آنتونی، سوزان براونل (۱۸۲۰ـ۱۹۰۶): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:10239400.jpg|بندانگشتی|سوزان براونل آنتونی]] | [[پرونده:10239400.jpg|بندانگشتی|سوزان براونل آنتونی]] | ||
آنتونی، سوزان براونل ( | آنتونی، سوزان براونل (۱۸۲۰ـ۱۹۰۶م)(Anthony, Susan Brownell)<br>مبارز پیشرو امریکایی در حمایت از حقوق زنان. در مبارزات ضدبرده‌د‌اری فعالیت کرد و از مخالفان مصرف مشروبات الکلی بود. تساوی حقوق زنان آموزگار، حق مالکیت زنان متأهل، و حق رأی زنان ازجمله اهداف مبارزاتی وی به‌شمار می‌آمدند. در ۱۸۶۹م به همراه [[استنتون، الیزابت (۱۸۱۵ـ۱۹۰۲)|الیزابت کدی استنتون]]<ref>Elizabeth Cady Stanton</ref>، انجمن ملی حق رأی زنان را تأسیس کرد. از ۱۸۶۸ تا ۱۸۷۰م سردبیری روزنامۀ تندرو روولوشن<ref>The Revolution</ref> و نیز چاپ آن را به عهده داشت. از ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۶م، همراه الیزابت کدی استنتون، کتاب ''تاریخ حق رأی زنان''<ref>''History of Women’s Suffrage''</ref> را به پایان رساند. در ۱۹۰۴م انجمن بین‌المللی زنان<ref>International Council of Women</ref> و نیز انجمن اتحادیۀ بین‌المللی حق رأی زنان<ref>International Woman suffrage Alliance</ref> را در [[برلین]] تأسیس کرد. مجسمۀ سیزده‌تُنی آنتونی و دو تن دیگر، با نام‌های لوکرِیتا مات<ref>Lucretia Mott</ref> و الیزابت کدی استنتون، که برای احقاق حقوق زنان مبارزه کرده بودند، در بهار ۱۹۹۷م در سرسرای کاپیتول نصب شد تا بعد به محل دیگری برای استقرار دائمی منتقل شود. این مجسمه را حزب ملی زنان<ref>National Woman’s Party</ref> در ۱۹۲۰م سفارش داده بود و آدلائید جانسون<ref>Adelaide Johnson</ref> آن را ساخت. مدت کوتاهی پس از نصب مجسمه در سرسرای کاپیتول، کنگره آن را از سرسرا خارج کرد و ۳۲ سال است که سازمان‌های مختلف زنان برای بازگرداندن مجسمه به این محل تلاش می‌کنند.<br><!--10239400--> | ||
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸
آنتونی، سوزان براونل (۱۸۲۰ـ۱۹۰۶م)(Anthony, Susan Brownell)
مبارز پیشرو امریکایی در حمایت از حقوق زنان. در مبارزات ضدبرده‌د‌اری فعالیت کرد و از مخالفان مصرف مشروبات الکلی بود. تساوی حقوق زنان آموزگار، حق مالکیت زنان متأهل، و حق رأی زنان ازجمله اهداف مبارزاتی وی به‌شمار می‌آمدند. در ۱۸۶۹م به همراه الیزابت کدی استنتون[۱]، انجمن ملی حق رأی زنان را تأسیس کرد. از ۱۸۶۸ تا ۱۸۷۰م سردبیری روزنامۀ تندرو روولوشن[۲] و نیز چاپ آن را به عهده داشت. از ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۶م، همراه الیزابت کدی استنتون، کتاب تاریخ حق رأی زنان[۳] را به پایان رساند. در ۱۹۰۴م انجمن بین‌المللی زنان[۴] و نیز انجمن اتحادیۀ بین‌المللی حق رأی زنان[۵] را در برلین تأسیس کرد. مجسمۀ سیزده‌تُنی آنتونی و دو تن دیگر، با نام‌های لوکرِیتا مات[۶] و الیزابت کدی استنتون، که برای احقاق حقوق زنان مبارزه کرده بودند، در بهار ۱۹۹۷م در سرسرای کاپیتول نصب شد تا بعد به محل دیگری برای استقرار دائمی منتقل شود. این مجسمه را حزب ملی زنان[۷] در ۱۹۲۰م سفارش داده بود و آدلائید جانسون[۸] آن را ساخت. مدت کوتاهی پس از نصب مجسمه در سرسرای کاپیتول، کنگره آن را از سرسرا خارج کرد و ۳۲ سال است که سازمان‌های مختلف زنان برای بازگرداندن مجسمه به این محل تلاش می‌کنند.