دی لوییس، دانیل (۱۹۵۸): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =3 جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد | ||
|آثار =لباسشویی | |آثار =لباسشویی سکه‌ای زیبای من، اتاقی با یک چشم‌انداز (هر دو ۱۹۸۵)، پای چپ من (۱۹۸۹) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
دی‌لوئیس، دانیل (۱۹۵۸)(Day-Lewis, Daniel) [[پرونده:20250200.jpg|بندانگشتی|دانیل دی لوییس]] | دی‌لوئیس، دانیل (۱۹۵۸)(Day-Lewis, Daniel) [[پرونده:20250200.jpg|بندانگشتی|دانیل دی لوییس]] | ||
بازیگر انگلیسی. با بازی در ''لباسشویی سکه‌ای زیبای من''<ref>''My Beautiful Laundrette'' | بازیگر انگلیسی. با بازی در ''لباسشویی سکه‌ای زیبای من''<ref>''My Beautiful Laundrette'' | ||
</ref> و ''اتاقی با یک چشم‌انداز''<ref>''A Room With a View''</ref> (هر دو ۱۹۸۵) به‌شهرت رسید و برای بازی در ''پای چپ من''<ref> ''My Left Foot''</ref> (۱۹۸۹)، در نقش نقاشی مبتلا به فلج مغزی، برنده جایزۀ اسکار شد. دی ـ لوئیس بازیگری است با توانایی ایفای نقش‌های گوناگون. از دیگر فیلم‌های اوست: ''سبکی تحمل‌ناپذیر هستی (بار هستی)''<ref> ''The Unbearable Lightness of Being''</ref> (۱۹۸۷)، ''آخرین موهیکن‌ها''<ref> ''The Last of the Mohicans''</ref> (۱۹۹۲)، ''عصر بی‌گناهی''<ref> ''The Age of Innocence''</ref> (۱۹۹۳)، ''به نام پدر''<ref> ''In the Name of the Father''</ref> (۱۹۹۳)، ''کوران حوادث''<ref> ''The Crucible'' </ref> (۱۹۹۶)، و ''مشت‌زن''<ref>''The Boxer'' </ref> (۱۹۹۷). دی ـ لوئیس از پیروان مکتب بازیگری متد<ref>Method</ref> است و برای ایفای هر نقش مدتی طولانی صرف آمادگی می‌کند؛ مثلاً برای بازی در فیلم ''پای چپ من'' آموخت که چگونه با انگشت پایش نقاشی کند و برای فیلم ''به‌نام پدر'' حدود سیزده کیلو وزن کم کرد. | </ref> و ''اتاقی با یک چشم‌انداز''<ref>''A Room With a View''</ref> (هر دو ۱۹۸۵) به‌شهرت رسید و برای بازی در ''پای چپ من''<ref> ''My Left Foot''</ref> (۱۹۸۹)، در نقش نقاشی مبتلا به فلج مغزی، برنده جایزۀ اسکار شد. دی ـ لوئیس بازیگری است با توانایی ایفای نقش‌های گوناگون. از دیگر فیلم‌های اوست: ''سبکی تحمل‌ناپذیر هستی (بار هستی)''<ref> ''The Unbearable Lightness of Being''</ref> (۱۹۸۷)، ''آخرین موهیکن‌ها''<ref> ''The Last of the Mohicans''</ref> (۱۹۹۲)، ''عصر بی‌گناهی''<ref> ''The Age of Innocence''</ref> (۱۹۹۳)، ''به نام پدر''<ref> ''In the Name of the Father''</ref> (۱۹۹۳)، ''کوران حوادث''<ref> ''The Crucible'' </ref> (۱۹۹۶)، و ''مشت‌زن''<ref>''The Boxer'' </ref> (۱۹۹۷). دی ـ لوئیس از پیروان مکتب بازیگری متد<ref>Method</ref> است و برای ایفای هر نقش مدتی طولانی صرف آمادگی می‌کند؛ مثلاً برای بازی در فیلم ''پای چپ من'' آموخت که چگونه با انگشت پایش نقاشی کند و برای فیلم ''به‌نام پدر'' حدود سیزده کیلو وزن کم کرد. علاوه بر پای چپ من، دو بار دیگر نیز برای فیلم‌های ''خون به پا خواهد شد''<ref>''There Will Be Blood''</ref> (2008م) و ''لینکلن''<ref>''Lincoln''</ref> (2013م) در نقش [[لینکلن، آبراهام (۱۸۰۹ـ ۱۸۶۵)|آبراهام لینکلن]] در 4ماه پایانی زندگی او برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. | ||
| | ||