آی تیمور، محمد (حک: ۷۴۵ـ۷۴۷ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آی‌تِیمور، محمد (حک: ۷۴۵ـ۷۴۷ق) Aytimur, Mohammad<br><p>سومین فرمانروا از سلسلۀ شیعی‌مذهب سربداران. در برخی مآخذ، او را از غلامان خواجه وَجیه‌الدّین مسعود سربداری، که به‌سبب خدماتش مورد لطف او بوده است، و در مآخذ دیگر از غلامان فضل‌الله باشتینی، پدر وَجیه‌الدّین، دانسته‌اند. آی‌تیمور، پس از مسعود سربداری، فرمانروای منطقه‌ای شد که سبزوار و نیشابور و اطراف آن را تا باشتین شامل بود و با فتوحاتش توانست به اقتدار خود بیفزاید، و برای تثبیت موقعیتش، به سربداران اموال بسیار داد و چون به تودۀ مردم اتکا می‌کرد، شیخیان به‌تحریک خواجه علی شمس‌الدین (از بزرگان سربداری) با او دشمن شدند و سرانجام وی را از کار برکنار و زندانی کردند و به‌‌فرمان خواجه علی شمس‌الدّین به‌‌قتل رساندند و کُلو اسفندیار را به فرمانروایی برگزیدند.</p> | آی‌تِیمور، محمد (حک: ۷۴۵ـ۷۴۷ق) Aytimur, Mohammad<br><p>سومین فرمانروا از سلسلۀ شیعی‌مذهب سربداران. در برخی مآخذ، او را از غلامان خواجه وَجیه‌الدّین مسعود سربداری، که به‌سبب خدماتش مورد لطف او بوده است، و در مآخذ دیگر از غلامان فضل‌الله باشتینی، پدر وَجیه‌الدّین، دانسته‌اند. آی‌تیمور، پس از مسعود سربداری، فرمانروای منطقه‌ای شد که سبزوار و نیشابور و اطراف آن را تا باشتین شامل بود و با فتوحاتش توانست به اقتدار خود بیفزاید، و برای تثبیت موقعیتش، به سربداران اموال بسیار داد و چون به تودۀ مردم اتکا می‌کرد، شیخیان به‌تحریک خواجه علی شمس‌الدین (از بزرگان سربداری) با او دشمن شدند و سرانجام وی را از کار برکنار و زندانی کردند و به‌‌فرمان خواجه علی شمس‌الدّین به‌‌قتل رساندند و کُلو اسفندیار را به فرمانروایی برگزیدند.</p> | ||
<br><!--10277400--> | <br><!--10277400--> | ||
---- | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | [[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | [[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۲
آی‌تِیمور، محمد (حک: ۷۴۵ـ۷۴۷ق) Aytimur, Mohammad
سومین فرمانروا از سلسلۀ شیعی‌مذهب سربداران. در برخی مآخذ، او را از غلامان خواجه وَجیه‌الدّین مسعود سربداری، که به‌سبب خدماتش مورد لطف او بوده است، و در مآخذ دیگر از غلامان فضل‌الله باشتینی، پدر وَجیه‌الدّین، دانسته‌اند. آی‌تیمور، پس از مسعود سربداری، فرمانروای منطقه‌ای شد که سبزوار و نیشابور و اطراف آن را تا باشتین شامل بود و با فتوحاتش توانست به اقتدار خود بیفزاید، و برای تثبیت موقعیتش، به سربداران اموال بسیار داد و چون به تودۀ مردم اتکا می‌کرد، شیخیان به‌تحریک خواجه علی شمس‌الدین (از بزرگان سربداری) با او دشمن شدند و سرانجام وی را از کار برکنار و زندانی کردند و به‌‌فرمان خواجه علی شمس‌الدّین به‌‌قتل رساندند و کُلو اسفندیار را به فرمانروایی برگزیدند.