پری، هیوبرت (۱۸۴۸ـ۱۹۱۸): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Amir صفحهٔ پری ، هیوبرت (۱۸۴۸ـ۱۹۱۸) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به پری، هیوبرت (۱۸۴۸ـ۱۹۱۸) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Parry, Hubert1.jpg|بندانگشتی|هیوبرت پری]] | |||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=هیوبرت پَری|نام=Hubert Parry|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۸م|تاریخ مرگ=۱۹۱۸م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=آکسفورد، زیرنظر جورج مک‌فارن و ویلیام استرندیل بِنِت | |||
در ۱۸۸۳ از دانشگاه کیمبریج، در ۱۸۸۴ از آکسفورد، و در ۱۸۹۱ از دانشگاه دوبلین دکترای افتخاری|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب: پژوهشی دربارۀ باخ و ۱ جلد از تاریخ موسیقی آکسفورد | |||
اپرای گوینیویر (۱۸۸۵ـ۱۸۸۶)، موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های پرندگان و قورباغه‌ها (۱۸۹۱)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}پَری، هیوبِرت (۱۸۴۸ـ۱۹۱۸) | |||
(Parry, Hubert) | |||
آهنگ‌ساز انگلیسی. آثار او عبارت‌اند از ترانه‌ها، | آهنگ‌ساز انگلیسی. آثار او عبارت‌اند از ترانه‌ها، [[موتت|موتت]]<nowiki/>ها، و آهنگ‌هایی بر اشعار میلتون<ref>Milton</ref> و [[ادواردز، بلیک (۱۹۲۲)|بلِیک]]<ref>Blake </ref>. در [[آکسفورد]] زیرنظر جورج مک‌فارن<ref>George Macfarren </ref> و ویلیام استرندیل بِنِت<ref>William Sterndale Bennett </ref> تحصیل کرد. اما تا اجرای کنسرتوی [[پیانو]]<nowiki/>اش در [[لندن (انگلستان)|لندن]] در ۱۸۸۰ و صحنه‌های کرال برگرفته از «پرومتئوس از بند رسته<ref>Prometheus Unbound </ref>» شلی<ref>Shelley </ref> در جشنوارۀ گلاستر<ref>Gloucester Festival </ref> همان سال بین مردم آوازه‌ای به‌دست نیاورد. در ۱۸۸۳ از [[دانشگاه کیمبریج]]، در ۱۸۸۴ از آکسفورد، و در ۱۸۹۱ از دانشگاه دوبلین<ref>Dublin University </ref> دکترای افتخاری گرفت. پس از گذراندن آزمون دانشگاه لندن و تدریس در کالج سلطنتی موسیقی<ref>Royal College of Music</ref> این شهر، در ۱۸۹۴ به‌جای [[گروو، جورج (۱۸۲۰ـ۱۹۰۰)|جورج گروو]]<ref>George Grove | ||
</ref> مدیر این مرکز شد و تا پایان عمر این مقام را حفظ کرد. از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۸ استاد موسیقی آکسفورد بود. چندین کتاب دربارۀ موسیقی نوشت، ازجمله پژوهشی دربارۀ باخ و ۱ جلد از ''تاریخ موسیقی آکسفورد''<ref>''Oxford History of Music'' </ref>. ازجمله آثار اوست: اپرای ''گوینیویر''<ref>''Guinevere''</ref> (۱۸۸۵ـ۱۸۸۶)؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های ''پرندگان''<ref>''The Birds'' </ref> و ''قورباغه‌ها''<ref>''The Frogs''</ref> (۱۸۹۱) اثر [[آریستوفانس (ح ۴۴۵ـ ح ۳۸۰پ م)|آریستوفانس]]<ref> Aristophanes</ref>. کرال با ارکستر اوراتوریوی ''ایوب''<ref>''Job'' </ref>؛ شش موتت، چهار ''ترانۀ خداحافظی''<ref>''Songs of Farewell'' </ref>. پنج سمفونی (۱۸۷۸ـ۱۹۱۲)، ''سوییت لِیدی رادنور''<ref>''Lady Radnor’s Suite''</ref> (۱۸۹۴)، و ''یک سوییت انگلیسی''<ref>''An English Suite''</ref> برای ارکستر زهی (۱۹۲۱). ترانه‌ها نونت برای سازهای بادی؛ چهار تریوی پیانو؛ بیش از ۱۰۰ ترانه، شامل ۷۴ ترانه در دوازده کتاب ''اشعار انگلیسی''<ref>''English Lyrics''</ref> (۱۸۸۵ـ۱۹۲۰). | |||
</ref> مدیر این مرکز شد و تا پایان عمر این مقام را حفظ کرد. از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۸ استاد موسیقی آکسفورد بود. چندین کتاب دربارۀ موسیقی نوشت، ازجمله پژوهشی دربارۀ باخ و ۱ جلد از ''تاریخ موسیقی آکسفورد''<ref>''Oxford History of Music'' </ref>. ازجمله آثار اوست: اپرای ''گوینیویر''<ref>''Guinevere''</ref> (۱۸۸۵ـ۱۸۸۶)؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های''پرندگان''<ref>''The Birds'' </ref> و''قورباغه‌ها''<ref>''The Frogs''</ref> (۱۸۹۱) اثر آریستوفانس<ref> Aristophanes</ref>. کرال با ارکستر اوراتوریوی ''ایوب''<ref>''Job'' </ref>؛ شش موتت، چهار''ترانۀ خداحافظی''<ref>''Songs of Farewell'' </ref>. پنج سمفونی (۱۸۷۸ـ۱۹۱۲)،''سوییت لِیدی رادنور''<ref>''Lady Radnor’s Suite''</ref> (۱۸۹۴)، و ''یک سوییت انگلیسی''<ref>''An English Suite''</ref> برای ارکستر زهی (۱۹۲۱). ترانه‌ها نونت برای سازهای بادی؛ چهار تریوی پیانو؛ بیش از ۱۰۰ ترانه، شامل ۷۴ ترانه در دوازده کتاب ''اشعار انگلیسی''<ref>''English Lyrics''</ref> (۱۸۸۵ـ۱۹۲۰). | |||
<br/> <br/> <!--13120400--> | <br/> <br/> <!--13120400--> | ||
[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]] | [[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]] | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۳
| هیوبرت پَری Hubert Parry | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۸م |
| درگذشت | ۱۹۱۸م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل |
آکسفورد، زیرنظر جورج مک‌فارن و ویلیام استرندیل بِنِت در ۱۸۸۳ از دانشگاه کیمبریج، در ۱۸۸۴ از آکسفورد، و در ۱۸۹۱ از دانشگاه دوبلین دکترای افتخاری |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار |
کتاب: پژوهشی دربارۀ باخ و ۱ جلد از تاریخ موسیقی آکسفورد اپرای گوینیویر (۱۸۸۵ـ۱۸۸۶)، موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های پرندگان و قورباغه‌ها (۱۸۹۱) |
| گروه مقاله | موسیقی |
پَری، هیوبِرت (۱۸۴۸ـ۱۹۱۸)
(Parry, Hubert)
آهنگ‌ساز انگلیسی. آثار او عبارت‌اند از ترانه‌ها، موتت‌ها، و آهنگ‌هایی بر اشعار میلتون[۱] و بلِیک[۲]. در آکسفورد زیرنظر جورج مک‌فارن[۳] و ویلیام استرندیل بِنِت[۴] تحصیل کرد. اما تا اجرای کنسرتوی پیانواش در لندن در ۱۸۸۰ و صحنه‌های کرال برگرفته از «پرومتئوس از بند رسته[۵]» شلی[۶] در جشنوارۀ گلاستر[۷] همان سال بین مردم آوازه‌ای به‌دست نیاورد. در ۱۸۸۳ از دانشگاه کیمبریج، در ۱۸۸۴ از آکسفورد، و در ۱۸۹۱ از دانشگاه دوبلین[۸] دکترای افتخاری گرفت. پس از گذراندن آزمون دانشگاه لندن و تدریس در کالج سلطنتی موسیقی[۹] این شهر، در ۱۸۹۴ به‌جای جورج گروو[۱۰] مدیر این مرکز شد و تا پایان عمر این مقام را حفظ کرد. از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۸ استاد موسیقی آکسفورد بود. چندین کتاب دربارۀ موسیقی نوشت، ازجمله پژوهشی دربارۀ باخ و ۱ جلد از تاریخ موسیقی آکسفورد[۱۱]. ازجمله آثار اوست: اپرای گوینیویر[۱۲] (۱۸۸۵ـ۱۸۸۶)؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های پرندگان[۱۳] و قورباغه‌ها[۱۴] (۱۸۹۱) اثر آریستوفانس[۱۵]. کرال با ارکستر اوراتوریوی ایوب[۱۶]؛ شش موتت، چهار ترانۀ خداحافظی[۱۷]. پنج سمفونی (۱۸۷۸ـ۱۹۱۲)، سوییت لِیدی رادنور[۱۸] (۱۸۹۴)، و یک سوییت انگلیسی[۱۹] برای ارکستر زهی (۱۹۲۱). ترانه‌ها نونت برای سازهای بادی؛ چهار تریوی پیانو؛ بیش از ۱۰۰ ترانه، شامل ۷۴ ترانه در دوازده کتاب اشعار انگلیسی[۲۰] (۱۸۸۵ـ۱۹۲۰).
- ↑ Milton
- ↑ Blake
- ↑ George Macfarren
- ↑ William Sterndale Bennett
- ↑ Prometheus Unbound
- ↑ Shelley
- ↑ Gloucester Festival
- ↑ Dublin University
- ↑ Royal College of Music
- ↑ George Grove
- ↑ Oxford History of Music
- ↑ Guinevere
- ↑ The Birds
- ↑ The Frogs
- ↑ Aristophanes
- ↑ Job
- ↑ Songs of Farewell
- ↑ Lady Radnor’s Suite
- ↑ An English Suite
- ↑ English Lyrics