دونا رید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
(نام اصلی: دونا بل مالنگر<ref>Donna Belle Mullenger</ref>) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران نقش‌های دوم آثار هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م و برندۀ جایزۀ اسکار نقش دوم زن. | (نام اصلی: دونا بل مالنگر<ref>Donna Belle Mullenger</ref>) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران نقش‌های دوم آثار هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م و برندۀ جایزۀ اسکار نقش دوم زن. | ||
دونا در زمان تحصیلات دبیرستان در زادگاهش به عنوان ملکۀ زیبایی انتخاب شد و بعدها همین عنوان را در کالج شهر لس آنجلس<ref>Los Angeles City College</ref> به دست آورد. در این کالج در نمایش‌های دانشجویی شرکت می‌کرد. در سال ۱۹۴۱م به خدمت [[مترو گلدوین مایر]] در آمد و تا چندسال در فیلم‌های کم‌اهمیت به او نقش‌هایی جزیی واگذار می‌شد که ابتدا با نام دونا آدامز<ref>Donna Adams</ref> در آنها بازی می‌کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۴۰م و با ایفای نقش شخصیت‌های خونگرم و صمیمی به بلوغ حرفه‌ای‌اش رسید که معروف‌ترینشان ''زندگی شگفت‌انگیز است''<ref>''It's a Wonderful Life''</ref> (1946م) بود. در ۱۹۵۱م به [[کلمبیا پیکچرز]] رفت؛ جایی که همسر دومش تونی اوون<ref>Tony Owen</ref> (از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) به عنوان دستیار اجرایی کار می‌کرد. دونا در کلمبیا نیز به ایفای نقش‌هایی از همان دست که در مترو گلدوین مایر بازی می‌کرد ادامه داد. استثنای مهم بر تیپ آشنای او نقش «آلما<ref>Alma</ref>» در ''از اینجا تا ابدیت''<ref><bdi>''From Here to Eternity''</bdi></ref> (1953م) بود که به خاطرش اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن را برنده شد. با این حال نبود نقش‌های شایسته باعث افول او شد و در ۱۹5۸م از سینما کناره گرفت تا در مجموعۀ تلویزیونی پردوام خود ''شوی | دونا در زمان تحصیلات دبیرستان در زادگاهش به عنوان ملکۀ زیبایی انتخاب شد و بعدها همین عنوان را در کالج شهر لس آنجلس<ref>Los Angeles City College</ref> به دست آورد. در این کالج در نمایش‌های دانشجویی شرکت می‌کرد. در سال ۱۹۴۱م به خدمت [[مترو گلدوین مایر]] در آمد و تا چندسال در فیلم‌های کم‌اهمیت به او نقش‌هایی جزیی واگذار می‌شد که ابتدا با نام دونا آدامز<ref>Donna Adams</ref> در آنها بازی می‌کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۴۰م و با ایفای نقش شخصیت‌های خونگرم و صمیمی به بلوغ حرفه‌ای‌اش رسید که معروف‌ترینشان ''زندگی شگفت‌انگیز است''<ref>''It's a Wonderful Life''</ref> (1946م) بود. در ۱۹۵۱م به [[کلمبیا پیکچرز]] رفت؛ جایی که همسر دومش تونی اوون<ref>Tony Owen</ref> (از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) به عنوان دستیار اجرایی هری کان<ref>Harry Cohn</ref> (از بنیان‌گذاران کلمبیا پیکچرز) کار می‌کرد. دونا در کلمبیا نیز به ایفای نقش‌هایی از همان دست که در مترو گلدوین مایر بازی می‌کرد ادامه داد. استثنای مهم بر تیپ آشنای او نقش «آلما<ref>Alma</ref>» در ''از اینجا تا ابدیت''<ref><bdi>''From Here to Eternity''</bdi></ref> (1953م) بود که به خاطرش اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن را برنده شد. با این حال نبود نقش‌های شایسته باعث افول او شد و در ۱۹5۸م از سینما کناره گرفت تا در مجموعۀ تلویزیونی پردوام خود ''شوی دونا رید''<ref>''The Donna Reed Show''</ref> (۱۹۵۸ - ۱۹۶۶م) ظاهر شود. در ۱۹۸۴م از بازنشستگی خارج شد تا به گروه بازیگران مجموعۀ تلویزیونی محبوب ''دالاس''<ref>''Dallas''</ref> بپیوندد و در نقش «الی<ref>Ellie</ref>» جانشین باربارا بل گدس<ref>Barbara Bel Geddes</ref> شود. وقتی در ۱۹۸۵م بل گدس دوباره این نقش را به دست آورد، رید از تهیه‌کنندگان مجموعه به خاطر نقض قرارداد شکایت کرد و یک میلیون دلار به عنوان جریمه دریافت داشت. بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. همسر نخستش ویلیام جی. تاتل<ref>William J. Tuttle</ref> (از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م) کارگردان بود. | ||
شاید تعجب‌آور باشد که دو تا از شاخص‌ترین نقش‌های کارنامۀ رید تا این حد ظاهراً در نقطۀ مقابل هم قرار می‌گیرند: در ۱۹۴۶م در ''زندگی شگفت‌انگیز است'' نقش مری بیلی<ref>Mary Bailey</ref> را بازی کرد، دختر شهرستانی نجیب، پاک، مظهر وفاداری و بردباری و محبوبۀ [[استوارت، جیمز (۱۹۰۸ـ۱۹۹۷)|جیمز استوارت]] که در عشق ثابت‌قدم بود؛ 5 سال بعد، در ''از اینجا تا ابدیت'' تلویحاً یک خیابانگرد بود. زنی بی‌بندوبار که در کافه‌های [[هونولولو]]<ref>Honolulu</ref> با سربازان آمریکایی خوش‌وبش می‌کرد. با این حال واقعیت این است که معمولاً هالیوود مایل بود این دو جنبه را با هم ترکیب کند و نشان دهد که در وجود هر زنِ مثلاً هرزه دختری عفیف و مهربان نهفته است. در واقع نقش رید در ''از اینجا تا ابدیت'' را هری کان شخصاً برای او برگزید و این نشان می‌داد که هالیوود تا چه حد زیرکانه و پنهانی مشغول یافتن راه‌هایی برای عرضۀ مشروع جسمانیت بود. جسمانیتی که در چارچوب تصویر پاکی و صداقت قرار گرفته بود، تأثیر مهمی در اعطای اسکار به رید برای این نقش داشت. او پیش از این همیشه بی‌ریا، خودمانی و ملموس به نظر می‌رسید و مترو گلدوین مایر بارها او را در فیلم‌هایی که پس‌زمینه‌شان شهرهای کوچک بود (مثلاً فیلم‌های اندی هاردی<ref>Andy Hardy</ref> و برخی موزیکال‌های نوجوانانه) بازی داده بود. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۱
دونا رید (آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱ - کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م) Donna Reed
(نام اصلی: دونا بل مالنگر[۱]) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران نقش‌های دوم آثار هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م و برندۀ جایزۀ اسکار نقش دوم زن.
دونا در زمان تحصیلات دبیرستان در زادگاهش به عنوان ملکۀ زیبایی انتخاب شد و بعدها همین عنوان را در کالج شهر لس آنجلس[۲] به دست آورد. در این کالج در نمایش‌های دانشجویی شرکت می‌کرد. در سال ۱۹۴۱م به خدمت مترو گلدوین مایر در آمد و تا چندسال در فیلم‌های کم‌اهمیت به او نقش‌هایی جزیی واگذار می‌شد که ابتدا با نام دونا آدامز[۳] در آنها بازی می‌کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۴۰م و با ایفای نقش شخصیت‌های خونگرم و صمیمی به بلوغ حرفه‌ای‌اش رسید که معروف‌ترینشان زندگی شگفت‌انگیز است[۴] (1946م) بود. در ۱۹۵۱م به کلمبیا پیکچرز رفت؛ جایی که همسر دومش تونی اوون[۵] (از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) به عنوان دستیار اجرایی هری کان[۶] (از بنیان‌گذاران کلمبیا پیکچرز) کار می‌کرد. دونا در کلمبیا نیز به ایفای نقش‌هایی از همان دست که در مترو گلدوین مایر بازی می‌کرد ادامه داد. استثنای مهم بر تیپ آشنای او نقش «آلما[۷]» در از اینجا تا ابدیت[۸] (1953م) بود که به خاطرش اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن را برنده شد. با این حال نبود نقش‌های شایسته باعث افول او شد و در ۱۹5۸م از سینما کناره گرفت تا در مجموعۀ تلویزیونی پردوام خود شوی دونا رید[۹] (۱۹۵۸ - ۱۹۶۶م) ظاهر شود. در ۱۹۸۴م از بازنشستگی خارج شد تا به گروه بازیگران مجموعۀ تلویزیونی محبوب دالاس[۱۰] بپیوندد و در نقش «الی[۱۱]» جانشین باربارا بل گدس[۱۲] شود. وقتی در ۱۹۸۵م بل گدس دوباره این نقش را به دست آورد، رید از تهیه‌کنندگان مجموعه به خاطر نقض قرارداد شکایت کرد و یک میلیون دلار به عنوان جریمه دریافت داشت. بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. همسر نخستش ویلیام جی. تاتل[۱۳] (از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م) کارگردان بود.
شاید تعجب‌آور باشد که دو تا از شاخص‌ترین نقش‌های کارنامۀ رید تا این حد ظاهراً در نقطۀ مقابل هم قرار می‌گیرند: در ۱۹۴۶م در زندگی شگفت‌انگیز است نقش مری بیلی[۱۴] را بازی کرد، دختر شهرستانی نجیب، پاک، مظهر وفاداری و بردباری و محبوبۀ جیمز استوارت که در عشق ثابت‌قدم بود؛ 5 سال بعد، در از اینجا تا ابدیت تلویحاً یک خیابانگرد بود. زنی بی‌بندوبار که در کافه‌های هونولولو[۱۵] با سربازان آمریکایی خوش‌وبش می‌کرد. با این حال واقعیت این است که معمولاً هالیوود مایل بود این دو جنبه را با هم ترکیب کند و نشان دهد که در وجود هر زنِ مثلاً هرزه دختری عفیف و مهربان نهفته است. در واقع نقش رید در از اینجا تا ابدیت را هری کان شخصاً برای او برگزید و این نشان می‌داد که هالیوود تا چه حد زیرکانه و پنهانی مشغول یافتن راه‌هایی برای عرضۀ مشروع جسمانیت بود. جسمانیتی که در چارچوب تصویر پاکی و صداقت قرار گرفته بود، تأثیر مهمی در اعطای اسکار به رید برای این نقش داشت. او پیش از این همیشه بی‌ریا، خودمانی و ملموس به نظر می‌رسید و مترو گلدوین مایر بارها او را در فیلم‌هایی که پس‌زمینه‌شان شهرهای کوچک بود (مثلاً فیلم‌های اندی هاردی[۱۶] و برخی موزیکال‌های نوجوانانه) بازی داده بود.