آنیانگ: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:10260400-1.jpg|بندانگشتی|معبد تیانینگ]] | [[پرونده:10260400-1.jpg|بندانگشتی|معبد تیانینگ]] | ||
(نام سابق: یین<ref>Yin</ref>؛ جانگته (چانگته)<ref>Changteh</ref>؛ جانگده<ref>Zhangde</ref>) شهر‌ی در استان [[هنان|هِنان]]<ref>Henan Province</ref>، در شرق [[چین]]، با | (نام سابق: یین<ref>Yin</ref>؛ جانگته (چانگته)<ref>Changteh</ref>؛ جانگده<ref>Zhangde</ref>) شهر‌ی در استان [[هنان|هِنان]]<ref>Henan Province</ref>، در شرق [[چین]]، با 1,398,887 نفر جمعیت (2020م). نزدیک راه‌آهن [[پکن|پکن]] ـ [[گوانگجو]]<ref>Beijing-Guangzhou Railway</ref> واقع شده است. مهم‌ترین صنایع مهندسی آن ذوب [[آهن]]<ref>iron</ref> و [[فولاد]]<ref>steel</ref> است و تولید پارچه نیز اهمیت دارند. این شهر پایتخت [[شانگ، سلسله|سلسلۀ شانگ]]<ref>Shang dynasty</ref> (قرون ۱۱ـ۱۶پ‌م) بود. از دهۀ ۱۹۲۰م، بقایای باستان‌شناختی ارزشمندی در این‌جا کشف شده است. آنیانگ در دوران سلسلۀ شانگ، با نام یین معروف بود. در دورۀ سه پادشاهی<ref>Three Kingdoms</ref>، پایتخت پادشاهی وِی<ref>Wei Kingdom</ref> (۲۲۰ـ۶۵پ‌م) بود. ویرانه‌های شهر باستانی شانگ در شمال غربی آنیانگ، نزدیک ساحل رود هوآن<ref>Huan River</ref> یا رود آنیانگ<ref>Anyang River</ref>، ریزابۀ رود [[هوانگ هو]]<ref>Huang Ho River</ref>، قرار دارد. دهقانان در ۱۸۹۹م تعداد زیادی استخوان‌نوشته از زیر خاک بیرون آوردند که قدیمی‌ترین نوشته‌های چینی به شمار می‌روند و وجود پایتخت شانگ را تأیید می‌کنند. حفاری‌های منظم آکادِمیا سینیکا<ref>Academia Sinica</ref> از ۱۹۲۸م به کشف بقایای کاخی سلطنتی متعلق به قرن ۱۶م، چندین گور سلطنتی، و استخوان‌‌نوشته‌های یشتری منجر شده است.<br><!--10260400--> | ||
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۶
آنیانگ (Anyang)
| آنیانگ | |
|---|---|
| نام فارسی | آنیانگ |
| نام پیشین | یین؛ جانگته (چانگته)؛ جانگده |
| نام لاتین | Anyang |
| کشور | چین |
| ایالت | هنان |
| موقعیت | شرق چین |
| جمعیت | ۱,۰۳۸,۰۰۰ نفر (۱۹۹۴) |
| تولیدات و صنایع مهم | ذوب آهن و فولاد و تولید پارچه |
(نام سابق: یین[۱]؛ جانگته (چانگته)[۲]؛ جانگده[۳]) شهر‌ی در استان هِنان[۴]، در شرق چین، با 1,398,887 نفر جمعیت (2020م). نزدیک راه‌آهن پکن ـ گوانگجو[۵] واقع شده است. مهم‌ترین صنایع مهندسی آن ذوب آهن[۶] و فولاد[۷] است و تولید پارچه نیز اهمیت دارند. این شهر پایتخت سلسلۀ شانگ[۸] (قرون ۱۱ـ۱۶پ‌م) بود. از دهۀ ۱۹۲۰م، بقایای باستان‌شناختی ارزشمندی در این‌جا کشف شده است. آنیانگ در دوران سلسلۀ شانگ، با نام یین معروف بود. در دورۀ سه پادشاهی[۹]، پایتخت پادشاهی وِی[۱۰] (۲۲۰ـ۶۵پ‌م) بود. ویرانه‌های شهر باستانی شانگ در شمال غربی آنیانگ، نزدیک ساحل رود هوآن[۱۱] یا رود آنیانگ[۱۲]، ریزابۀ رود هوانگ هو[۱۳]، قرار دارد. دهقانان در ۱۸۹۹م تعداد زیادی استخوان‌نوشته از زیر خاک بیرون آوردند که قدیمی‌ترین نوشته‌های چینی به شمار می‌روند و وجود پایتخت شانگ را تأیید می‌کنند. حفاری‌های منظم آکادِمیا سینیکا[۱۴] از ۱۹۲۸م به کشف بقایای کاخی سلطنتی متعلق به قرن ۱۶م، چندین گور سلطنتی، و استخوان‌‌نوشته‌های یشتری منجر شده است.