مهراد، فرهاد (تهران ۱۳۲۲ـ پاریس ۱۳۸۱ ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:فرهاد-مهراد-.jpg|بندانگشتی|فرهاد مهراد]] | |||
مِهراد، فرهاد (تهران ۱۳۲۲ـ پاریس ۱۳۸۱ش)<br/> | مِهراد، فرهاد (تهران ۱۳۲۲ـ پاریس ۱۳۸۱ش)<br/> {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = فرهاد مهراد | |عنوان = فرهاد مهراد | ||
|نام = | |نام = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}خوانندۀ آواز ایرانی. پس از ترک تحصیل در کلاس یازدهم، در یک گروه موسیقی ارمنی به‌طور تجربی به نواختن ساز پرداخت و چندی هم به‌عنوان نوازندۀ گیتار همکار آن گروه بود. در ۱۳۴۲ برای نخستین‌بار در تلویزیون برنامه اجرا کرد و سپس در کنسرتی حضور یافت که مدیر مجلۀ ''اطلاعات جوانان'' در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی) برگزار کرده بود. از ۱۳۴۷ با گروه بِلَکْ‌کَتْس<ref>Black Cats</ref> به‌عنوان خواننده و نوازندۀ گیتار در باشگاه کوچینی همکاری کرد. در همین دوران نخستین ترانۀ او به زبان پارسی به‌نام «اگه یه جو شانس داشتیم» اجرا شد. از آثار او باید به «گنجشکک اشی‌مشی»، «وحدت» و «مرد تنها» اشاره کرد. وی براثر بیماری هپاتیت درگذشت. مجموعه آثار او با عنوان «''۱۵۹ فرهاد''» (به زبان‌های پارسی، فرانسوی، انگلیسی، روسی و ارمنی) پس از درگذشت او در تهران انتشار یافت. | }}خوانندۀ آواز ایرانی. پس از ترک تحصیل در کلاس یازدهم، در یک گروه موسیقی ارمنی به‌طور تجربی به نواختن ساز پرداخت و چندی هم به‌عنوان نوازندۀ گیتار همکار آن گروه بود. در ۱۳۴۲ برای نخستین‌بار در تلویزیون برنامه اجرا کرد و سپس در کنسرتی حضور یافت که مدیر مجلۀ ''اطلاعات جوانان'' در [[امجدیه، ورزشگاه|ورزشگاه امجدیه]] (شهید شیرودی) برگزار کرده بود. از ۱۳۴۷ با گروه بِلَکْ‌کَتْس<ref>Black Cats</ref> به‌عنوان خواننده و نوازندۀ [[گیتار]] در باشگاه کوچینی همکاری کرد. در همین دوران نخستین ترانۀ او به زبان پارسی به‌نام «اگه یه جو شانس داشتیم» اجرا شد. از آثار او باید به «گنجشکک اشی‌مشی»، «وحدت» و «مرد تنها» اشاره کرد. وی براثر بیماری هپاتیت درگذشت. مجموعه آثار او با عنوان «''۱۵۹ فرهاد''» (به زبان‌های پارسی، فرانسوی، انگلیسی، روسی و ارمنی) پس از درگذشت او در تهران انتشار یافت. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۳
مِهراد، فرهاد (تهران ۱۳۲۲ـ پاریس ۱۳۸۱ش)
| فرهاد مهراد | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۲ش |
| درگذشت | پاریس ۱۳۸۱ ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| آثار | گنجشکک اشی مشی؛ وحدت؛ مرد تنها |
| گروه مقاله | موسیقی |
خوانندۀ آواز ایرانی. پس از ترک تحصیل در کلاس یازدهم، در یک گروه موسیقی ارمنی به‌طور تجربی به نواختن ساز پرداخت و چندی هم به‌عنوان نوازندۀ گیتار همکار آن گروه بود. در ۱۳۴۲ برای نخستین‌بار در تلویزیون برنامه اجرا کرد و سپس در کنسرتی حضور یافت که مدیر مجلۀ اطلاعات جوانان در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی) برگزار کرده بود. از ۱۳۴۷ با گروه بِلَکْ‌کَتْس[۱] به‌عنوان خواننده و نوازندۀ گیتار در باشگاه کوچینی همکاری کرد. در همین دوران نخستین ترانۀ او به زبان پارسی به‌نام «اگه یه جو شانس داشتیم» اجرا شد. از آثار او باید به «گنجشکک اشی‌مشی»، «وحدت» و «مرد تنها» اشاره کرد. وی براثر بیماری هپاتیت درگذشت. مجموعه آثار او با عنوان «۱۵۹ فرهاد» (به زبان‌های پارسی، فرانسوی، انگلیسی، روسی و ارمنی) پس از درگذشت او در تهران انتشار یافت.
- ↑ Black Cats