جنگ جانشینی باواریا: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) (تغییرمسیر به باواریا، جنگ جانشینی حذف شد) برچسبها: تغییرمسیر حذف شد ویرایشگر دیداری: به ویرایشگر منبع تغییر داده شده |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
باواریا، جنگ جانشینی (Bavarian Succession War) | |||
جنگی بین اتریش و پروس<ref>Prussia</ref> (۱۷۷۸ـ۱۷۷۹). در این نبرد، فردریک دوم (کبیر)<ref>Frederick II the Great </ref>، امپراتور پروس، مانع از آن شد تا یوزف دوم<ref>Joseph II</ref>، امپراتور اتریش، باواریا را تصاحب کند. یوزف دوم که منطقۀ سیلزی<ref>Silesia </ref> را از دست داده بود برای تحکیم موقعیت خود در آلمان، در برابر امپراتوری پروس که سیلزی را تصرف کرده بود، تلاش کرد تا باواریا را به قلمرو خود ضمیمه کند. پس از مرگ فرمانروای باواریا، کارل تئودور<ref>Charles Theodore</ref>، فرمانروای جدید با امضای پیمانی در ۳۰ دسامبر ۱۷۷۷، بخشی از باواریای سفلا<ref>Lower Bavaria</ref> را همراه با منطقۀ میندلهایم<ref>Mindelheim</ref> به اتریش واگذار کرد. درپی این اقدام، فردریک کبیر در حمایت از یکی دیگر از مدعیان حکومت بر باواریا، در ۱۷۷۸ علیه اتریش اعلام جنگ داد. فرانسه که متحد اتریش بود از اعطای کمک به این کشور خودداری کرد و فردریک به همراه ارتش خود وارد بوهم شد و سپاهیان دو امپراتوری در برابر یکدیگر صف‌آرایی کردند. از آن‌جا که هر دو طرف تلاش می‌کردند خطوط تدارکاتی طرف دیگر را قطع کنند، جنگ چندانی بین آن‌ها رخ نداد و به‌همین سبب نبرد بین آنان به «جنگ سیب‌زمینی<ref>Potato War</ref>» شهرت یافت. سرانجام با پیشنهاد ماری ترز<ref>Maria Theresa</ref> و با پادرمیانی فرانسه و روسیه، دو طرف در ۱۳ مه ۱۷۷۹ با یکدیگر صلح کردند و براساس پیمان صلح، بخش کوچکی از باواریا که در اشغال اتریش بود به این کشور واگذار شد. | |||
| |||
---- | |||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:تاریخ عمومی جهان – دوره ها و رویدادهای عمومی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۹
باواریا، جنگ جانشینی (Bavarian Succession War)
جنگی بین اتریش و پروس[۱] (۱۷۷۸ـ۱۷۷۹). در این نبرد، فردریک دوم (کبیر)[۲]، امپراتور پروس، مانع از آن شد تا یوزف دوم[۳]، امپراتور اتریش، باواریا را تصاحب کند. یوزف دوم که منطقۀ سیلزی[۴] را از دست داده بود برای تحکیم موقعیت خود در آلمان، در برابر امپراتوری پروس که سیلزی را تصرف کرده بود، تلاش کرد تا باواریا را به قلمرو خود ضمیمه کند. پس از مرگ فرمانروای باواریا، کارل تئودور[۵]، فرمانروای جدید با امضای پیمانی در ۳۰ دسامبر ۱۷۷۷، بخشی از باواریای سفلا[۶] را همراه با منطقۀ میندلهایم[۷] به اتریش واگذار کرد. درپی این اقدام، فردریک کبیر در حمایت از یکی دیگر از مدعیان حکومت بر باواریا، در ۱۷۷۸ علیه اتریش اعلام جنگ داد. فرانسه که متحد اتریش بود از اعطای کمک به این کشور خودداری کرد و فردریک به همراه ارتش خود وارد بوهم شد و سپاهیان دو امپراتوری در برابر یکدیگر صف‌آرایی کردند. از آن‌جا که هر دو طرف تلاش می‌کردند خطوط تدارکاتی طرف دیگر را قطع کنند، جنگ چندانی بین آن‌ها رخ نداد و به‌همین سبب نبرد بین آنان به «جنگ سیب‌زمینی[۸]» شهرت یافت. سرانجام با پیشنهاد ماری ترز[۹] و با پادرمیانی فرانسه و روسیه، دو طرف در ۱۳ مه ۱۷۷۹ با یکدیگر صلح کردند و براساس پیمان صلح، بخش کوچکی از باواریا که در اشغال اتریش بود به این کشور واگذار شد.