یاحقی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
یاحقّی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}یاحقّی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش)<br> | ||
[[پرونده: 42000700.jpg | بندانگشتی|ياحقّي، پرويز]](نام اصلی: پرویز صدیقی پارسی) ویولننواز و ترانهساز ایرانی. نزد داییاش، حسین یاحقی، به آموختن ویولن پرداخت و با گروه موسیقی او نیز همکاری داشت. او ضمن تکنوازی ویولن در رادیو و ...، ترانههای بسیاری آفرید که بیشتر آنها را خوانندگان مشهوری خواندهاند. از آثار اوست: ترانههای ''ای امید دل من کجائي''، ''می عاشقانه''، ''طاووس''، ''میزده شب''، ''طلیعۀ بهار''، ''ای امید جان''، و نیز تکنوازی و همنوازی در آلبومهای ''طرّه''، ''طوبی''، ''طراوت''، و ''کیمیا''. شعر ترانههای او را بیشتر نواب صفا، بیژن ترقی، و تورج نگهبان سرودهاند. | [[پرونده: 42000700.jpg | بندانگشتی|ياحقّي، پرويز]](نام اصلی: پرویز صدیقی پارسی) ویولننواز و ترانهساز ایرانی. نزد داییاش، حسین یاحقی، به آموختن ویولن پرداخت و با گروه موسیقی او نیز همکاری داشت. او ضمن تکنوازی ویولن در رادیو و ...، ترانههای بسیاری آفرید که بیشتر آنها را خوانندگان مشهوری خواندهاند. از آثار اوست: ترانههای ''ای امید دل من کجائي''، ''می عاشقانه''، ''طاووس''، ''میزده شب''، ''طلیعۀ بهار''، ''ای امید جان''، و نیز تکنوازی و همنوازی در آلبومهای ''طرّه''، ''طوبی''، ''طراوت''، و ''کیمیا''. شعر ترانههای او را بیشتر نواب صفا، بیژن ترقی، و تورج نگهبان سرودهاند. | ||
<br><!--42000700--> | <br><!--42000700--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۸
جعبه زندگینامه |
---|
یاحقّی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش)
(نام اصلی: پرویز صدیقی پارسی) ویولننواز و ترانهساز ایرانی. نزد داییاش، حسین یاحقی، به آموختن ویولن پرداخت و با گروه موسیقی او نیز همکاری داشت. او ضمن تکنوازی ویولن در رادیو و ...، ترانههای بسیاری آفرید که بیشتر آنها را خوانندگان مشهوری خواندهاند. از آثار اوست: ترانههای ای امید دل من کجائي، می عاشقانه، طاووس، میزده شب، طلیعۀ بهار، ای امید جان، و نیز تکنوازی و همنوازی در آلبومهای طرّه، طوبی، طراوت، و کیمیا. شعر ترانههای او را بیشتر نواب صفا، بیژن ترقی، و تورج نگهبان سرودهاند.