گارسون، گریر: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «گریر گارسون (انگلیس 29 سپتامبر 1904- امریکا 6 آوریل 1996م) Greer Garson (نام اصلی: آیلین اولین گریر گارسون<ref>Eileen Evelyn Greer Garson</ref>) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ جایزه اسکار. تحصیلاتش را در دانشگاه لندن به پایان رساند. ابتدا میخواست آموزگار بش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
گریر گارسون (انگلیس 29 سپتامبر 1904- امریکا 6 آوریل 1996م) Greer Garson | گریر گارسون (انگلیس 29 سپتامبر 1904- امریکا 6 آوریل 1996م) Greer Garson | ||
(نام اصلی: آیلین اولین گریر گارسون<ref>Eileen Evelyn Greer Garson</ref>) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزه اسکار]]. تحصیلاتش را در [[دانشگاه لندن]] به پایان رساند. | (نام اصلی: آیلین اولین گریر گارسون<ref>Eileen Evelyn Greer Garson</ref>) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزه اسکار]]. تحصیلاتش را در [[دانشگاه لندن]] در رشتۀ ادبیات فرانسه به پایان رساند. پس از اتمام تحصیلات تکمیلی در دانشگاه گرنوبل<ref>Grenoble Alpes University</ref> (در فرانسه)، به خدمت یک آژانس تبلیغاتی درآمد. در سال ۱۹۳۲م با گروه تئاتری در بیرمنگام<ref>Birmingham</ref> روی صحنه رفت. دو سال بعد که در لندن به فعالیتهای تئاتریاش ادامه میداد مورد توجه لویی بی. مایر<ref>Louis B. Mayer</ref>، تهیهکنندۀ امریکایی و از بنیانگذاران کمپانی فیلمسازی [[مترو گلدوین مایر]]، قرار گرفت و با او قرارداد بست. سر بزنگاه وارد هالیوود شد تا جای خالی دو ستارۀ دهههای 1920 تا 1940م، [[گاربو، گرتا (۱۹۰۵ـ۱۹۹۰)|گرتا گاربو]] و [[شیرر، نورما (۱۹۰۰ـ ۱۹۸۳)|نورما شیرر،]] را پر کند. با نخستین فیلمش ''خداحافظ آقای چیپس''<ref>''Goodbye, Mr. Chips''</ref> (1939) به شهرت رسید و نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. در سالهای بعد نیز کاندیدای دریافت همین جایزه برای فیلمهای ''شکوفه در غبار''<ref>''Blossoms in the Dust''</ref> (1941)''،'' ''مادام کوری''<ref>''Madame Curie''</ref> (1943)، ''خانم پارکینگتون''<ref>''Mrs. Parkington''</ref> (1944)، ''درۀ تصمیم''<ref>''The Valley of Decision''</ref> (1945) و ''طلوع در کامپوبلو''<ref>''Sunrise at Campobello''</ref> (1960) بود. با اینهمه با ایفای نقش یک زن انگلیسیِ خانهدار و مقاوم طی [[جنگ جهانی دوم]] در ''خانم مینیور''<ref>''Mrs. Miniver''</ref> (1942) به اوج رسید. برای این فیلم برندۀ [[اسکار، جایزه|اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول شد و یکسال پس از نخستین نمایش عمومی آن در ۱۹۴۳م با بازیگر نقش پسرش در فیلم، ریچارد نی<ref>Richard Ney</ref>، ازدواج کرد. چندسالی در اواخر دهۀ ۱۹۵۰م از سینما کناره گرفته بود و با ایفای نقش [[روزولت، النور (۱۸۸۴ـ۱۹۶۲)|النور روزولت]] در ''طلوع در کامپوبلو'' بازگشتی موفقیتآمیز به روی پرده داشت. پس از آن بار دیگر آرامآرام کار بازیگری در سینما را کنار گذاشت. در تئاتر و تلویزیون نیز فعالیت داشت. سومین همسرش، تاجر امریکایی، بادی فاگلسن<ref>Buddy Fogelson</ref> (از ۱۹۴۹ تا زمان مرگش در ۱۹۸۷) بود. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۹
گریر گارسون (انگلیس 29 سپتامبر 1904- امریکا 6 آوریل 1996م) Greer Garson
(نام اصلی: آیلین اولین گریر گارسون[۱]) بازیگر زن امریکاییِ برندۀ جایزه اسکار. تحصیلاتش را در دانشگاه لندن در رشتۀ ادبیات فرانسه به پایان رساند. پس از اتمام تحصیلات تکمیلی در دانشگاه گرنوبل[۲] (در فرانسه)، به خدمت یک آژانس تبلیغاتی درآمد. در سال ۱۹۳۲م با گروه تئاتری در بیرمنگام[۳] روی صحنه رفت. دو سال بعد که در لندن به فعالیتهای تئاتریاش ادامه میداد مورد توجه لویی بی. مایر[۴]، تهیهکنندۀ امریکایی و از بنیانگذاران کمپانی فیلمسازی مترو گلدوین مایر، قرار گرفت و با او قرارداد بست. سر بزنگاه وارد هالیوود شد تا جای خالی دو ستارۀ دهههای 1920 تا 1940م، گرتا گاربو و نورما شیرر، را پر کند. با نخستین فیلمش خداحافظ آقای چیپس[۵] (1939) به شهرت رسید و نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. در سالهای بعد نیز کاندیدای دریافت همین جایزه برای فیلمهای شکوفه در غبار[۶] (1941)، مادام کوری[۷] (1943)، خانم پارکینگتون[۸] (1944)، درۀ تصمیم[۹] (1945) و طلوع در کامپوبلو[۱۰] (1960) بود. با اینهمه با ایفای نقش یک زن انگلیسیِ خانهدار و مقاوم طی جنگ جهانی دوم در خانم مینیور[۱۱] (1942) به اوج رسید. برای این فیلم برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد و یکسال پس از نخستین نمایش عمومی آن در ۱۹۴۳م با بازیگر نقش پسرش در فیلم، ریچارد نی[۱۲]، ازدواج کرد. چندسالی در اواخر دهۀ ۱۹۵۰م از سینما کناره گرفته بود و با ایفای نقش النور روزولت در طلوع در کامپوبلو بازگشتی موفقیتآمیز به روی پرده داشت. پس از آن بار دیگر آرامآرام کار بازیگری در سینما را کنار گذاشت. در تئاتر و تلویزیون نیز فعالیت داشت. سومین همسرش، تاجر امریکایی، بادی فاگلسن[۱۳] (از ۱۹۴۹ تا زمان مرگش در ۱۹۸۷) بود.