آموزگار، ژاله (خوی ۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

}}[[پرونده: 10226800.jpg | بندانگشتی|ژاله آموزگار]]<p>اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی. دورۀ دبیرستان را در [[تبریز، شهر|تبریز]] به‌پایان رساند و در ۱۳۳۸ از دانشکدۀ ادبیات آن شهر با احراز رتبۀ اول، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با سِمت دبیری [[آموزش و پرورش در ایران|آموزش و پرورش]] تا ۱۳۴۲ در دبیرستان‌های تهران، [[کاشمر، شهر|کاشمر]] و [[نیشابور، شهر|نیشابور]] به‌تدریس پرداخت. سپس با استفاده از بورس دانشجویان رتبۀ اول برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و در ۱۳۴۶ از [[دانشگاه سوربون]] [[پاریس، شهر|پاریس]] دانشنامۀ دکترا دریافت کرد و در بازگشت به ایران به عنوان پژوهشگر در [[بنیاد فرهنگ ایران]] به‌کار پرداخت که تا ۱۳۴۹ دوام یافت و از همین سال با سِمت استادیار در دانشکدۀ ادبیات [[دانشگاه تهران]] به تدریس پرداخت و در ۱۳۶۲ به درجۀ دانشیاری و در ۱۳۷۳ به استادی رسید. به خاطر ترجمه و تحقیق کتاب ''نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان'' (آرتور کریستن سن، با همکاری احمد تفضلی، ۲ جلد)، به عنوان کتاب سال برگزیدۀ دانشگاه‌های کشور در ۱۳۷۰ برندۀ لوح تقدیر و جایزه شد. به‌جز مقالات او، که در نشریه‌های ایران و خارج به‌چاپ رسیده است، آثار او را ترجمه و تألیف تشکیل می‌دهد. </p><p>از ترجمه‌های اوست: ''ایران باستان'' (ماریان موله)؛ ''شناخت اساطیر ایران'' (با همکاری احمد تفضلی). </p><p>از تألیفات اوست: ''تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن'' (با همکاری احمد تفضلی).</p>