بری فیتزجرالد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
بازیگر ایرلندیِ هالیوود، برندۀ جایزۀ اسکار. نام ابتدایی او ویلیام جوزف شیلدز<ref>William Joseph Shields</ref> بود. کارش را در تئاتر آغاز کرد و تا سال‌ها از بازیگران سرشناس تئاتر آبی<ref>Abbey Theatre</ref> [[دوبلین، شهر|دوبلین]] به شمار می‌آمد. در سال 1930م با فیلم ''جونو و پیکاکِ''<ref>''Juno and the Paycock''</ref> [[هیچکاک، آلفرد (۱۸۹۹ـ۱۹۸۰)|آلفرد هیچکاک]] وارد سینما شد. برای نخستین بار در اواخر دهۀ ۱۹۲۰م همراه بازیگران تئاتر آبی به آمریکا رفت. پس از آن چندبار بر صحنه‌های برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ظاهر شد. در سال ۱۹۳۶م به دعوت [[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] برای تکرار نقش تئاتری خود در نسخۀ سینمایی نمایشنامۀ ''خیش و ستارگان''<ref>''The Plough and the Stars''</ref> (نوشتۀ شان اوکیسی<ref>Seán O'Casey</ref>) رهسپار هالیوود شد (1937م). پس از آن در سینمای آمریکا ماندگار شد و خیلی زود با ایفای نقش‌های دوم به شهرت رسید. برای ''به راه خودم می‌روم''<ref>''Going My Way''</ref> (1944م) اسکار بهترین بازیگر نقش دوم را دریافت کرد. برادر کوچک‌ترش، آرتور شیلدز<ref>Arthur Shields</ref> (1896-1970)، نیز بازیگر بود. بری فیتزجرالد بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت.  
بازیگر ایرلندیِ هالیوود، برندۀ جایزۀ اسکار. نام ابتدایی او ویلیام جوزف شیلدز<ref>William Joseph Shields</ref> بود. کارش را در تئاتر آغاز کرد و تا سال‌ها از بازیگران سرشناس تئاتر آبی<ref>Abbey Theatre</ref> [[دوبلین، شهر|دوبلین]] به شمار می‌آمد. در سال 1930م با فیلم ''جونو و پیکاکِ''<ref>''Juno and the Paycock''</ref> [[هیچکاک، آلفرد (۱۸۹۹ـ۱۹۸۰)|آلفرد هیچکاک]] وارد سینما شد. برای نخستین بار در اواخر دهۀ ۱۹۲۰م همراه بازیگران تئاتر آبی به آمریکا رفت. پس از آن چندبار بر صحنه‌های برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ظاهر شد. در سال ۱۹۳۶م به دعوت [[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] برای تکرار نقش تئاتری خود در نسخۀ سینمایی نمایشنامۀ ''خیش و ستارگان''<ref>''The Plough and the Stars''</ref> (نوشتۀ شان اوکیسی<ref>Seán O'Casey</ref>) رهسپار هالیوود شد (1937م). پس از آن در سینمای آمریکا ماندگار شد و خیلی زود با ایفای نقش‌های دوم به شهرت رسید. برای ''به راه خودم می‌روم''<ref>''Going My Way''</ref> (1944م) اسکار بهترین بازیگر نقش دوم را دریافت کرد. برادر کوچک‌ترش، آرتور شیلدز<ref>Arthur Shields</ref> (1896-1970)، نیز بازیگر بود. بری فیتزجرالد بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت.  


فیتزجرالد با چشم‌های مهربان آبی‌رنگ و فکی که گویی دندانی در آن نیست، به خاطر قاپیدن صحنه از بازیگرانِ نقش‌های اول فیلم‌هایش شهرت داشت. او با چنان قدرتی روی پرده ظاهر می‌شد که تماشاگر ظرف مدت کوتاهی فراموش می‌کرد ستارۀ فیلم کسی غیر از اوست. این نکته که برای ''به راه خودم می‌روم'' هم به عنوان بازیگر نقش اول و هم نقش دوم نامزد دریافت اسکار بود اثباتی است بر این مدعا. فیتزجرالد را می‌توان مظهر ایرلندی‌های تاریخ سینما و محبوب‌ترین ایرلندی هالیوود دانست. خودش می‌گفت «مهم نیست که ملیّت نقشی که بازی می‌کنم چیست، چون خودبه‌خود به ایرلندی بدل خواهد شد.» در حالی که شخصیت عجیب و احساسات ظریف پرسونای سینمایی او بیشتر به یک هالیوودی می‌مانست تا ایرلندی. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را برای جان فورد بازی کرد.  
فیتزجرالد با چشم‌های مهربان آبی‌رنگ و فکی که گویی دندانی در آن نیست، به خاطر قاپیدن صحنه از بازیگرانِ نقش‌های اول فیلم‌هایش شهرت داشت. او با چنان قدرتی روی پرده ظاهر می‌شد که تماشاگر ظرف مدت کوتاهی فراموش می‌کرد ستارۀ فیلم کسی غیر از اوست. این نکته که برای ''به راه خودم می‌روم'' هم به عنوان بازیگر نقش اول و هم نقش دوم نامزد دریافت اسکار بود اثباتی است بر این مدعا. فیتزجرالد را می‌توان مظهر ایرلندی‌های تاریخ سینما و محبوب‌ترین ایرلندی هالیوود دانست. خودش می‌گفت «مهم نیست که ملیّت نقشی که بازی می‌کنم چیست، چون خودبه‌خود به ایرلندی بدل خواهد شد.» در حالی که شخصیت عجیب و احساسات ظریف پرسونای سینمایی او بیشتر به یک هالیوودی می‌مانست تا ایرلندی. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را برای جان فورد بازی کرد.
 
'''برخی دیگر از آثار سینمایی'''
 
* ''ماری آنتوانت''<ref>''Marie Antoinette''</ref> (دبلیو. اس. ون دایک<ref>W. S. Van Dyke</ref> و ژولین دوویویه<ref>Julien Duvivier</ref>- ۱۹۳۸)
* ''پرواز شناسایی''<ref>''The Dawn Patrol''</ref> (ادموند گولدینگ<ref>Edmund Goulding</ref>- ۱۹۳۸)
* ''بزرگ کردن کودک''<ref>''Bringing Up Baby''</ref> (هاوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref>- ۱۹۳۸)
* ''چهار مرد و یک نیت خیر''<ref>''Four Men and a Prayer''</ref> (جان فورد- ۱۹۳۸)
* ''سفر دریایی طولانی به خانه''<ref>''The Long Voyage Home''</ref> (جان فورد- ۱۹۴۰)
* ''چه سرسبز بود درۀ من''<ref>''How Green Was My Valley''</ref> (جان فورد- ۱۹۴۱)
* ''گرگ دریا''<ref>''The Sea Wolf''</ref> ([[کورتیز، مایکل (۱۸۸۸ـ۱۹۶۲)|مایکل کورتیز]]- ۱۹۴۱)
* ''سپس هیچ‌کدام باقی نماندند''<ref>''And Then There Were None''</ref> ([[کلر، رنه (۱۸۹۸ـ۱۹۸۱)|رنه کلر]]- ۱۹۴۵)
* ''کالیفرنیا''<ref>''California''</ref> (جان فارو<ref>John Farrow</ref>- ۱۹۴۷)
* ''شهر عریان''<ref>''The Naked City''</ref> ([[داسن، ژول (۱۹۱۱ـ۲۰۰۸)|ژول داسن]]- ۱۹۴۸)
* ''مرد آرام''<ref>''The Quiet Man''</ref> (جان فورد- 1952)
* ''رونی''<ref>''Rooney''</ref> (جورج پولاک<ref>George Pollock</ref>- 1958)
 
----
----
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:جهان - اشخاص]]
[[رده:جهان - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۳

از راست: جان وین و فیتزجرالد، در نمایی از مرد آرام

بری فیتزجرالد (دوبلین ۱۰ مارس ۱۸۸۸ - همانجا ۱۴ ژانویه ۱۹۶۱م) Barry Fitzgerald

بازیگر ایرلندیِ هالیوود، برندۀ جایزۀ اسکار. نام ابتدایی او ویلیام جوزف شیلدز[۱] بود. کارش را در تئاتر آغاز کرد و تا سال‌ها از بازیگران سرشناس تئاتر آبی[۲] دوبلین به شمار می‌آمد. در سال 1930م با فیلم جونو و پیکاکِ[۳] آلفرد هیچکاک وارد سینما شد. برای نخستین بار در اواخر دهۀ ۱۹۲۰م همراه بازیگران تئاتر آبی به آمریکا رفت. پس از آن چندبار بر صحنه‌های برادوی[۴] ظاهر شد. در سال ۱۹۳۶م به دعوت جان فورد برای تکرار نقش تئاتری خود در نسخۀ سینمایی نمایشنامۀ خیش و ستارگان[۵] (نوشتۀ شان اوکیسی[۶]) رهسپار هالیوود شد (1937م). پس از آن در سینمای آمریکا ماندگار شد و خیلی زود با ایفای نقش‌های دوم به شهرت رسید. برای به راه خودم می‌روم[۷] (1944م) اسکار بهترین بازیگر نقش دوم را دریافت کرد. برادر کوچک‌ترش، آرتور شیلدز[۸] (1896-1970)، نیز بازیگر بود. بری فیتزجرالد بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت.

فیتزجرالد با چشم‌های مهربان آبی‌رنگ و فکی که گویی دندانی در آن نیست، به خاطر قاپیدن صحنه از بازیگرانِ نقش‌های اول فیلم‌هایش شهرت داشت. او با چنان قدرتی روی پرده ظاهر می‌شد که تماشاگر ظرف مدت کوتاهی فراموش می‌کرد ستارۀ فیلم کسی غیر از اوست. این نکته که برای به راه خودم می‌روم هم به عنوان بازیگر نقش اول و هم نقش دوم نامزد دریافت اسکار بود اثباتی است بر این مدعا. فیتزجرالد را می‌توان مظهر ایرلندی‌های تاریخ سینما و محبوب‌ترین ایرلندی هالیوود دانست. خودش می‌گفت «مهم نیست که ملیّت نقشی که بازی می‌کنم چیست، چون خودبه‌خود به ایرلندی بدل خواهد شد.» در حالی که شخصیت عجیب و احساسات ظریف پرسونای سینمایی او بیشتر به یک هالیوودی می‌مانست تا ایرلندی. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را برای جان فورد بازی کرد.

برخی دیگر از آثار سینمایی

  • ماری آنتوانت[۹] (دبلیو. اس. ون دایک[۱۰] و ژولین دوویویه[۱۱]- ۱۹۳۸)
  • پرواز شناسایی[۱۲] (ادموند گولدینگ[۱۳]- ۱۹۳۸)
  • بزرگ کردن کودک[۱۴] (هاوارد هاکس[۱۵]- ۱۹۳۸)
  • چهار مرد و یک نیت خیر[۱۶] (جان فورد- ۱۹۳۸)
  • سفر دریایی طولانی به خانه[۱۷] (جان فورد- ۱۹۴۰)
  • چه سرسبز بود درۀ من[۱۸] (جان فورد- ۱۹۴۱)
  • گرگ دریا[۱۹] (مایکل کورتیز- ۱۹۴۱)
  • سپس هیچ‌کدام باقی نماندند[۲۰] (رنه کلر- ۱۹۴۵)
  • کالیفرنیا[۲۱] (جان فارو[۲۲]- ۱۹۴۷)
  • شهر عریان[۲۳] (ژول داسن- ۱۹۴۸)
  • مرد آرام[۲۴] (جان فورد- 1952)
  • رونی[۲۵] (جورج پولاک[۲۶]- 1958)
  1. ↑ William Joseph Shields
  2. ↑ Abbey Theatre
  3. ↑ Juno and the Paycock
  4. ↑ Broadway Theatre
  5. ↑ The Plough and the Stars
  6. ↑ Seán O'Casey
  7. ↑ Going My Way
  8. ↑ Arthur Shields
  9. ↑ Marie Antoinette
  10. ↑ W. S. Van Dyke
  11. ↑ Julien Duvivier
  12. ↑ The Dawn Patrol
  13. ↑ Edmund Goulding
  14. ↑ Bringing Up Baby
  15. ↑ Howard Hawks
  16. ↑ Four Men and a Prayer
  17. ↑ The Long Voyage Home
  18. ↑ How Green Was My Valley
  19. ↑ The Sea Wolf
  20. ↑ And Then There Were None
  21. ↑ California
  22. ↑ John Farrow
  23. ↑ The Naked City
  24. ↑ The Quiet Man
  25. ↑ Rooney
  26. ↑ George Pollock
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=بری_فیتزجرالد&oldid=2010177533»