جعفری نیا، اسماعیل (فیروزآباد فارس ۱۳۰۷ـ ۱۳۷۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


جعفری‌نیا، اسماعیل (فیروزآبادِ فارس ۱۳۰۷ـ ۱۳۷۵ش)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=اسماعیل جعفری‌نیا|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=فیروزآباد فارس ۱۳۰۷ش|تاریخ مرگ=۱۳۷۵ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازنده کمانچه و خواننده|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}جعفری‌نیا، اسماعیل (فیروزآباد فارس ۱۳۰۷ـ ۱۳۷۵ش)<br>
<p>عاشق (عاشیق)، نوازندۀ کمانچه و خوانندۀ ایرانی. آخرین بازمانده از نسل عاشق‌های قشقایی بود. طایفۀ او جملگی عاشق و نسل در نسل در کار موسیقی بودند. از ۱۰‌سالگی نزد پدرش، عاشق جعفر، که از عاشق‌های بنام قشقایی بود، به فراگیری کمانچه پرداخت. عاشق جعفر از آخرین عاشق‌هایی بود که چگور می‌نواخت و ظاهراً پس از او و هم‌نسلانش، کمانچه جانشین چگور شده است. شیوۀ او در نواختن کمانچه، به‌ویژه در هم‌نوایی سیم‌ها و استفاده از کوک‌های مخصوص، درخور توجه بود. صدای گرفته و محزون و درعین‌حال پرقدرتش نیز ازجمله خصوصیات ممتاز او بود. </p>
<p>عاشق (عاشیق)، نوازندۀ [[کمانچه]] و خوانندۀ ایرانی. آخرین بازمانده از نسل عاشق‌های قشقایی بود. طایفۀ او جملگی عاشق و نسل در نسل در کار موسیقی بودند. از ۱۰‌سالگی نزد پدرش، عاشق جعفر، که از عاشق‌های بنام قشقایی بود، به فراگیری کمانچه پرداخت. عاشق جعفر از آخرین عاشق‌هایی بود که [[چگور]] می‌نواخت و ظاهراً پس از او و هم‌نسلانش، کمانچه جانشین چگور شده است. شیوۀ او در نواختن کمانچه، به‌ویژه در هم‌نوایی سیم‌ها و استفاده از کوک‌های مخصوص، درخور توجه بود. صدای گرفته و محزون و درعین‌حال پرقدرتش نیز ازجمله خصوصیات ممتاز او بود. </p>
<br><!--16065400-->
<br><!--16065400-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی ملل و اقوام]]
[[رده:موسیقی ملل و اقوام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۲۵

اسماعیل جعفری‌نیا
زادروز فیروزآباد فارس ۱۳۰۷ش
درگذشت ۱۳۷۵ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نوازنده کمانچه و خواننده
گروه مقاله موسیقی

جعفری‌نیا، اسماعیل (فیروزآباد فارس ۱۳۰۷ـ ۱۳۷۵ش)

عاشق (عاشیق)، نوازندۀ کمانچه و خوانندۀ ایرانی. آخرین بازمانده از نسل عاشق‌های قشقایی بود. طایفۀ او جملگی عاشق و نسل در نسل در کار موسیقی بودند. از ۱۰‌سالگی نزد پدرش، عاشق جعفر، که از عاشق‌های بنام قشقایی بود، به فراگیری کمانچه پرداخت. عاشق جعفر از آخرین عاشق‌هایی بود که چگور می‌نواخت و ظاهراً پس از او و هم‌نسلانش، کمانچه جانشین چگور شده است. شیوۀ او در نواختن کمانچه، به‌ویژه در هم‌نوایی سیم‌ها و استفاده از کوک‌های مخصوص، درخور توجه بود. صدای گرفته و محزون و درعین‌حال پرقدرتش نیز ازجمله خصوصیات ممتاز او بود.