دایوگافپیلس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
دائوگافْپیلس (Daugavpils) | دائوگافْپیلس (Daugavpils) | ||
(به روسی: دِوینسْک<ref>Dvinsk</ref>) شهری در شرق لاتویا (لتونی)<ref>Latvia</ref> شرقی در ساحل رود دائوگاوا (دوینای غربی)<ref>River Daugava (Western dvina)</ref>، به فاصلۀ ۱۷۵کیلومتری جنوب شرقی ریگا<ref>Riga </ref>. ۱۱۱,۷۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). در ۱۲۷۸م قلعۀ شهسواران توتونی<ref>Teutonic Knights</ref> بود و پایتخت لیوونیای لهستانی<ref>Polish Livonia</ref> (ناحیه‌ای مستقل، تا ۱۵۸۳، شامل لتونی و استونی کنونی) شد. شهر مزبور از مرکز مهم شبکه‌های راه‌آهن به‌‌شمار می‌رود و چوب، ابزار مهندسی، پارچه و مواد غذایی تولید می‌کند. این شهر در زمان سلطۀ روس‌ها (تا پیش از ۱۹۲۰ و از ۱۹۴۴ تا ۱۹۹۱) دوینسک نام داشت. در استقلال ۲۰سالۀ لتونی بین دو جنگ جهانی (۱۹۲۰ـ۱۹۴۰) نام آن لاتگال<ref>Latgale </ref> و در زمان اشغال نازی‌ها (۱۹۴۱ـ۱۹۴۴) دونابورگ<ref>Dunaburg</ref> بود. | (به روسی: دِوینسْک<ref>Dvinsk</ref>) شهری در شرق [[لاتویا]] (لتونی)<ref>Latvia</ref> شرقی در ساحل رود دائوگاوا ([[دوینای غربی]])<ref>River Daugava (Western dvina)</ref>، به فاصلۀ ۱۷۵کیلومتری جنوب شرقی [[ریگا]]<ref>Riga </ref>. ۱۱۱,۷۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). در ۱۲۷۸م قلعۀ [[توتونی، شهسواران|شهسواران توتونی]]<ref>Teutonic Knights</ref> بود و پایتخت لیوونیای لهستانی<ref>Polish Livonia</ref> (ناحیه‌ای مستقل، تا ۱۵۸۳، شامل لتونی و [[استونی]] کنونی) شد. شهر مزبور از مرکز مهم شبکه‌های راه‌آهن به‌‌شمار می‌رود و چوب، ابزار مهندسی، پارچه و مواد غذایی تولید می‌کند. این شهر در زمان سلطۀ روس‌ها (تا پیش از ۱۹۲۰ و از ۱۹۴۴ تا ۱۹۹۱) دوینسک نام داشت. در استقلال ۲۰سالۀ لتونی بین دو جنگ جهانی (۱۹۲۰ـ۱۹۴۰) نام آن لاتگال<ref>Latgale </ref> و در زمان اشغال نازی‌ها (۱۹۴۱ـ۱۹۴۴) دونابورگ<ref>Dunaburg</ref> بود. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۴
دائوگافْپیلس (Daugavpils)
(به روسی: دِوینسْک[۱]) شهری در شرق لاتویا (لتونی)[۲] شرقی در ساحل رود دائوگاوا (دوینای غربی)[۳]، به فاصلۀ ۱۷۵کیلومتری جنوب شرقی ریگا[۴]. ۱۱۱,۷۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). در ۱۲۷۸م قلعۀ شهسواران توتونی[۵] بود و پایتخت لیوونیای لهستانی[۶] (ناحیه‌ای مستقل، تا ۱۵۸۳، شامل لتونی و استونی کنونی) شد. شهر مزبور از مرکز مهم شبکه‌های راه‌آهن به‌‌شمار می‌رود و چوب، ابزار مهندسی، پارچه و مواد غذایی تولید می‌کند. این شهر در زمان سلطۀ روس‌ها (تا پیش از ۱۹۲۰ و از ۱۹۴۴ تا ۱۹۹۱) دوینسک نام داشت. در استقلال ۲۰سالۀ لتونی بین دو جنگ جهانی (۱۹۲۰ـ۱۹۴۰) نام آن لاتگال[۷] و در زمان اشغال نازی‌ها (۱۹۴۱ـ۱۹۴۴) دونابورگ[۸] بود.