سوادکوه شمالی، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سوادکوه شمالی، شهرستان (County) North Savadkuh | سوادکوه شمالی، شهرستان (County) North Savadkuh | ||
واقع در نواحی شمالی [[ایران]] در حد فاصل کوهستان [[البرز]] مرکزی و [[خزر، دریای|دریای خزر]]، در نیمۀ شرقی [[مازندران|استان مازندران]]، به مرکزیت اداری شهر [[شیرگاه]]. در اوائل سال 1392ش، بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 13 اسفند 1391ش، ضمن تغییر و اصلاحاتی در بخش شیرگاه و انتزاع آن از [[سوادکوه، شهرستان|شهرستان سوادکوه]] ایجاد شده است. تاریخ این شهرستان نه تنها اکنون، بلکه از گذشته‌های دور به [[سوادکوه، شهرستان|سوادکوه]] و [[طبرستان، سرزمین|تپورستان/طبرستان]] بسته است. حتی پاره‌ای مورخان قدیم و جدید عنوان [[پتشخوارگر]] را که عموماً برای کل منطقۀ طبرستان به کار می‌رفته، محدود به ناحیۀ سوادکوه کرده و بلکه سوادکوه را شکل دگرگون‌شدۀ این واژه می‌دانند. از اواخر دورۀ [[ساسانیان]] حکومت طبرستان و دیلمستان در اختیار [[باوندیان|اسپهبدان]] بود. این فرمانروایان تا چند سده پس از ورود اسلام در برابر خلفای اسلامی مقاومت کرده و گاه‌به‌گاه یا به صورت مستقل یا خراج‌گزار آنان بر این مناطق حکومت می‌کردند. در همین دوره طی حکومت 60-70سالۀ [[علویان طبرستان|علویان]] زیدی بر سرتاسر طبرستان، مردم این منطقه به‌تدریج به اسلام و خاصه مذهب تشیع گرویدند. | واقع در نواحی شمالی [[ایران]] در حد فاصل کوهستان [[البرز]] مرکزی و [[خزر، دریای|دریای خزر]]، در نیمۀ شرقی [[مازندران|استان مازندران]]، به مرکزیت اداری شهر [[شیرگاه]]. در اوائل سال 1392ش، بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 13 اسفند 1391ش، ضمن تغییر و اصلاحاتی در بخش شیرگاه و انتزاع آن از [[سوادکوه، شهرستان|شهرستان سوادکوه]] ایجاد شده است. تاریخ این شهرستان نه تنها اکنون، بلکه از گذشته‌های دور به [[سوادکوه، شهرستان|سوادکوه]] و [[طبرستان، سرزمین|تپورستان/طبرستان]] بسته است. حتی پاره‌ای مورخان قدیم و جدید عنوان [[پتشخوارگر]] را که عموماً برای کل منطقۀ طبرستان به کار می‌رفته، محدود به ناحیۀ سوادکوه کرده و بلکه سوادکوه را شکل دگرگون‌شدۀ این واژه می‌دانند. از اواخر دورۀ [[ساسانیان]] حکومت طبرستان و دیلمستان در اختیار [[باوندیان|اسپهبدان]] بود. این فرمانروایان تا چند سده پس از ورود اسلام در برابر خلفای اسلامی مقاومت کرده و گاه‌به‌گاه یا به صورت مستقل یا خراج‌گزار آنان بر این مناطق حکومت می‌کردند. در همین دوره طی حکومت 60-70سالۀ [[علویان طبرستان|علویان]] زیدی بر سرتاسر طبرستان، مردم این منطقه به‌تدریج به اسلام و خاصه مذهب تشیع گرویدند. دهستان کنونی لفور طی سده‌های میانی اسلامی گاه تختگاه برخی پادوسبانان و حکام محلی بوده است. | ||
شهرستان کنونی سوادکوه شمالی متشکل است از 2 بخش، 4 دهستان (با حدود 50 روستای مسکونی) و 1 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های «شرق و غرب شیرگاه» و لفور<ref>Lafur</ref>، به مرکزیت شهر شیرگاه)، و بخش نارنجستان (مشتمل بر دهستان‌های چایباغ<ref>Chaybagh</ref> و هتکه<ref>Hatkeh</ref>، به مرکزیت روستای چایباغ). براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت سوادکوه شمالی 24,834نفر بوده است که به‌طور تقریبی یک‌سوم این مقدار ساکن شهر شیرگاه و باقی ساکن نقاط روستایی بوده‌اند. شهرستان سوادکوه شمالی در شمال با [[قایم شهر، شهرستان|شهرستان قائمشهر]]، در شرق با [[ساری، شهرستان|شهرستان ساری]]، در جنوب با [[سوادکوه، شهرستان|شهرستان سوادکوه]]، و در غرب با [[بابل، شهرستان|شهرستان بابل]] محدود شده است. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۱
سوادکوه شمالی، شهرستان (County) North Savadkuh
واقع در نواحی شمالی ایران در حد فاصل کوهستان البرز مرکزی و دریای خزر، در نیمۀ شرقی استان مازندران، به مرکزیت اداری شهر شیرگاه. در اوائل سال 1392ش، بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 13 اسفند 1391ش، ضمن تغییر و اصلاحاتی در بخش شیرگاه و انتزاع آن از شهرستان سوادکوه ایجاد شده است. تاریخ این شهرستان نه تنها اکنون، بلکه از گذشته‌های دور به سوادکوه و تپورستان/طبرستان بسته است. حتی پاره‌ای مورخان قدیم و جدید عنوان پتشخوارگر را که عموماً برای کل منطقۀ طبرستان به کار می‌رفته، محدود به ناحیۀ سوادکوه کرده و بلکه سوادکوه را شکل دگرگون‌شدۀ این واژه می‌دانند. از اواخر دورۀ ساسانیان حکومت طبرستان و دیلمستان در اختیار اسپهبدان بود. این فرمانروایان تا چند سده پس از ورود اسلام در برابر خلفای اسلامی مقاومت کرده و گاه‌به‌گاه یا به صورت مستقل یا خراج‌گزار آنان بر این مناطق حکومت می‌کردند. در همین دوره طی حکومت 60-70سالۀ علویان زیدی بر سرتاسر طبرستان، مردم این منطقه به‌تدریج به اسلام و خاصه مذهب تشیع گرویدند. دهستان کنونی لفور طی سده‌های میانی اسلامی گاه تختگاه برخی پادوسبانان و حکام محلی بوده است.
شهرستان کنونی سوادکوه شمالی متشکل است از 2 بخش، 4 دهستان (با حدود 50 روستای مسکونی) و 1 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های «شرق و غرب شیرگاه» و لفور[۱]، به مرکزیت شهر شیرگاه)، و بخش نارنجستان (مشتمل بر دهستان‌های چایباغ[۲] و هتکه[۳]، به مرکزیت روستای چایباغ). براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت سوادکوه شمالی 24,834نفر بوده است که به‌طور تقریبی یک‌سوم این مقدار ساکن شهر شیرگاه و باقی ساکن نقاط روستایی بوده‌اند. شهرستان سوادکوه شمالی در شمال با شهرستان قائمشهر، در شرق با شهرستان ساری، در جنوب با شهرستان سوادکوه، و در غرب با شهرستان بابل محدود شده است.