آنوریسم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آنوریسم (aneurysm)<br> | آنوریسم (aneurysm)<br> | ||
[[پرونده: 10258900-1.jpg | بندانگشتی|آنوريسم]][[پرونده: 10258900.jpg | بندانگشتی|آنوريسم]]ضعف دیوارۀ سرخرگ که باعث «بیرون‌زدگی<ref>balloon outwards</ref>» آن می‌شود. در این حالت خطر پاره‌شدن و درپی آن خون‌ریزی شدید وجود دارد. این خون‌ریزی شدید اغلب منجر به مرگ می‌شود. در صورت تشخیص به موقع، برخی آنوریسم‌های قابل دسترسی را می‌توان با عمل جراحی درمان کرد اما چنین عمل وسیعی برای بیمارانی که وضع سلامتی مناسبی ندارند پُرخطر است. پارگی شریان آئورت سالانه باعث بیش از ۱۰هزار مورد مرگ در انگلستان می‌شود. در | [[پرونده: 10258900-1.jpg | بندانگشتی|آنوريسم]][[پرونده: 10258900.jpg | بندانگشتی|آنوريسم]]ضعف دیوارۀ [[سرخ رگ|سرخرگ]] که باعث «بیرون‌زدگی<ref>balloon outwards</ref>» آن می‌شود. در این حالت خطر پاره‌شدن و درپی آن خون‌ریزی شدید وجود دارد. این خون‌ریزی شدید اغلب منجر به مرگ می‌شود. در صورت تشخیص به موقع، برخی آنوریسم‌های قابل دسترسی را می‌توان با عمل جراحی درمان کرد اما چنین عمل وسیعی برای بیمارانی که وضع سلامتی مناسبی ندارند پُرخطر است. پارگی شریان [[آیورت|آئورت]]<ref>aorta</ref> سالانه باعث بیش از ۱۰هزار مورد مرگ در [[انگلستان]] می‌شود. در ۱۹۹۵م جراحان بریتانیایی روشی ابداع کردند که در آن، با واردکردن یک [[سوند]]<ref>catheter</ref> از ناحیه کشاله [[ران]]<ref>thigh</ref> به سیستم سرخرگی و آئورت، یک وصله<ref>Graft</ref> [پیوند] پلی‌استری در محل آنوریسم قرار می‌دهند. این وصله با استفاده از یک «آلیاژ حافظه‌دار<ref>Shape-Memory Alloy</ref>» که در دمای بدن شکل اصلی را به خود می‌گیرد، تقویت می‌شود. وقتی وصله در محل مناسب قرار گرفت، سوند خارج شده وصله [پیوند] منبسط می‌شود و با فشار آوردن بر دیوارۀ آئورت در محل خود قرار می‌گیرد. ممکن است در آینده این عمل با بیهوشی موضعی انجام شود. | ||
<br><!--10258900--> | <br><!--10258900--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۹
آنوریسم (aneurysm)
ضعف دیوارۀ سرخرگ که باعث «بیرون‌زدگی[۱]» آن می‌شود. در این حالت خطر پاره‌شدن و درپی آن خون‌ریزی شدید وجود دارد. این خون‌ریزی شدید اغلب منجر به مرگ می‌شود. در صورت تشخیص به موقع، برخی آنوریسم‌های قابل دسترسی را می‌توان با عمل جراحی درمان کرد اما چنین عمل وسیعی برای بیمارانی که وضع سلامتی مناسبی ندارند پُرخطر است. پارگی شریان آئورت[۲] سالانه باعث بیش از ۱۰هزار مورد مرگ در انگلستان می‌شود. در ۱۹۹۵م جراحان بریتانیایی روشی ابداع کردند که در آن، با واردکردن یک سوند[۳] از ناحیه کشاله ران[۴] به سیستم سرخرگی و آئورت، یک وصله[۵] [پیوند] پلی‌استری در محل آنوریسم قرار می‌دهند. این وصله با استفاده از یک «آلیاژ حافظه‌دار[۶]» که در دمای بدن شکل اصلی را به خود می‌گیرد، تقویت می‌شود. وقتی وصله در محل مناسب قرار گرفت، سوند خارج شده وصله [پیوند] منبسط می‌شود و با فشار آوردن بر دیوارۀ آئورت در محل خود قرار می‌گیرد. ممکن است در آینده این عمل با بیهوشی موضعی انجام شود.