اسکارا برای: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
این مکان تقریباً از 3180 پ.م تا حدود 2500 پ.م مسکونی بوده و کامل ترین دهکده اروپا در دوران نوسنگی است. اسکارا برای به عنوان یکی از چهار سایتی که «قلب اورکنی نوسنگی<ref>The Heart of Neolithic Orkney</ref>» را تشکیل می‌دهند، در فهرست میراث جهانی یونسکو<ref>UNESCO World Heritage Site</ref> قرار گرفت. | این مکان تقریباً از 3180 پ.م تا حدود 2500 پ.م مسکونی بوده و کامل ترین دهکده اروپا در دوران نوسنگی است. اسکارا برای به عنوان یکی از چهار سایتی که «قلب اورکنی نوسنگی<ref>The Heart of Neolithic Orkney</ref>» را تشکیل می‌دهند، در فهرست میراث جهانی یونسکو<ref>UNESCO World Heritage Site</ref> قرار گرفت. | ||
این منطقه ساحلی در 1850 به واسطه طوفان کشف | این منطقه ساحلی در 1850 به واسطه طوفان کشف شد. در زمستان 1850، یک طوفان شدید اسکاتلند را درنوردید که باعث خسارات گسترده و کشته شدن بیش از 200 نفر شد. در خلیج اسکایل<ref>Bay of Skaill</ref>، طوفان زمین را از یک گره بزرگ نامنظم جدا کرد. پس از پایان طوفان، روستاییان محلی طرح کلی روستایی را یافتند که از چندین خانه کوچک بدون سقف تشکیل شده بود. حفاری آماتوری در محل آغاز شد، اما پس از کشف چهار خانه، در 1868 کار حفاری نیمه کاره رها شد. | ||
در 1913 مقدار نامعلومی از آثار باستانی این منطقه، توسط گروهی غارت شد. در 1924 طوفان دیگری، بخشی از یکی از خانه ها را با خود برد. | در 1913 مقدار نامعلومی از آثار باستانی این منطقه، توسط گروهی غارت شد. در 1924 طوفان دیگری، بخشی از یکی از خانه ها را با خود برد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۸
اِسکارا برای (Skara Brae)
دهکده‌ای ساخته‌شده از بلوک‌های سنگی در مین‌لند[۱]، در جزایر اورکنی[۲]، اسکاتلند[۳]، متعلق به عصر نوسنگی[۴].
این سکونتگاه سنگی، از ده خانه خوشه‌ای[۵] تشکیل شده بود که از سنگ فرش ساخته شده بودند. خانه ها شامل اجاق سنگی، تخت و کمد بود و یک سیستم فاضلاب ابتدایی، همراه با توالت و زهکشی در هر خانه داشت.
این مکان تقریباً از 3180 پ.م تا حدود 2500 پ.م مسکونی بوده و کامل ترین دهکده اروپا در دوران نوسنگی است. اسکارا برای به عنوان یکی از چهار سایتی که «قلب اورکنی نوسنگی[۶]» را تشکیل می‌دهند، در فهرست میراث جهانی یونسکو[۷] قرار گرفت.
این منطقه ساحلی در 1850 به واسطه طوفان کشف شد. در زمستان 1850، یک طوفان شدید اسکاتلند را درنوردید که باعث خسارات گسترده و کشته شدن بیش از 200 نفر شد. در خلیج اسکایل[۸]، طوفان زمین را از یک گره بزرگ نامنظم جدا کرد. پس از پایان طوفان، روستاییان محلی طرح کلی روستایی را یافتند که از چندین خانه کوچک بدون سقف تشکیل شده بود. حفاری آماتوری در محل آغاز شد، اما پس از کشف چهار خانه، در 1868 کار حفاری نیمه کاره رها شد.
در 1913 مقدار نامعلومی از آثار باستانی این منطقه، توسط گروهی غارت شد. در 1924 طوفان دیگری، بخشی از یکی از خانه ها را با خود برد.