ویل، کورت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
وِیل، کورْت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰)(Weill, Kurt Julian) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}وِیل، کورْت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰)(Weill, Kurt Julian) | ||
[[File:40149600.jpg|thumb|وِيل، کورْت يوليان]] | [[File:40149600.jpg|thumb|وِيل، کورْت يوليان]] | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۶
| جعبه زندگینامه |
|---|
وِیل، کورْت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰)(Weill, Kurt Julian)
آهنگ‌ساز آلمانی، که از ۱۹۴۳ شهروند امریکا شد. موسیقی مجلسی و ارکستری می‌ساخت و در ساخت اپراهایی همچون اپرای سه‌پولی[۱] (۱۹۲۸) و ظهور و سقوطِ شهر ماهاگونی[۲] (۱۹۲۹) با برتولت برشت[۳] همکاری داشت، که هر دوی این آثار از فساد اجتماعی انتقاد می‌کردند (ماهاگونی، که هجو ارزش‌های امریکایی بود، در نخستین شب اجرای خود در لایپزیگ[۴] آشوبی به‌پا کرد). کوشید با استفاده از موضوع‌های زمان خود و با ساده‌ترین ابزارهای موسیقایی، شکل نوینی از موسیقی تئاتر[۵] را پدید آورد. در ۱۹۳۵ با استقرار در امریکا، تعدادی از موفق‌ترین نمایش‌های برادوی[۶] را آهنگ‌سازی کرد، از‌جمله موزیکال ضد جنگ جانی جانسون[۷] (۱۹۳۶)، تعطیلات نیکربوکر[۸] (۱۹۳۸، شامل قطعۀ معروف «ترانۀ سپتامبر[۹]»)، و صحنۀ خیابان[۱۰] (۱۹۴۷)، بر‌مبنای نمایش‌نامه‌ای از اِلمر رایس[۱۱] که در دوران رکود اقتصادی امریکا اتفاق می‌افتد. نمایش موزیکال زندگی عشقی[۱۲] (۱۹۴۸)، با اشعاری از آلن جِی لرنِر[۱۳]، نمونۀ یک زوج امریکایی را در دورۀ ۱۵۰ ساله از تاریخ امریکا نشان می‌دهد، و به بیانِ آمیزۀ ویل از شگفت‌زدگی و دل‌زدگی دربرابر «رویای امریکایی» می‌پردازد.