یاحقی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


یاحقّی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}یاحقّی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش)<br>
[[پرونده: 42000700.jpg | بندانگشتی|ياحقّي، پرويز]](نام اصلی: پرویز صدیقی پارسی) ویولن‌نواز و ترانه‌ساز ایرانی. نزد دایی‌اش، حسین یاحقی، به آموختن ویولن پرداخت و با گروه موسیقی او نیز همکاری داشت. او ضمن تک‌نوازی ویولن در رادیو و ...، ترانه‌های بسیاری آفرید که بیشتر آن‌ها را خوانندگان مشهوری خوانده‌اند. از آثار اوست: ترانه‌های ''ای امید دل من کجائي''، ''می عاشقانه''، ''طاووس''، ''می‌زده شب''، ''طلیعۀ بهار''، ''ای امید جان''، و نیز تک‌نوازی و هم‌نوازی در آلبوم‌های ''طرّه''، ''طوبی''، ''طراوت''، و ''کیمیا''. شعر ترانه‌های او را بیشتر نواب صفا، بیژن ترقی، و تورج نگهبان سروده‌اند.
[[پرونده: 42000700.jpg | بندانگشتی|ياحقّي، پرويز]](نام اصلی: پرویز صدیقی پارسی) ویولن‌نواز و ترانه‌ساز ایرانی. نزد دایی‌اش، حسین یاحقی، به آموختن ویولن پرداخت و با گروه موسیقی او نیز همکاری داشت. او ضمن تک‌نوازی ویولن در رادیو و ...، ترانه‌های بسیاری آفرید که بیشتر آن‌ها را خوانندگان مشهوری خوانده‌اند. از آثار اوست: ترانه‌های ''ای امید دل من کجائي''، ''می عاشقانه''، ''طاووس''، ''می‌زده شب''، ''طلیعۀ بهار''، ''ای امید جان''، و نیز تک‌نوازی و هم‌نوازی در آلبوم‌های ''طرّه''، ''طوبی''، ''طراوت''، و ''کیمیا''. شعر ترانه‌های او را بیشتر نواب صفا، بیژن ترقی، و تورج نگهبان سروده‌اند.
<br><!--42000700-->
<br><!--42000700-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۸

جعبه زندگینامه

یاحقّی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش)

ياحقّي، پرويز

(نام اصلی: پرویز صدیقی پارسی) ویولن‌نواز و ترانه‌ساز ایرانی. نزد دایی‌اش، حسین یاحقی، به آموختن ویولن پرداخت و با گروه موسیقی او نیز همکاری داشت. او ضمن تک‌نوازی ویولن در رادیو و ...، ترانه‌های بسیاری آفرید که بیشتر آن‌ها را خوانندگان مشهوری خوانده‌اند. از آثار اوست: ترانه‌های ای امید دل من کجائي، می عاشقانه، طاووس، می‌زده شب، طلیعۀ بهار، ای امید جان، و نیز تک‌نوازی و هم‌نوازی در آلبوم‌های طرّه، طوبی، طراوت، و کیمیا. شعر ترانه‌های او را بیشتر نواب صفا، بیژن ترقی، و تورج نگهبان سروده‌اند.