بادن بادن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
بادِن بادِن (Baden-Baden)<br/> [[File:12023300.jpg|thumb|بادِن بادِن]]شهری در [[جنگل سیاه]]<ref>Black Forest</ref>، در [[بادن ـ وورتمبرگ]]<ref>Baden- Württemberg </ref>، جنوب غربی [[آلمان]]<ref>Germany</ref>، در درّۀ اوس<ref>Oos </ref> به فاصلۀ ۶۸کیلومتری غرب [[اشتوتگارت]]. جمعیت آن (۱۹۹۵) ۵۲,۶۰۰ نفر است. چشمههای آبمعدنی آن از دوران رومیها شناخته شده بود و در قرن ۱۹ به استراحتگاهی مجلّل تبدیل شد. دمای چشمههای آبمعدنی که دارای آهن منیزیوم آهک و گوگرد است به ۶۹ درجۀ سانتیگراد میرسد. ساختمانهای آن پس از [[جنگ جهانی دوم]] بازسازی شدند. این شهر دارای پیادهروها و باغهای زیبایی است. «قلعۀ قدیمی<ref>Old Castle</ref>» ویران شده در اشلوسبرگ<ref>Schlossberg </ref> را در ۱۶۸۹ فرانسویها مجدداً ویران کردند «قلعۀ جدید<ref>New Castle</ref>» قرن ۱۶ نیز به همین نحو نابود شد. | بادِن بادِن (Baden-Baden)<br/> [[File:12023300.jpg|thumb|بادِن بادِن]]شهری در [[جنگل سیاه]]<ref>Black Forest</ref>، در [[بادن ـ وورتمبرگ]]<ref>Baden- Württemberg </ref>، جنوب غربی [[آلمان]]<ref>Germany</ref>، در درّۀ اوس<ref>Oos </ref> به فاصلۀ ۶۸کیلومتری غرب [[اشتوتگارت]]<ref>Stuttgart</ref>. جمعیت آن (۱۹۹۵) ۵۲,۶۰۰ نفر است. چشمههای آبمعدنی آن از دوران رومیها شناخته شده بود و در قرن ۱۹ به استراحتگاهی مجلّل تبدیل شد. دمای چشمههای آبمعدنی که دارای آهن منیزیوم آهک و گوگرد است به ۶۹ درجۀ سانتیگراد میرسد. ساختمانهای آن پس از [[جنگ جهانی دوم]] بازسازی شدند. این شهر دارای پیادهروها و باغهای زیبایی است. «قلعۀ قدیمی<ref>Old Castle</ref>» ویران شده در اشلوسبرگ<ref>Schlossberg </ref> را در ۱۶۸۹ فرانسویها مجدداً ویران کردند «قلعۀ جدید<ref>New Castle</ref>» قرن ۱۶ نیز به همین نحو نابود شد. | ||
| |
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۲
بادِن بادِن (Baden-Baden)
شهری در جنگل سیاه[۱]، در بادن ـ وورتمبرگ[۲]، جنوب غربی آلمان[۳]، در درّۀ اوس[۴] به فاصلۀ ۶۸کیلومتری غرب اشتوتگارت[۵]. جمعیت آن (۱۹۹۵) ۵۲,۶۰۰ نفر است. چشمههای آبمعدنی آن از دوران رومیها شناخته شده بود و در قرن ۱۹ به استراحتگاهی مجلّل تبدیل شد. دمای چشمههای آبمعدنی که دارای آهن منیزیوم آهک و گوگرد است به ۶۹ درجۀ سانتیگراد میرسد. ساختمانهای آن پس از جنگ جهانی دوم بازسازی شدند. این شهر دارای پیادهروها و باغهای زیبایی است. «قلعۀ قدیمی[۶]» ویران شده در اشلوسبرگ[۷] را در ۱۶۸۹ فرانسویها مجدداً ویران کردند «قلعۀ جدید[۸]» قرن ۱۶ نیز به همین نحو نابود شد.