دستگاه فتوکپی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
---- | ---- | ||
<references /> | |||
[[رده:فناوری و صنایع]] | |||
[[رده:تجهیزات و تاسیسات و محصولات صنعتی]] | |||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۷
دستگاه فتوکپی (photocopier)
ماشینی برای تهیۀ نسخه‌هایی از سند یا تصویر، با استفاده از بعضی فرآیندهای عکاسی. بیشتر دستگاه‌های مدرن فتوکپی، مانند دستگاه‌های زیراکس[۱]، برای تکثیر اسناد و تصاویر از روش فتوکپی الکتروستاتیکی[۲] استفاده می‌کنند. عملکردهای اضافی دستگاه‌های فتوکپی عبارت‌اند از کوچک و بزرگ کردن کپی، کپی روی هر دو طرف کاغذ، تکثیر رنگی، صفحه‌شماری، و دوخت یا منگنه‌زدن. در 1994، شرکت ژاپنی ریکو[۳] نمونه‌ای از دستگاه «کپی بازیافت» ساخت. این دستگاه تونر[۴] روی کاغذ را تا 100 درجۀ سانتی‌گراد گرم می‌کند، و سپس محلولی برای «ورآمدن» به آن اضافه می‌کند تا چسبندگی تونر به کاغذ کاهش یابد. سپس کاغذ را از غلتکی می‌گذراند تا همۀ تونر پاک شود. بدین‌ترتیب، می‌شود از هر برگ کاغذ ده‌بار استفاده کرد. داخل دستگاه فتوکپی استوانه‌ای فلزی قرار دارد که تصویر روی آن تشکیل می‌شود. الکتریسیتۀ ساکن[۵] سبب می‌شود تصویر، تونر را به خود جذب کند. با عبور کاغذ از زیر این استوانه، تصویر به کاغذ منتقل می‌شود. با گرم‌کردن کاغذ و فرآوری تونر جذب‌شده، تصویر تثبیت می‌شود.