همکاری ۱۵ سالهی او با دانشکدهی موسیقی بازل (سوئیس) در زمینهی آموزش سازهای ایرانی، معرفی سازهای ضربی ایران در اروپا و همکاری با اساتیدی چون [[حسین علیزاده]]، داریوش طلایی، [[محمدرضا شجریان]]، [[حسین عمومی]] و [[محمدرضا لطفی]] میتوان اشاره کرد. روزنامهی فرانسوی لو موند<ref>Le Monde</ref> از او به عنوان یکی از شاخصترین و خلاقترین نوازندگان سازهای ضربی ایران در سهی ده اخیر یاد کرده است. همچنین از خلج به عنوان صاحب سبک و خالق شیوهی جدیدی در بداههپردازی و بازگردانندهی زنگ سرانگشتی به موسیقی ایرانی یاد میشود. | از فعالیتهای مهم خلج به همکاری ۱۵ سالهی او با دانشکدهی موسیقی بازل (سوئیس) در زمینهی آموزش سازهای ایرانی، معرفی سازهای ضربی ایران در اروپا و همکاری با اساتیدی چون [[حسین علیزاده]]، داریوش طلایی، [[محمدرضا شجریان]]، [[حسین عمومی]] و [[محمدرضا لطفی]] میتوان اشاره کرد. روزنامهی فرانسوی لو موند<ref>Le Monde</ref> از او به عنوان یکی از شاخصترین و خلاقترین نوازندگان سازهای ضربی ایران در سهی ده اخیر یاد کرده است. همچنین از خلج به عنوان صاحب سبک و خالق شیوهی جدیدی در بداههپردازی و بازگردانندهی زنگ سرانگشتی به موسیقی ایرانی یاد میشود. | ||
خلج جز آثار و آلبومهای مستقل با تعدادی از موسیقیدانان ایران اجرا داشته که به برخی اشاره میشود: '' | خلج جز آثار و آلبومهای مستقل با تعدادی از موسیقیدانان ایران اجرا داشته که به برخی اشاره میشود: کنسرت ''همایون و نوا'' (دونوازی حسین علیزاده و خلج)، ''ساز نو'' (با حسین علیزاده و [[افسانه رثایی]])، ''سایه روشن'' (دونوازی بداهه با [[طلایی، داریوش (دماوند ۱۳۳۱ش )|داریوش طلایی]])، ''چشمهی نوش'' (با محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی)، ''سرمست'' (دونوازی حسین عمومی و خلج)، ''پرندهها'' (با حسین علیزاده)، ''سرود گل'' (با حسین علیزاده)، ''نوای نور'' (با حسین علیزاده)، ''سامان سایهها'' (با [[کیهان کلهر (تهران ۱۳۴۲ش)|کیهان کلهر]])، ''مادران زمین'' (با حسین علیزاده و گروه همآوایان) و ''سلانه'' (با حسین علیزاده). | ||