خیناسترا، آلبرتو اواریستو (۱۹۱۶ـ۱۹۸۳): تفاوت میان نسخه‌ها

Alberto Evaristo Ginastera
آلبرتو اواریستو خیناسترا; Alberto Evaristo Ginastera
زادروز	۱۹۱۶م;
درگذشت	۱۹۸۳م
ملیت	آرژانتینی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در کنسرواتوار ملی بوینوس آیرس (زیرنظر آتوس پالما)
شغل و تخصص اصلی	آهنگ ساز
آثار	صحنه‌های باله‌های پانامبی (۱۹۴۰)، استانسیا (۱۹۴۱)
گروه مقاله	موسیقی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۸

خیناسترا، آلبِرتو اِواریستو (۱۹۱۶ـ۱۹۸۳)(Ginastera, Alberto Evaristo)

آهنگ‌ساز آرژانتینی. آثار نخستین او، ازجمله پَمپه‌آنا شمارۀ ۳‌^[۱] (۱۹۵۴)، بیشتر سبکی ملی‌گرایانه دارد، اما پس از ۱۹۵۸ به تکنیک‌های امروزین سریال‌سازی، ریتم‌های شانسی (← موسیقی_تصادفی)، و استفاده از کسرپرده‌ها روآورد. شهرتش بیش از همه به‌سبب اپراهایش است، که سبک ملی‌گرایانه نخستین او را کنار می‌زنند تا تکنیک‌های آتونال پیشرفته‌تر را جانشین آن سازند، که ازجمله آن‌هاست: دون رودریگو^[۲] (۱۹۶۴)، بومارتسو^[۳] (۱۹۶۷)، و بئاتریس چِنچی^[۴] (۱۹۷۱). خیناستِرا در کنسرواتوار ملی بوئنوس آیرس^[۵] زیرنظر آتوس پالما^[۶] تحصیل کرد و در ۱۹۳۸ فارغ‌التحصیل شد. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ به امریکا سفر کرد و از ۱۹۴۸ در بوئنوس آیرس به‌تدریس پرداخت، و از ۱۹۶۳ مدیریت مرکز مطالعات عالی موسیقایی^[۷] را برعهده گرفت. پس از توقیف بومارتسو به‌دلیل صحنه‌های به اصطلاح زشت و قبیحی که به بالۀ آن نسبت می‌دادند، بوئنوس آیرس را ترک و از ۱۹۶۸ در امریکا و از ۱۹۷۰ در اروپا زندگی کرد. ازجمله آثار اوست: صحنه‌های باله‌های پانامبی^[۸] (۱۹۴۰)، اِستانسیا^[۹] (۱۹۴۱). ارکستری واریاسیون‌های کنچرتانته^[۱۰] برای ارکستر (۱۹۵۳)، کنسرتو برای سازهای زهی^[۱۱] (۱۹۶۵)، اتودهای سمفونیک^[۱۲] (۱۹۶۷). موسیقی مجلسی سه کوآرتت زهی (۱۹۴۸، ۱۹۵۳، ۱۹۷۳)، سه سونات پیانو (۱۹۵۲، ۱۹۸۱، ۱۹۸۲).

↑ Pampeana No.3
↑ Don Rodrigo
↑ Bomarzo
↑ Beatrice Cenci
↑ National Conservatory of Buenos Aires
↑ Athos Palma
↑ Center for Advanced Musical Studies
↑ Panambi
↑ Estancia
↑ Variaciones Concertantes
↑ Concerto per corde
↑ Estudios Sinfónicos

[1] Pampeana No.3

[2] Don Rodrigo

[3] Bomarzo

[4] Beatrice Cenci

[5] National Conservatory of Buenos Aires

[6] Athos Palma

[7] Center for Advanced Musical Studies

[8] Panambi

[9] Estancia

[10] Variaciones Concertantes

[11] Concerto per corde

[12] Estudios Sinfónicos

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-خیناسْتِرا، آلبِرْتو اِواریسْتو (۱۹۱۶ـ۱۹۸۳)(Ginastera, Alberto Evaristo)
+خیناسترا، آلبِرتو اِواریستو (۱۹۱۶ـ۱۹۸۳)(Ginastera, Alberto Evaristo)
 {{جعبه زندگینامه
@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 |سمت =
 |جوایز و افتخارات =
-|آثار =صحنه های باله های پانامبی (۱۹۴۰)، استانسیا (۱۹۴۱)
+|آثار =صحنه‌های باله‌های پانامبی (۱۹۴۰)، استانسیا (۱۹۴۱)
 |خویشاوندان سرشناس =
 |گروه مقاله =موسیقی
@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 |باشگاه =
 }}
+[[پرونده:Ginastera, Alberto Evaristo.jpg|بندانگشتی|267x267پیکسل|آلبرتو اورایستو خیناسترا]]
-آهنگ‌ساز آرژانتینی. آثار نخستین او، ازجمله ''پَمپه‌آنا شمارۀ ۳''‌<ref>''Pampeana No.3'' </ref> (۱۹۵۴)، بیشتر سبکی ملی‌گرایانه دارد، اما پس از ۱۹۵۸ به تکنیک‌های امروزین سریال‌سازی، ریتم‌های شانسی (← [[موسیقی_تصادفی|موسیقی_تصادفی]])، و استفاده از کسرپرده‌ها روآورد. شهرتش بیش از همه به‌سبب اپراهایش است، که سبک ملی‌گرایانه نخستین او را کنار می‌زنند تا تکنیک‌های آتونال پیشرفته‌تر را جانشین آن سازند، که ازجمله آن‌هاست: ''دون رودریگو''<ref>''Don Rodrigo''</ref> (۱۹۶۴)، ''بومارتسو''<ref>''Bomarzo'' </ref> (۱۹۶۷)، و ''بئاتریس چِنچی''<ref>''Beatrice Cenci'' </ref> (۱۹۷۱). خیناسْتِرا در کنسرواتوار ملی بوئنوس آیرس<ref>National Conservatory of Buenos Aires</ref> زیرنظر آتوس پالما<ref>Athos Palma</ref> تحصیل کرد و در ۱۹۳۸ فارغ‌التحصیل شد. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ به امریکا سفر کرد و از ۱۹۴۸ در بوئنوس آیرس به‌تدریس پرداخت، و از ۱۹۶۳ مدیریت مرکز مطالعات عالی موسیقایی<ref>Center for Advanced Musical Studies</ref> را برعهده گرفت. پس از توقیف ''بومارتسو'' به‌دلیل صحنه‌های به اصطلاح زشت و قبیحی که به بالۀ آن نسبت می‌دادند، بوئنوس آیرس را ترک و از ۱۹۶۸ در امریکا و از ۱۹۷۰ در اروپا زندگی کرد. ازجمله آثار اوست: صحنه‌های باله‌های ''پانامبی''<ref>''Panambi'' </ref> (۱۹۴۰)، ''اِستانسیا''<ref>''Estancia'' </ref> (۱۹۴۱). ارکستری ''واریاسیون‌های کنچرتانته''<ref>''Variaciones Concertantes''</ref> برای ارکستر (۱۹۵۳)، ''کنسرتو برای سازهای زهی''<ref>''Concerto per corde'' </ref> (۱۹۶۵)، ''اتودهای سمفونیک''<ref>''Estudios Sinfónicos''</ref> (۱۹۶۷). موسیقی مجلسی سه کوآرتت زهی (۱۹۴۸، ۱۹۵۳، ۱۹۷۳)، سه سونات پیانو (۱۹۵۲، ۱۹۸۱، ۱۹۸۲).
+[[پرونده:Alberto-ginastera.jpg|بندانگشتی|آلبرتو اواریستو خیناسترا]]
+آهنگ‌ساز آرژانتینی. آثار نخستین او، ازجمله ''پَمپه‌آنا شمارۀ ۳''‌<ref>''Pampeana No.3'' </ref> (۱۹۵۴)، بیشتر سبکی ملی‌گرایانه دارد، اما پس از ۱۹۵۸ به تکنیک‌های امروزین سریال‌سازی، ریتم‌های شانسی (← [[موسیقی_تصادفی]])، و استفاده از کسرپرده‌ها روآورد. شهرتش بیش از همه به‌سبب اپراهایش است، که سبک ملی‌گرایانه نخستین او را کنار می‌زنند تا تکنیک‌های آتونال پیشرفته‌تر را جانشین آن سازند، که ازجمله آن‌هاست: ''دون رودریگو''<ref>''Don Rodrigo''</ref> (۱۹۶۴)، ''بومارتسو''<ref>''Bomarzo'' </ref> (۱۹۶۷)، و ''بئاتریس چِنچی''<ref>''Beatrice Cenci'' </ref> (۱۹۷۱). خیناستِرا در کنسرواتوار ملی بوئنوس آیرس<ref>National Conservatory of Buenos Aires</ref> زیرنظر آتوس پالما<ref>Athos Palma</ref> تحصیل کرد و در ۱۹۳۸ فارغ‌التحصیل شد. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] سفر کرد و از ۱۹۴۸ در بوئنوس آیرس به‌تدریس پرداخت، و از ۱۹۶۳ مدیریت مرکز مطالعات عالی موسیقایی<ref>Center for Advanced Musical Studies</ref> را برعهده گرفت. پس از توقیف ''بومارتسو'' به‌دلیل صحنه‌های به اصطلاح زشت و قبیحی که به بالۀ آن نسبت می‌دادند، بوئنوس آیرس را ترک و از ۱۹۶۸ در امریکا و از ۱۹۷۰ در اروپا زندگی کرد. ازجمله آثار اوست: صحنه‌های باله‌های ''پانامبی''<ref>''Panambi'' </ref> (۱۹۴۰)، ''اِستانسیا''<ref>''Estancia'' </ref> (۱۹۴۱). ارکستری ''واریاسیون‌های کنچرتانته''<ref>''Variaciones Concertantes''</ref> برای ارکستر (۱۹۵۳)، ''کنسرتو برای سازهای زهی''<ref>''Concerto per corde'' </ref> (۱۹۶۵)، ''اتودهای سمفونیک''<ref>''Estudios Sinfónicos''</ref> (۱۹۶۷). موسیقی مجلسی سه [[کوآرتت زهی]] (۱۹۴۸، ۱۹۵۳، ۱۹۷۳)، سه سونات پیانو (۱۹۵۲، ۱۹۸۱، ۱۹۸۲).
 &nbsp;