اشمالکالدن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = آلمان | |||
| نام فارسی = اِشمالْکالْدِن | |||
|نام لاتین = Schmalkalden | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = تورینگنِ | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = بر ساحل رود اشمالکالده، ۲۲کیلومتری شمال غربی زول | |||
| جمعیت = ۲۰,۰۶۰ نفر (۲۰۲۲) دارد و | |||
| مساحت = ۱۰۵,۳۵ کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = ۲۹۵ متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنایع فلزکاری و شیشه‌سازی | |||
| برخی بناهای مهم = قلعۀ دورۀ رنسانس (که بعدها بازسازی و به موزۀ تاریخ منطقه بدل شد؛ در این موزه آثار تاریخ صنایع آهن و فولاد به نمایش گذاشته شده است.) | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:کلیسای اشمالکالدن.jpg|بندانگشتی|کلیسای سنت گئورگ اشمالکالدن]] | [[پرونده:کلیسای اشمالکالدن.jpg|بندانگشتی|کلیسای سنت گئورگ اشمالکالدن]] | ||
اِشمالْکالْدِن (Schmalkalden) | اِشمالْکالْدِن (Schmalkalden) | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۳
| اشمالکالدن | |
|---|---|
| کشور | آلمان |
| نام فارسی | اِشمالْکالْدِن |
| نام لاتین | Schmalkalden |
| جمعیت | ۲۰,۰۶۰ نفر (۲۰۲۲) دارد و |
| موقعیت | بر ساحل رود اشمالکالده، ۲۲کیلومتری شمال غربی زول |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۹۵ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع فلزکاری و شیشه‌سازی |
| برخی بناهای مهم | قلعۀ دورۀ رنسانس (که بعدها بازسازی و به موزۀ تاریخ منطقه بدل شد؛ در این موزه آثار تاریخ صنایع آهن و فولاد به نمایش گذاشته شده است.) |
| استان یا ایالت | تورینگنِ |
| مساحت | ۱۰۵,۳۵ کیلومتر مربع |
اِشمالْکالْدِن (Schmalkalden)
شهری در ایالت (لاند)[۱] تورینگنِ[۲] آلمان، بر ساحل رود اشمالکالده[۳]، در ۲۲کیلومتری شمال غربی زول[۴]. ۲۰,۰۶۰ نفر جمعیت (۲۰۲۲) دارد و ۱۰۵,۳۵ کیلومتر مربع مساحت آن است. در ارتفاع ۲۹۵ متری از سطح دریا قرار دارد. دارای معادن سنگ آهن در تپه‌های مجاور جنگل تورینگن[۵] است و صنایع فلزکاری و شیشه‌سازی دارد. شهری تفریحی و درمانی نیز محسوب می‌شود. در ۱۵۳۰م، اتحادیۀ اشمالکالدن[۶]، ائتلافی از شهرها و شاهزادگان پروتستان[۷] برضد شارل پنجم[۸]، امپراتور امپراتوری مقدس روم[۹]، در ساختمان شهرداری تشکیل شد. مارتین لوتر[۱۰] در ۱۵۳۷ در این محل سکنی گزید. اشلوس ویلهمسبورگ[۱۱] (۱۵۸۵ـ۱۵۸۹) قلعۀ دورۀ رنسانس بعدها بازسازی و به موزۀ تاریخ منطقه بدل شد؛ این موزه آثار تاریخ صنایع آهن و فولاد را به نمایش گذاشته است.