آنتیکو: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آنتیکو|نام=Antico|نام دیگر=|نام اصلی=پیِر یاکوپو دی آنتونیو آلاری بوناکولسی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=مانتوا ح ۱۴۶۰م|تاریخ مرگ=۱۵۲۸م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=ریخته‌گر مفرغ، و مدال‌ساز|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آنتیکو|نام=Antico|نام دیگر=|نام اصلی=پیِر یاکوپو دی آنتونیو آلاری بوناکولسی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=مانتوا ح ۱۴۶۰م|تاریخ مرگ=۱۵۲۸م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=ریخته‌گر مفرغ، و مدال‌ساز|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
آنْتیکو (ح ۱۴۶۰م ـ۱۵۲۸)(Antico)<br>(نام اصلی: پیِر یاکوپو دی آنتونیو آلاری بوناکولسی<ref>Pier Jacopo di Antonio Alari Bonacolsi</ref>) مجسمه‌ساز، ریخته‌گر [[مفرغ]]<ref>bronze-founder</ref>، و مدال‌ساز<ref>medallist</ref> ایتالیایی. به سبب شیفتگی به اشیاء و آثار قدیمی، نام «آنتیکو» برگرفته از واژۀ «آنتیک<ref>Antique</ref>»، را برگزید. در مجسمه‌سازی به شیوۀ پیکرتراشی یونان و روم باستان، که در روزگار او از نو باب شده بود، بسیار مهارت داشت، و از حمایت دوک‌های مانتوا<ref>Mantua</ref> و ایزابلّا دِ استه<ref>Isabella d\'Este</ref> برخوردار بود. آنتیکو در [[مانتوا، شهر|مانتوا]] به دنیا آمد. نخست به طلاسازی پرداخت، و سپس با بازسازی پیکره‌های مفرغی، از روی قطعات و پاره پیکره‌های یافته‌شدۀ مجسمه‌های یونان | آنْتیکو (ح ۱۴۶۰م ـ۱۵۲۸)(Antico)<br>(نام اصلی: پیِر یاکوپو دی آنتونیو آلاری بوناکولسی<ref>Pier Jacopo di Antonio Alari Bonacolsi</ref>) مجسمه‌ساز، ریخته‌گر [[مفرغ]]<ref>bronze-founder</ref>، و مدال‌ساز<ref>medallist</ref> ایتالیایی. به سبب شیفتگی به اشیاء و آثار قدیمی، نام «آنتیکو» برگرفته از واژۀ «آنتیک<ref>Antique</ref>»، را برگزید. در مجسمه‌سازی به شیوۀ پیکرتراشی یونان و روم باستان، که در روزگار او از نو باب شده بود، بسیار مهارت داشت، و از حمایت دوک‌های [[مانتوا، استان|مانتوا]]<ref>Mantua</ref> و ایزابلّا دِ استه<ref>Isabella d\'Este</ref> برخوردار بود. آنتیکو در [[مانتوا، شهر|مانتوا]] به دنیا آمد. نخست به طلاسازی پرداخت، و سپس با بازسازی پیکره‌های مفرغی، از روی قطعات و پاره پیکره‌های یافته‌شدۀ مجسمه‌های [[یونان باستان]]، نام خود را بلندآوازه ساخت؛ قطعه‌های گمشدۀ بسیاری از این پیکره‌ها اکنون از دل خاک بیرون آمده‌اند، همچون [[آپولون بلودره]]<ref>Apollo Belvedire</ref> شیوۀ هنری و علاقۀ آنتیکو به اشیاء و آثار قدیمی، قرینه‌ای در مجسمه‌سازی برای شیوۀ نقاشی [[مانتنیا، آندرآ (ح ۱۴۳۱م ـ۱۵۰۶)|مانتنیا]]<ref>Mantegna</ref> است. در کارش بر فرم‌های هموار و انحنادار اندام آدمی تأکید می‌کرد، و بین سطوح صاف و صیقلی آن‌ها، و حکاکی‌های جزءپردازانه، همچون پیچ و تاب موها، چین و شکن جامه‌ها یا آرایه‌ها، تضادی را به چشم می‌آورد. در ریزپردازی‌های پیکره‌هایش اغلب از مطلاکاری<ref>gilding</ref> و برای چشمان گاه از نقره استفاده می‌کرد.<br><!--10242500--> | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۳
| آنتیکو Antico | |
|---|---|
| زادروز |
مانتوا ح ۱۴۶۰م |
| درگذشت | ۱۵۲۸م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | ریخته‌گر مفرغ، و مدال‌ساز |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
آنْتیکو (ح ۱۴۶۰م ـ۱۵۲۸)(Antico)
(نام اصلی: پیِر یاکوپو دی آنتونیو آلاری بوناکولسی[۱]) مجسمه‌ساز، ریخته‌گر مفرغ[۲]، و مدال‌ساز[۳] ایتالیایی. به سبب شیفتگی به اشیاء و آثار قدیمی، نام «آنتیکو» برگرفته از واژۀ «آنتیک[۴]»، را برگزید. در مجسمه‌سازی به شیوۀ پیکرتراشی یونان و روم باستان، که در روزگار او از نو باب شده بود، بسیار مهارت داشت، و از حمایت دوک‌های مانتوا[۵] و ایزابلّا دِ استه[۶] برخوردار بود. آنتیکو در مانتوا به دنیا آمد. نخست به طلاسازی پرداخت، و سپس با بازسازی پیکره‌های مفرغی، از روی قطعات و پاره پیکره‌های یافته‌شدۀ مجسمه‌های یونان باستان، نام خود را بلندآوازه ساخت؛ قطعه‌های گمشدۀ بسیاری از این پیکره‌ها اکنون از دل خاک بیرون آمده‌اند، همچون آپولون بلودره[۷] شیوۀ هنری و علاقۀ آنتیکو به اشیاء و آثار قدیمی، قرینه‌ای در مجسمه‌سازی برای شیوۀ نقاشی مانتنیا[۸] است. در کارش بر فرم‌های هموار و انحنادار اندام آدمی تأکید می‌کرد، و بین سطوح صاف و صیقلی آن‌ها، و حکاکی‌های جزءپردازانه، همچون پیچ و تاب موها، چین و شکن جامه‌ها یا آرایه‌ها، تضادی را به چشم می‌آورد. در ریزپردازی‌های پیکره‌هایش اغلب از مطلاکاری[۹] و برای چشمان گاه از نقره استفاده می‌کرد.