مونستر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:38531200.jpg|thumb|بناي قديمي کاخ اسقفي باروک، مونستر]] | [[File:38531200.jpg|thumb|بناي قديمي کاخ اسقفي باروک، مونستر]] | ||
شهری صنعتی در [[نورد راین ـ وستفالن]]<ref>North Rhine-Westphalia</ref>، در شمال غربی [[آلمان]]<ref>Germany</ref>، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی [[دوسلدورف]]<ref>Düsseldorf</ref> و کنار [[دورتموند ـ امس، آبراه|آبراه دورتموند ـ اِمس]]<ref>Dortmund-Ems Canal </ref>، با ۲۶۹,۵۷۹ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع تولید سیم، سیمان، مواد شیمیایی، و فولاد و آبجوسازی دارد. قبلاً مرکز [[وستفالی]]<ref>Westphalia </ref> بود. [[پیمان وستفالی]]<ref>Treaty of Westphalia </ref>، که به [[جنگ سی ساله|جنگ سی‌ساله]]<ref>Thirty Years' War</ref> پایان داد، هم‌زمان در ۱۶۴۸ در این شهر و [[اوسنابروک]]<ref>Osnabruck </ref> امضا شد. دانشگاه مونستر در ۱۷۷۳ تأسیس شد. بناهای قدیمی آن، از‌جمله کلیسای جامع و ساختمان شهرداری از قرن ۱۵م، در [[جنگ جهانی دوم]] به‌شدت آسیب دیدند. مونستر در قرن ۹م اسقف‌نشین شد و شاهزاده ـ اسقف‌های آن تا ۱۸۰۳ بر این سرزمین پهناور حکومت کردند. موقعیت مونستر بر سر راه‌های قدیمی تجاری، آن را به عضو برجسته و مهم [[اتحادیه هانسایی|اتحادیۀ هانسایی]]<ref>Hanseatic League </ref> تبدیل کرد. در ۱۸۱۴ ضمیمۀ [[پروس]]<ref>Prussia </ref> و ۱۸۱۶ مرکز وستفالی شد. این شهر در جنگ جهانی دوم خسارت شدیدی دید. برخی از بناهای قدیمی بر‌‌جا مانده در مونستر عبارت‌اند از کلیسای جامع (قرون ۱۲ و ۱۳م)، با تندیس‌های زیبای [[رمانسک|رومانسک]] و [[گوتیک، معماری|گوتیک]]؛ کلیسای بانوی ما<ref>Church of Our Lady </ref> از قرن ۱۴ با برج زیبای گوتیک؛ محراب قرن ۱۳م شهسواران یوحنای قدیس<ref>Knights of St John</ref>؛ و کاخ اسقفی [[باروک]]، که اکنون دانشگاه است. | شهری صنعتی در [[نورد راین ـ وستفالن]]<ref>North Rhine-Westphalia</ref>، در شمال غربی [[آلمان]]<ref>Germany</ref>، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی [[دوسلدورف]]<ref>Düsseldorf</ref> و کنار [[دورتموند ـ امس، آبراه|آبراه دورتموند ـ اِمس]]<ref>Dortmund-Ems Canal </ref>، با ۲۶۹,۵۷۹ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع تولید سیم، سیمان، مواد شیمیایی، و فولاد و آبجوسازی دارد. قبلاً مرکز [[وستفالی]]<ref>Westphalia </ref> بود. [[پیمان وستفالی]]<ref>Treaty of Westphalia </ref>، که به [[جنگ سی ساله|جنگ سی‌ساله]]<ref>Thirty Years' War</ref> پایان داد، هم‌زمان در ۱۶۴۸ در این شهر و [[اوسنابروک]]<ref>Osnabruck </ref> امضا شد. دانشگاه مونستر در ۱۷۷۳ تأسیس شد. بناهای قدیمی آن، از‌جمله کلیسای جامع و ساختمان شهرداری از قرن ۱۵م، در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> به‌شدت آسیب دیدند. مونستر در قرن ۹م اسقف‌نشین شد و شاهزاده ـ اسقف‌های آن تا ۱۸۰۳ بر این سرزمین پهناور حکومت کردند. موقعیت مونستر بر سر راه‌های قدیمی تجاری، آن را به عضو برجسته و مهم [[اتحادیه هانسایی|اتحادیۀ هانسایی]]<ref>Hanseatic League </ref> تبدیل کرد. در ۱۸۱۴ ضمیمۀ [[پروس]]<ref>Prussia </ref> و ۱۸۱۶ مرکز وستفالی شد. این شهر در جنگ جهانی دوم خسارت شدیدی دید. برخی از بناهای قدیمی بر‌‌جا مانده در مونستر عبارت‌اند از کلیسای جامع (قرون ۱۲ و ۱۳م)، با تندیس‌های زیبای [[رمانسک|رومانسک]] و [[گوتیک، معماری|گوتیک]]؛ کلیسای بانوی ما<ref>Church of Our Lady </ref> از قرن ۱۴ با برج زیبای گوتیک؛ محراب قرن ۱۳م شهسواران یوحنای قدیس<ref>Knights of St John</ref>؛ و کاخ اسقفی [[باروک]]، که اکنون دانشگاه است. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۷
مونْسْتِر (Munster)
شهری صنعتی در نورد راین ـ وستفالن[۱]، در شمال غربی آلمان[۲]، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی دوسلدورف[۳] و کنار آبراه دورتموند ـ اِمس[۴]، با ۲۶۹,۵۷۹ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع تولید سیم، سیمان، مواد شیمیایی، و فولاد و آبجوسازی دارد. قبلاً مرکز وستفالی[۵] بود. پیمان وستفالی[۶]، که به جنگ سی‌ساله[۷] پایان داد، هم‌زمان در ۱۶۴۸ در این شهر و اوسنابروک[۸] امضا شد. دانشگاه مونستر در ۱۷۷۳ تأسیس شد. بناهای قدیمی آن، از‌جمله کلیسای جامع و ساختمان شهرداری از قرن ۱۵م، در جنگ جهانی دوم[۹] به‌شدت آسیب دیدند. مونستر در قرن ۹م اسقف‌نشین شد و شاهزاده ـ اسقف‌های آن تا ۱۸۰۳ بر این سرزمین پهناور حکومت کردند. موقعیت مونستر بر سر راه‌های قدیمی تجاری، آن را به عضو برجسته و مهم اتحادیۀ هانسایی[۱۰] تبدیل کرد. در ۱۸۱۴ ضمیمۀ پروس[۱۱] و ۱۸۱۶ مرکز وستفالی شد. این شهر در جنگ جهانی دوم خسارت شدیدی دید. برخی از بناهای قدیمی بر‌‌جا مانده در مونستر عبارت‌اند از کلیسای جامع (قرون ۱۲ و ۱۳م)، با تندیس‌های زیبای رومانسک و گوتیک؛ کلیسای بانوی ما[۱۲] از قرن ۱۴ با برج زیبای گوتیک؛ محراب قرن ۱۳م شهسواران یوحنای قدیس[۱۳]؛ و کاخ اسقفی باروک، که اکنون دانشگاه است.