مسعودیه، محمدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش): تفاوت میان نسخهها
مسعودیه، محمدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۲۹
، ۹ ماه پیشبدون خلاصۀ ویرایش
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:مسعودیه، محمّدتقی.jpg|بندانگشتی|محمّدتقی مسعودیه]] | |||
مسعودیه، محمّدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش)<br> | مسعودیه، محمّدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = محمدتقی مسعودیه | |عنوان = محمدتقی مسعودیه | ||
خط ۸: | خط ۷: | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب=پدر اتنوموزیکولوژی ایران | ||
|زادروز=مشهد ۱۳۰۶ش | |زادروز=مشهد ۱۳۰۶ش | ||
|تاریخ مرگ= تهران ۱۳۷۷ش | |تاریخ مرگ= تهران ۱۳۷۷ش | ||
خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>متخصص اتنوموزیکولوژی، موسیقیدان و آهنگساز ایرانی. پس از دریافت دیپلم ویولن از هنرستان عالی موسیقی و نیز دریافت دانشنامۀ لیسانس حقوق قضایی از دانشگاه | }}<p>متخصص اتنوموزیکولوژی، موسیقیدان و آهنگساز ایرانی. پس از دریافت دیپلم [[ویولن]] از [[هنرستان عالی موسیقی]] و نیز دریافت دانشنامۀ لیسانس حقوق قضایی از [[دانشگاه تهران]]، راهی اروپا شد و در کنسرواتوار ملی پاریس در رشتۀ ویولن ادامه تحصیل داد. در ۱۳۳۵ از مدرسۀ عالی موسیقی پاریس دانشنامۀ هارمونی و در ۱۳۴۲ دانشنامۀ لیسانس آهنگسازی گرفت. در ۱۳۴۷ با ارائه پایاننامهای با عنوان «آواز شور» که به آوانویسی و بررسی دستگاه شور اختصاص داشت، به دریافت دانشنامۀ دکتری موسیقیشناسی نایل آمد؛ در همان زمان به ایران بازگشت و تا پایان عمر در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران]]، به تدریس پرداخت. مسعودیه فعالیتهای پژوهشی خود را در درجۀ اول روی موسیقی محلی ایران و سپس بر ردیف موسیقی ایرانی متمرکز کرد. برخی از ساختههای او را پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون ملی ایران اجرا کردند. دو اثر او با نامهای ''موومان سمفونیک''، و ''دو موومان برای ارکستر زهی'' نیز به رهبری [[رهبری، علی (تهران ۱۳۲۵ ش )|علی رهبری]] و [[صهبایی، منوچهر (تهران ۱۳۲۷ش)|منوچهر صهبایی]] در اروپا ضبط و منتشر شدهاند. از دیگر آثار اوست: ''فانتزی برای ارکستر زهی''، ''سوییت ایرانی''، کتابهای ''تجزیه و تحلیل چهارده ترانۀ محلی ایران''، ''موسیقی بوشهر''؛ به اتفاق یوزف کوکرتس، ''آوانویسی و بررسی ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران'' به روایت [[کریمی، محمود (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمی]]، ''نسخههای خطی پارسی دربارۀ موسیقی'' به [[فرانسه]]، ''موسیقی بلوچستان''، مقالات متعدد به فارسی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی. او بهسبب پژوهشهای ارزشمند و پایهگذاری تحقیقات اتنوموزیکولوژی، در کشور «پدر اتنوموزیکولوژی ایران» لقب گرفت.</p> | ||
<br><!--38288900--> | <br><!--38288900--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |