کارایان، هربرت فون (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کارایان، هِربِرت فون (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹)(Karajan, Herbert von)<br/> | کارایان، هِربِرت فون (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹)(Karajan, Herbert von)<br/> {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = هِربِرت فون کارایان | |عنوان = هِربِرت فون کارایان | ||
|نام =Herbert von Karajan | |نام =Herbert von Karajan | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}رهبر اتریشی ارکستر. پس از ۱۹۴۷ عملاً بر اجرای موسیقی کلاسیک اروپا نظارت داشت. سِمت‌های او عبارت‌اند از ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۹ رهبر اصلی ارکستر فیلارمونیک برلین<ref>Berlin Philharmonic Orchestra | }} | ||
[[پرونده:Karajan, Herbert von.jpg|بندانگشتی|هربرت فون کارایان]] | |||
</ref>، از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ مدیر هنری جشنوارۀ سالزبورگ<ref>Salzburg Festival </ref>، از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۴ مدیر هنری اپرای دولتی وین<ref>Vienna State Opera </ref>، و از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱ رهبر ارکستر پاریس. کارایان کمال‌گرایی مطلق بود، یک صدای ارکستری با نرمی و شفافیت بی‌نظیر تولید می‌کرد؛ همچنین به اجرای اپرا می‌پرداخت و کارگردان ضبط‌های ویدیویی خودش بود. چهاربار مجموعۀ کامل سمفونی‌های بتهوون را ضبط کرد، و نزدیکی ویژه‌ای با آثار موتسارت، واگنر<ref>Wagner </ref>، بروکنر<ref>Bruckner </ref>، سیبلیوس<ref>Sibelius</ref> داشت، البته رپرتوآر شگفت‌انگیز او از مونته‌وردی<ref> Monteverdi </ref> تا شونبرگ<ref>Schoenberg</ref> را دربر می‌گرفت. | [[پرونده:Karajan, Herbert von1.jpg|بندانگشتی|هربرت فون کارایان]] | ||
رهبر اتریشی ارکستر. پس از ۱۹۴۷ عملاً بر اجرای موسیقی کلاسیک اروپا نظارت داشت. سِمت‌های او عبارت‌اند از ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۹ رهبر اصلی ارکستر فیلارمونیک برلین<ref>Berlin Philharmonic Orchestra | |||
</ref>، از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ مدیر هنری جشنوارۀ سالزبورگ<ref>Salzburg Festival </ref>، از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۴ مدیر هنری اپرای دولتی وین<ref>Vienna State Opera </ref>، و از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱ رهبر ارکستر پاریس. کارایان کمال‌گرایی مطلق بود، یک صدای ارکستری با نرمی و شفافیت بی‌نظیر تولید می‌کرد؛ همچنین به اجرای اپرا می‌پرداخت و کارگردان ضبط‌های ویدیویی خودش بود. چهاربار مجموعۀ کامل سمفونی‌های [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|بتهوون]] را ضبط کرد، و نزدیکی ویژه‌ای با آثار [[موتسارت، ولفگانگ آمادیوس (۱۷۵۶ـ۱۷۹۱)|موتسارت]]، [[واگنر، ریشارد (۱۸۱۳ـ۱۸۸۳)|واگنر]]<ref>Wagner </ref>، [[بروکنر، آنتون (۱۸۲۴ـ۱۸۹۶)|بروکنر]]<ref>Bruckner </ref>، سیبلیوس<ref>Sibelius</ref> داشت، البته رپرتوآر شگفت‌انگیز او از [[مونته وردی ، کلاودیو جووانی (۱۵۶۷ـ۱۶۴۳)|مونته‌وردی]]<ref> Monteverdi </ref> تا [[شونبرگ، آرنولد (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)|شونبرگ]]<ref>Schoenberg</ref> را دربر می‌گرفت. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۲
کارایان، هِربِرت فون (۱۹۰۸ـ۱۹۸۹)(Karajan, Herbert von)
| هِربِرت فون کارایان Herbert von Karajan | |
|---|---|
| زادروز |
1908م |
| درگذشت | 1989م |
| ملیت | اتریشی |
| شغل و تخصص اصلی | رهبر ارکستر |
| آثار | مجموعۀ کامل سمفونی‌های بتهوون |
| گروه مقاله | موسیقی |
رهبر اتریشی ارکستر. پس از ۱۹۴۷ عملاً بر اجرای موسیقی کلاسیک اروپا نظارت داشت. سِمت‌های او عبارت‌اند از ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۹ رهبر اصلی ارکستر فیلارمونیک برلین[۱]، از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ مدیر هنری جشنوارۀ سالزبورگ[۲]، از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۴ مدیر هنری اپرای دولتی وین[۳]، و از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱ رهبر ارکستر پاریس. کارایان کمال‌گرایی مطلق بود، یک صدای ارکستری با نرمی و شفافیت بی‌نظیر تولید می‌کرد؛ همچنین به اجرای اپرا می‌پرداخت و کارگردان ضبط‌های ویدیویی خودش بود. چهاربار مجموعۀ کامل سمفونی‌های بتهوون را ضبط کرد، و نزدیکی ویژه‌ای با آثار موتسارت، واگنر[۴]، بروکنر[۵]، سیبلیوس[۶] داشت، البته رپرتوآر شگفت‌انگیز او از مونته‌وردی[۷] تا شونبرگ[۸] را دربر می‌گرفت.