تیومن، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = روسیه | |||
| نام فارسی = تیومن | |||
|نام لاتین = Tyumen | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = تیومن | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = در غرب مرکزی فدراسیون روسیه، در ۳۰۰کیلومتری شرق یکاترینبورگ، بر مسیر راه‌آهن سراسری سیبری و کنار رود تورا | |||
| جمعیت = 581,907 نفر (۲۰۱۰) | |||
| مساحت = ۶۹۸ کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنایع کشتی‌سازی، چوب‌بری، دباغی، و فرآوری مواد غذایی؛ همچنین مرکز اصلی حمل‌ونقل رودخانه‌ای و راه‌آهن | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:بنای یادبود فارغ التحصیلان متوفی مدارس تیومن .jpg|بندانگشتی|بنای یادبود فارغ التحصیلان متوفی مدارس تیومن ]] | [[پرونده:بنای یادبود فارغ التحصیلان متوفی مدارس تیومن .jpg|بندانگشتی|بنای یادبود فارغ التحصیلان متوفی مدارس تیومن ]] | ||
تیومِن، شهر (Tyumen)<br> | تیومِن، شهر (Tyumen)<br> | ||
نسخهٔ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۲
| تیومن، شهر | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | تیومن |
| نام لاتین | Tyumen |
| جمعیت | 581,907 نفر (۲۰۱۰) |
| موقعیت | در غرب مرکزی فدراسیون روسیه، در ۳۰۰کیلومتری شرق یکاترینبورگ، بر مسیر راه‌آهن سراسری سیبری و کنار رود تورا |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع کشتی‌سازی، چوب‌بری، دباغی، و فرآوری مواد غذایی؛ همچنین مرکز اصلی حمل‌ونقل رودخانه‌ای و راه‌آهن |
| استان یا ایالت | تیومن |
| مساحت | ۶۹۸ کیلومتر مربع |
تیومِن، شهر (Tyumen)
مرکز اداری، اقتصادی، و فرهنگی استان تیومن، در غرب مرکزی فدراسیون روسیه[۱]، با 581,907 نفر جمعیت (۲۰۱۰) و ۶۹۸ کیلومتر مربع مساحت. قدیمی‌ترین شهر سیبری[۲] است و در ۳۰۰کیلومتری شرق یکاترینبورگ[۳]، بر مسیر راه‌آهن سراسری سیبری[۴] و کنار رود تورا[۵]، قرار دارد. در قلب منطقۀ مهم نفت‌خیز کشور قرار گرفته است و صنایع کشتی‌سازی، چوب‌بری، دباغی، و فرآوری مواد غذایی دارد. همچنین مرکز اصلی حمل‌ونقل رودخانه‌ای و راه‌آهن است. در ۱۵۸۶ به‌منزلۀ قلعه‌ای قزاق بر ویرانه‌های شهرک تاتارنشین چیمگی تورا[۶] ساخته شد. پیش از احداث راه‌آهن سراسری سیبری، مرکز مهم اکتشاف و سفرهای تجاری به اعماق سیبری بود. در جنگ جهانی دوم[۷]، جسد مومیایی لنین[۸] را از مقبره‌اش در میدان سرخ[۹] مسکو[۱۰] به تیومن منتقل کردند تا به‌دست آلمانی‌های مهاجم نیفتد.