لادوگا، دریاچه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
(به روسی: لادوژسْکویِه اوزِرو<ref>Ladozhskoye Ozero | (به روسی: لادوژسْکویِه اوزِرو<ref>Ladozhskoye Ozero | ||
</ref>) بزرگ‌ترین دریاچۀ اروپا، و دومین دریاچۀ بزرگ فدراسیون روسیه<ref>Russian Federation | </ref>) بزرگ‌ترین دریاچۀ [[اروپا، قاره|اروپا]]، و دومین دریاچۀ بزرگ فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation | ||
</ref> پس از دریای خزر<ref>Caspian Sea </ref>. در منتهی‌الیه شمال غربی فدراسیون روسیه، در جمهوری کارلیا<ref>Republic of Karelia </ref> و استان (ناحیه) لنینگراد، در شمال شرقی شهر سن پترزبورگ<ref>St Petersburg </ref> قرار دارد. وسعت آن ۱۷,۷۰۰ کیلومتر مربع (با جزایرش ۱۸,۱۳۵ کیلومتر مربع) است. رودهای عمده‌ای که به آن می‌ریزند عبارت‌اند از والخوف<ref>Volkhov </ref>، اِسویر<ref>Svir </ref>، و ووئوکْسی<ref>Vuoksa</ref>. خروجی آن از طریق رود نِوا<ref> Neva </ref> به خلیج فنلاند<ref>Gulf of Finland </ref> است. میانگین عمق آن ۵۱ متر، و حداکثر ژرفای آن ۲۳۰ متر است. اقتصاد آن بر صید تجاری ماهی استوار است. دریاچۀ لادوگا در کناره‌ها از نوامبر تا دسامبر، و در مرکز بین ژانویه و مارس یخ می‌بندد. به‌علت طوفان‌های شدید، زنجیره‌ای از آبراه‌های قابل کشتی‌رانی در سواحل جنوبی آن احداث شده‌اند. صومعه‌ای متعلق به قرن ۱۴م در جزیرۀ والاآم<ref>Valaam Island</ref>، در شمال این دریاچه دیده می‌شود. از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳، «جادۀ حیات»، که لنینگراد محاصره شده را به بقیۀ کشور متصل می‌کرد، از میان دریاچۀ لادوگا ایجاد شده بود و خودروها از میان یخ در ماه‌های زمستان رفت و آمد می‌کردند. | </ref> پس از [[خزر، دریای|دریای خزر]]<ref>Caspian Sea </ref>. در منتهی‌الیه شمال غربی فدراسیون روسیه، در جمهوری [[کارلیا]]<ref>Republic of Karelia </ref> و استان (ناحیه) [[لنینگراد، استان|لنینگراد]]، در شمال شرقی شهر [[سن پترزبورگ|سن پترزبورگ]]<ref>St Petersburg </ref> قرار دارد. وسعت آن ۱۷,۷۰۰ کیلومتر مربع (با جزایرش ۱۸,۱۳۵ کیلومتر مربع) است. رودهای عمده‌ای که به آن می‌ریزند عبارت‌اند از [[والخوف]]<ref>Volkhov </ref>، اِسویر<ref>Svir </ref>، و ووئوکْسی<ref>Vuoksa</ref>. خروجی آن از طریق رود نِوا<ref> Neva </ref> به [[فنلاند، خلیج|خلیج فنلاند]]<ref>Gulf of Finland </ref> است. میانگین عمق آن ۵۱ متر، و حداکثر ژرفای آن ۲۳۰ متر است. اقتصاد آن بر صید تجاری ماهی استوار است. دریاچۀ لادوگا در کناره‌ها از نوامبر تا دسامبر، و در مرکز بین ژانویه و مارس یخ می‌بندد. به‌علت طوفان‌های شدید، زنجیره‌ای از آبراه‌های قابل کشتی‌رانی در سواحل جنوبی آن احداث شده‌اند. صومعه‌ای متعلق به قرن ۱۴م در جزیرۀ والاآم<ref>Valaam Island</ref>، در شمال این دریاچه دیده می‌شود. از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳، «جادۀ حیات»، که لنینگراد محاصره شده را به بقیۀ کشور متصل می‌کرد، از میان دریاچۀ لادوگا ایجاد شده بود و خودروها از میان یخ در ماه‌های زمستان رفت و آمد می‌کردند. | ||
| | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۱
لادوگا، دریاچه (Ladoga)
(به روسی: لادوژسْکویِه اوزِرو[۱]) بزرگ‌ترین دریاچۀ اروپا، و دومین دریاچۀ بزرگ فدراسیون روسیه[۲] پس از دریای خزر[۳]. در منتهی‌الیه شمال غربی فدراسیون روسیه، در جمهوری کارلیا[۴] و استان (ناحیه) لنینگراد، در شمال شرقی شهر سن پترزبورگ[۵] قرار دارد. وسعت آن ۱۷,۷۰۰ کیلومتر مربع (با جزایرش ۱۸,۱۳۵ کیلومتر مربع) است. رودهای عمده‌ای که به آن می‌ریزند عبارت‌اند از والخوف[۶]، اِسویر[۷]، و ووئوکْسی[۸]. خروجی آن از طریق رود نِوا[۹] به خلیج فنلاند[۱۰] است. میانگین عمق آن ۵۱ متر، و حداکثر ژرفای آن ۲۳۰ متر است. اقتصاد آن بر صید تجاری ماهی استوار است. دریاچۀ لادوگا در کناره‌ها از نوامبر تا دسامبر، و در مرکز بین ژانویه و مارس یخ می‌بندد. به‌علت طوفان‌های شدید، زنجیره‌ای از آبراه‌های قابل کشتی‌رانی در سواحل جنوبی آن احداث شده‌اند. صومعه‌ای متعلق به قرن ۱۴م در جزیرۀ والاآم[۱۱]، در شمال این دریاچه دیده می‌شود. از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳، «جادۀ حیات»، که لنینگراد محاصره شده را به بقیۀ کشور متصل می‌کرد، از میان دریاچۀ لادوگا ایجاد شده بود و خودروها از میان یخ در ماه‌های زمستان رفت و آمد می‌کردند.