پرش به محتوا

سرخه، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Sorkheh|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=|استان=سمنان|شهرستان=|بخش=مرکزی|موقعیت=۲۰‌کیلومتری جنوب غربی سمنان، در کوه‌پایۀ جنوبی البرز، سر راه سمنان به تهران|جمعیت=۹,951نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدل و خشک|ارتفاع از سطح دریا=۱,۱۵۰متر|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=خانۀ حاج حشمت اللشکر (از آثار دورۀ قاجار)، آب‌انبار و حمام بیرون دژ (از آثار دورۀ قاجار)، و مسجدجامع و مسجد چهل‌ستون (مربوط به دوره‌های صفویه و زندیه)|شهر ها و آبادی های مهم=}}
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Sorkheh|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=|استان=سمنان|شهرستان=|بخش=مرکزی|موقعیت=۲۰‌کیلومتری جنوب غربی سمنان، در کوه‌پایۀ جنوبی البرز، سر راه سمنان به تهران|جمعیت=۹,951نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدل و خشک|ارتفاع از سطح دریا=۱,۱۵۰متر|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=خانۀ حاج حشمت اللشکر (از آثار دورۀ قاجار)، آب‌انبار و حمام بیرون دژ (از آثار دورۀ قاجار)، و مسجدجامع و مسجد چهل‌ستون (مربوط به دوره‌های صفویه و زندیه)|شهر ها و آبادی های مهم=}}
 
[[پرونده:25129100.jpg|بندانگشتی|370x370پیکسل|خانۀ تاریخی حشمت اللشکر در مرکز شهر سرخه]]
سُرخه، شهر  Sorkheh, city<br>
سُرخه، شهر  Sorkheh, city<br>
در [[سمنان، استان|استان سمنان]]، مرکز اداری [[سرخه، شهرستان|شهرستان سرخه]]. با ارتفاع ۱,۱۵۰متر، در ۲۰‌کیلومتری جنوب غربی [[سمنان، شهر|سمنان]]، در کوه‌پایۀ جنوبی [[البرز]]، سر راه سمنان به [[تهران، شهر|تهران]]، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک و جمعیت آن ۹,951نفر است (۱۳9۵ش). مردم این شهر شیعۀ دوازده‌امامی‌اند و به گویش سرخه‌ای (از زیرمجموعه‌های زبان کومشی، از شاخه‌های زبان‌های ایرانی شمال غربی)، سخن می‌گویند. در نیمۀ دوم سال 1375ش، بخش سرخه به مرکزیت شهر سرخه از ترکیب دهستان‌های هفدر و لاسگرد در تابعیت [[سمنان، شهرستان|شهرستان سمنان]] ایجاد گردید. در اواخر سال 1391ش، بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 9 مهر 1391ش، ضمن تغییرات و اصلاحات داخلی، با انتزاع بخش سرخه از شهرستان سمنان و ارتقاء آن به شهرستان، شهرستان سرخه تشکیل شد.  
در [[سمنان، استان|استان سمنان]]، مرکز اداری [[سرخه، شهرستان|شهرستان سرخه]]. با ارتفاع ۱,۱۵۰متر، در ۲۰‌کیلومتری جنوب غربی [[سمنان، شهر|سمنان]]، در کوه‌پایۀ جنوبی [[البرز]]، سر راه سمنان به [[تهران، شهر|تهران]]، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک و جمعیت آن ۹,951نفر است (۱۳9۵ش). مردم این شهر شیعۀ دوازده‌امامی‌اند و به گویش سرخه‌ای (از زیرمجموعه‌های زبان کومشی، از شاخه‌های زبان‌های ایرانی شمال غربی)، سخن می‌گویند. در نیمۀ دوم سال 1375ش، بخش سرخه به مرکزیت شهر سرخه از ترکیب دهستان‌های هفدر و لاسگرد در تابعیت [[سمنان، شهرستان|شهرستان سمنان]] ایجاد گردید. در اواخر سال 1391ش، بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 9 مهر 1391ش، ضمن تغییرات و اصلاحات داخلی، با انتزاع بخش سرخه از شهرستان سمنان و ارتقاء آن به شهرستان، شهرستان سرخه تشکیل شد.  


[[ابن رسته]]، در فرهنگ جغرافیایی خود به نام [[الاعلاق النفیسه]] (مربوط به اواخر سدۀ 3ق) از آبادی سُره (سرخه) در کنار [[سمنان، شهر|شهر سمنان]] نام برده است. به نظر می‌رسد که وجه تسمیۀ سرخه وجود کوه‌های سرخِ پیرامون این شهر باشد. خانۀ حاج حشمت اللشکر (از آثار دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]])، آب‌انبار و حمام بیرون دژ در محلۀ بیرون دژ و در کنار مصلای شهر (از آثار دورۀ قاجار)، و مسجدجامع و مسجد چهل‌ستون (مربوط به دوره‌های [[صفویه]] و [[زندیه]]) از آثار تاریخی این شهرند که در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند.
[[ابن رسته]]، در فرهنگ جغرافیایی خود به نام [[الاعلاق النفیسه]] (مربوط به اواخر سدۀ 3ق) از آبادی سُره (سرخه) در کنار [[سمنان، شهر|شهر سمنان]] نام برده است. به نظر می‌رسد که وجه تسمیۀ سرخه وجود کوه‌های سرخِ پیرامون این شهر باشد. خانۀ حاج حشمت اللَشکر (از آثار دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]])، آب‌انبار و حمام بیرون دژ در محلۀ بیرون دژ و در کنار مصلای شهر (از آثار دورۀ قاجار)، و مسجدجامع و مسجد چهل‌ستون (مربوط به دوره‌های [[صفویه]] و [[زندیه]]) از آثار تاریخی این شهرند که در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند.
----
----


سرویراستار، ویراستار
۷۴٬۸۵۷

ویرایش