آموزگار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
[[File:10226500.jpg|thumb]]
[[File:10226500.jpg|thumb]]


معلم دبستان، در آموزش و پرورش ایران. تحصیلات رسمی لازم برای آموزگاران، معمولاً دیپلم متوسطه است. در دهه‌های گذشته، معمولاً آموزگاران دبستان در دانشسرای مقدماتی،‌ دانشسرای روستایی، یا در دوره‌های یک‌سالۀ تربیت معلم (تا دهۀ ۱۳۴۰) آموزش می‌دیدند و اکنون تربیت آموزگاران به‌عهدۀ مراکز تربیت معلم (در دوره‌های دوساله) و دانشسراهای روستایی است. آموزگارانی که در مدارس سپاه دانش (دبستان‌های روستایی که معلمان آن‌ها افراد سپاه دانش بودند) درس می‌دادند، آموزگار سپاهی خوانده می‌شدند. آموزگاران سپاهی در مراکز سپاه دانش و طی دوره‌های آموزشی چهارماهه برای آموزگاری تربیت می‌شدند. اصطلاح آموزگار، برای معلمان دبستان در ایران، ظاهراً نخستین‌بار در ۱۳۰۳ش به‌کار رفته است.
معلم [[دبستان]]، در [[آموزش و پرورش در ایران|آموزش و پرورش ایران]]. تحصیلات رسمی لازم برای آموزگاران، معمولاً دیپلم متوسطه است. در دهه‌های گذشته، معمولاً آموزگاران دبستان در دانشسرای مقدماتی،‌ دانشسرای روستایی، یا در دوره‌های یک‌سالۀ [[تربیت معلم]] (تا دهۀ ۱۳۴۰ش) آموزش می‌دیدند و اکنون تربیت آموزگاران به‌عهدۀ مراکز تربیت معلم (در دوره‌های دوساله) و دانشسراهای روستایی است. آموزگارانی که در مدارس سپاه دانش (دبستان‌های روستایی که معلمان آن‌ها افراد سپاه دانش بودند) درس می‌دادند، آموزگار سپاهی خوانده می‌شدند. آموزگاران سپاهی در مراکز سپاه دانش و طی دوره‌های آموزشی چهارماهه برای آموزگاری تربیت می‌شدند. اصطلاح آموزگار، برای معلمان دبستان در ایران، ظاهراً نخستین‌بار در ۱۳۰۳ش به‌کار رفته است.


<br/> <!--10226500-->
<br/> <!--10226500-->


[[Category:آموزش و پرورش و اخلاق]] [[Category:آثار و اشخاص، اصطلاحات و مفاهیم]]
[[Category:آموزش و پرورش و اخلاق]] [[Category:آثار و اشخاص، اصطلاحات و مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۱

آموزگار

معلم دبستان، در آموزش و پرورش ایران. تحصیلات رسمی لازم برای آموزگاران، معمولاً دیپلم متوسطه است. در دهه‌های گذشته، معمولاً آموزگاران دبستان در دانشسرای مقدماتی،‌ دانشسرای روستایی، یا در دوره‌های یک‌سالۀ تربیت معلم (تا دهۀ ۱۳۴۰ش) آموزش می‌دیدند و اکنون تربیت آموزگاران به‌عهدۀ مراکز تربیت معلم (در دوره‌های دوساله) و دانشسراهای روستایی است. آموزگارانی که در مدارس سپاه دانش (دبستان‌های روستایی که معلمان آن‌ها افراد سپاه دانش بودند) درس می‌دادند، آموزگار سپاهی خوانده می‌شدند. آموزگاران سپاهی در مراکز سپاه دانش و طی دوره‌های آموزشی چهارماهه برای آموزگاری تربیت می‌شدند. اصطلاح آموزگار، برای معلمان دبستان در ایران، ظاهراً نخستین‌بار در ۱۳۰۳ش به‌کار رفته است.