ساندومیش: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
ساندومْیِش (Sandomierz) | ساندومْیِش (Sandomierz) | ||
(به روسی: ساندومیر<ref>Sandomir</ref>) بازارشهر<ref>market town</ref>ی در استان تارنوبژک<ref>Tarnobrzeg </ref>، در [[لهستان]]<ref>Poland</ref>. | (به روسی: ساندومیر<ref>Sandomir</ref>) بازارشهر<ref>market town</ref>ی در استان تارنوبژک<ref>Tarnobrzeg </ref>، در [[لهستان]]<ref>Poland</ref>. ۲۳,۸۶۰ نفر جمعیت (۲۰۱۷) و ۲۸,۸ کیلومتر مربع مساحت دارد. دارای ذخایر عظیم سولفور است. صنایع آن عبارت‌اند از تولید مواد شیمیایی و شیشه، دباغی چرم، و فرآوری مواد غذایی. میوۀ تولیدشده در نواحی اطراف، در این شهر خریدوفروش می‌شود. در سقف و دیوار کلیسای جامع آن، که به سبک [[گوتیک، معماری|گوتیک]]<ref>Gothic</ref> و متعلق به قرن ۱۴م است، نقاشی‌هایی به‌شیوۀ [[بیزانسی، هنر|بیزانسی]]<ref>Byzantine</ref> دیده می‌شود. ساندومیِش در ۱۱۳۹م در غرب محل کنونی قرار داشت و مرکز دوک‌نشین بود. پس از تقسیم لهستان، به بخشی از [[اتریش]]<ref>Austria</ref> (۱۷۹۵) و لهستان روسیه<ref>Russian Poland</ref> (۱۸۱۵) تبدیل شد و در ۱۹۱۹ به لهستان بازگردانده شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۸
ساندومْیِش (Sandomierz)
(به روسی: ساندومیر[۱]) بازارشهر[۲]ی در استان تارنوبژک[۳]، در لهستان[۴]. ۲۳,۸۶۰ نفر جمعیت (۲۰۱۷) و ۲۸,۸ کیلومتر مربع مساحت دارد. دارای ذخایر عظیم سولفور است. صنایع آن عبارت‌اند از تولید مواد شیمیایی و شیشه، دباغی چرم، و فرآوری مواد غذایی. میوۀ تولیدشده در نواحی اطراف، در این شهر خریدوفروش می‌شود. در سقف و دیوار کلیسای جامع آن، که به سبک گوتیک[۵] و متعلق به قرن ۱۴م است، نقاشی‌هایی به‌شیوۀ بیزانسی[۶] دیده می‌شود. ساندومیِش در ۱۱۳۹م در غرب محل کنونی قرار داشت و مرکز دوک‌نشین بود. پس از تقسیم لهستان، به بخشی از اتریش[۷] (۱۷۹۵) و لهستان روسیه[۸] (۱۸۱۵) تبدیل شد و در ۱۹۱۹ به لهستان بازگردانده شد.