آموزگار، ژاله (خوی ۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =ژاله آموزگار | |عنوان =ژاله آموزگار | ||
|نام = | |نام =Zhaleh Amoozegar | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده: 10226800.jpg | بندانگشتی|ژاله آموزگار]]<p>اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی. دورۀ دبیرستان را در [[تبریز، شهر|تبریز]] به‌پایان رساند و در ۱۳۳۸ش از دانشکدۀ ادبیات آن شهر با احراز رتبۀ اول، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با سِمت دبیری [[آموزش و پرورش در ایران|آموزش و پرورش]] تا ۱۳۴۲ش در دبیرستان‌های [[تهران، شهر|تهران]]، [[کاشمر، شهر|کاشمر]] و [[نیشابور، شهر|نیشابور]] به تدریس پرداخت. سپس با استفاده از بورس دانشجویان رتبۀ اول برای ادامۀ تحصیل به [[اروپا، قاره|اروپا]] رفت و در ۱۳۴۶ش از [[دانشگاه سوربون]] [[پاریس، شهر|پاریس]] دانشنامۀ دکترا دریافت کرد و در بازگشت به ایران به عنوان پژوهشگر در [[بنیاد فرهنگ ایران]] به‌کار پرداخت که تا ۱۳۴۹ش دوام یافت و از همین سال با سِمت استادیار در دانشکدۀ ادبیات [[دانشگاه تهران]] به تدریس پرداخت و در ۱۳۶۲ش به درجۀ دانشیاری و در ۱۳۷۳ش به استادی رسید. به خاطر ترجمه و تحقیق کتاب ''نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان'' ([[کریستنسن، آرتور (۱۸۷۵ـ۱۹۴۵)|آرتور | }}[[پرونده: 10226800.jpg | بندانگشتی|ژاله آموزگار]]<p>اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی. دورۀ دبیرستان را در [[تبریز، شهر|تبریز]] به‌پایان رساند و در ۱۳۳۸ش از دانشکدۀ ادبیات آن شهر با احراز رتبۀ اول، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با سِمت دبیری [[آموزش و پرورش در ایران|آموزش و پرورش]] تا ۱۳۴۲ش در دبیرستان‌های [[تهران، شهر|تهران]]، [[کاشمر، شهر|کاشمر]] و [[نیشابور، شهر|نیشابور]] به تدریس پرداخت. سپس با استفاده از بورس دانشجویان رتبۀ اول برای ادامۀ تحصیل به [[اروپا، قاره|اروپا]] رفت و در ۱۳۴۶ش از [[دانشگاه سوربون]] [[پاریس، شهر|پاریس]] دانشنامۀ دکترا دریافت کرد و در بازگشت به ایران به عنوان پژوهشگر در [[بنیاد فرهنگ ایران]] به‌کار پرداخت که تا ۱۳۴۹ش دوام یافت و از همین سال با سِمت استادیار در دانشکدۀ ادبیات [[دانشگاه تهران]] به تدریس پرداخت و در ۱۳۶۲ش به درجۀ دانشیاری و در ۱۳۷۳ش به استادی رسید. به خاطر ترجمه و تحقیق کتاب ''نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان'' ([[کریستنسن، آرتور (۱۸۷۵ـ۱۹۴۵)|آرتور کریستنسن]]، با همکاری [[تفضلی، احمد (اصفهان ۱۳۱۶ـ تهران ۱۳۷۵ش)|احمد تفضلی]]، ۲ جلد)، به عنوان کتاب سال برگزیدۀ دانشگاه‌های کشور در ۱۳۷۰ش برندۀ لوح تقدیر و جایزه شد. به‌جز مقالات او، که در نشریه‌های ایران و خارج به چاپ رسیده است، آثار او را ترجمه و تألیف تشکیل می‌دهد. </p><p>از ترجمه‌های اوست: ''ایران باستان'' ([[موله، ماریان (۱۹۲۵ـ۱۹۶۳)|ماریان موله]])؛ ''شناخت اساطیر ایران'' (با همکاری احمد تفضلی). </p><p>از تألیفات اوست: ''تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن'' (با همکاری احمد تفضلی).</p> | ||
<br><!--10226800--> | <br><!--10226800--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ ۱۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۶
ژاله آموزگار (خوی ۱۳۱۸ش- ) Zhaleh Amoozegar
| ژاله آموزگار Zhaleh Amoozegar | |
|---|---|
| زادروز |
خوی ۱۳۱۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس ادبیات دانشگاه تبریز (۱۳۳۸ش)، دکتری دانشگاه سوربون پاریس (۱۳۴۶ش) |
| شغل و تخصص اصلی | زبان‌شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | اسطوره‌شناس |
| آثار | ترجمه ایران باستان (ماریان موله) و شناخت اساطیر ایران (با همکاری احمد تفضلی)؛ تالیف تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن (با همکاری احمد تفضلی) |
| گروه مقاله | زبان‌شناسی و ترجمه |
| جوایز و افتخارات | لوح تقدیر و جایزه کتاب سال برگزیده دانشگاه‌های کشور در ۱۳۷۰ش برای ترجمه و تحقیق کتاب نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان (آرتور کریستنسن، با همکاری احمد تفضلی، ۲ جلد) |
اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی. دورۀ دبیرستان را در تبریز به‌پایان رساند و در ۱۳۳۸ش از دانشکدۀ ادبیات آن شهر با احراز رتبۀ اول، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با سِمت دبیری آموزش و پرورش تا ۱۳۴۲ش در دبیرستان‌های تهران، کاشمر و نیشابور به تدریس پرداخت. سپس با استفاده از بورس دانشجویان رتبۀ اول برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و در ۱۳۴۶ش از دانشگاه سوربون پاریس دانشنامۀ دکترا دریافت کرد و در بازگشت به ایران به عنوان پژوهشگر در بنیاد فرهنگ ایران به‌کار پرداخت که تا ۱۳۴۹ش دوام یافت و از همین سال با سِمت استادیار در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس پرداخت و در ۱۳۶۲ش به درجۀ دانشیاری و در ۱۳۷۳ش به استادی رسید. به خاطر ترجمه و تحقیق کتاب نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان (آرتور کریستنسن، با همکاری احمد تفضلی، ۲ جلد)، به عنوان کتاب سال برگزیدۀ دانشگاه‌های کشور در ۱۳۷۰ش برندۀ لوح تقدیر و جایزه شد. به‌جز مقالات او، که در نشریه‌های ایران و خارج به چاپ رسیده است، آثار او را ترجمه و تألیف تشکیل می‌دهد.
از ترجمه‌های اوست: ایران باستان (ماریان موله)؛ شناخت اساطیر ایران (با همکاری احمد تفضلی).
از تألیفات اوست: تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن (با همکاری احمد تفضلی).